|
หัวข้อ: ความคิดถึง... ไม่สามารถพาใครคืนกลับมา เริ่มหัวข้อโดย: ~เมี่ยง เมี่ยง~ ที่ 22, กุมภาพันธ์, 2566, 02:08:50 PM เมื่อลมหนาวเดินทางมาถึง...
ใครคนหนึ่งในความทรงจำลึกซึ้งก็หวนมาหา... ใครคนนั้นที่ความผูกพันฉุดดึงไว้ไม่ปล่อยหายไป~ตามกาลเวลา คนที่ในส่วนลึกของใจยังคงโหยหา.... อยู่แห่งใดกันหนา~ภายใต้ผืนฟ้าที่ห่างไกล... และเมื่อลมหนาวมาเยือนอีกหน... ความคิดถึงก็หมุนวน...จนใจหวั่นไหว " คิ ด ถึ ง " คนที่ไม่ควรคิดถึง...มีประโยชน์อะไร เพราะสุดท้าย "ความคิดถึง" ก็ไม่สามารถพาใครคืนกลับมา... ~ เมี่ยง เมี่ยง ~ 21.02.66 FB: กลอนเปล่า ความรัก หัวข้อ: Re: ความคิดถึง... ไม่สามารถพาใครคืนกลับมา เริ่มหัวข้อโดย: nakasamuthra ที่ 24, พฤษภาคม, 2566, 10:25:36 PM เหมันต์ย่างเยือนถึงเรือนชาน ลมหนาวพัดผ่านซ่านไหวสั่น ต้องเรือนกายหายได้เพียงครู่วัน แต่หัวใจเล่าหวาดหวั่นมิคลายคลา ฤดูกาลย่อมมีทุกปีฝน ธรรมชาตมิล่วงพ้นทุกแหล่งหล้า จึงหันหวลหมุนย้อนกลับมิลับลา มีแต่เพียงเวลาที่เปลี่ยนไป ผู้คนมิอาจคืนสู่ห้วงแห่งวันวาน แม้เวลาผ่านนานแปรผันได้ ใจคนเล่าย่อมเปลี่ยนแปลงทุกแห่งไป ยากฝืนได้เป็นครรลองของชีวี |