(https://image.ibb.co/dnbaQd/l32_93.jpg) (https://imgbb.com/)
- จากแม่ยมถึงแม่ปิง -
......................................
สารลายสือร้อยแก้วอ่านแล้วม่วน
เพื่อนนักกลอนร่อนสารจารสำนวน
เชิญและชวนร่วมสรรค์สร้างงานกลอน
“ นาม “สโมสรนักกลอนภาคเหนือ”
ตั้งขึ้นเพื่อรวมนักร้อยอักษร
“ปิง,วัง,ยม,น่าน”บ้านเกิดเมืองนอน
แก่และอ่อนร่วมรักสามัคคี
เพื่อให้งานวรรณกรรมดีล้ำหน้า
เพื่อรักษาเอกลักษณ์อวดศักดิ์ศรี
เป็นสื่อกลางเพื่อให้เข้าใจดี
และเป็นที่พักใจคลายร้อนรน
เจตนาน่ารับสนับสนุน
เหมือนถากถางทางคุณบุญกุศล
ภาษาไทยกำลังวุ่นกังวล
จลาจลด้วยไทยเราไม่เข้าใจ
ภาษาแขกจีนจามขะแมร์พม่า
มอญละว้าญวนยักปนขวักไขว่
อีกพวกคลั่งฝรั่งนั่นยังไง
เขาพูดไทยเขียนไทยไม่ได้ความ
เจ็ดร้อยปีที่ไทยมี “ลายสือ”
โลกนับถือคารวะชาวสยาม
มีเอกลักษณ์ปรากฏดีงดงาม
สมกับนาม“ไท”พิมลบนแหลมทอง
ด้วย“ลายสือ”ภาษาสร้างอาลักษณ์
จึ่งประจักษ์เรื่องราวชาวไทยผอง
วัฒนธรรมประเพณีที่ลำยอง
และเนืองนองศิลปหัตถกรรม
คุณค่า“ลายสือไท”ไทยมิเห็น
ต้องเคี่ยวเข็ญให้รักช่างน่าขำ
คนรักกลอนอ้อนสำออยเขียนถ้อยคำ
เป็นผู้นำทางภาษาล้วนน่ารัก
จาก“แม่ยม”ผ่าน“แม่วัง”หวังใจยิ่ง
คน“แม่ปิง”คงไม่คิดไสผลัก
รับคนไกลไว้ประจำในสำนัก
ร่วมเป็นพรรคบรรเลงบทเพลงกานต์
จะร่วมร้อยถ้อยคำไม่จำกัด
จะกอดรัด“ลายสือ”เทพสื่อสาร
จะรักเพื่อนร่วมแคว้นให้แน่นนาน
จะร่วมงานวรรณกรรมอย่างจำเจ
เป็นนักกลอนอ่อนรู้ขาดคู่คิด
ใช้ชีวิตที่ค่อนข้างร่อนเร่
เหมือนเรือน้อยลอยคว้างข้างทะเล
ไร้เสน่ห์...วาสนาก็อาภัพ
ยากจนทรัพย์อับยศสลดเกียรติ
แต่มิเคียดเคืองใจไมตรีอับ
มิตรจิตเกินกว่าคณนานับ
เฉก“น้ำซับ”เย็นใสซึมไหลริน
ใจมีรักมากมายมาจ่ายแจก
เอาใจแลกรักได้ไม่หมดสิ้น
เป็นรักคือเมตตาไร้ราคิน
ไม่ถวิลวาทหวาม“กามคุณ”
มีงานกลอนเป็นหลักความรักมั่น
สร้างความฝันไร้เล่ห์แฝงเป็นแรงหนุน
วรรณกรรมเพื่อไทยไว้เป็นทุน
ให้ชนรุ่นหลังยลชมผลงาน
การกวีอาจแล้งแหล่งสยาม
ถ้าหากความรักกวีนี้ถูกผลาญ
ไทยไม่รักภาษาไทยหน่ายกลอนกานท์
มิช้านานกวีแล้งจากแหล่งไทย
“สโมสรนักกลอนภาคเหนือ”
เหมือนสืบเชื้อสายกวินเอาไว้ได้
ขอมวลมิตรสมัครสมานมองการณ์ไกล
แล้วร่วมใจสร้างกวีมิรู้รา
ดอกเอ๋ยแม่ดอกลายสือ
กลิ่นแม่คือรวมล้วนมวลบุปผา
รสน้ำถ้อยหวานหอมย้อมวิญญาณ์
ทรงคุณค่าเกินคำรำพันเอย......ฯ
|
เพลงยาวฉบับนี้เขียนตอบรับคำเชิญของสโมสรนักกลอนภาคเหนือ
ที่เชิญเข้าร่วมเมื่อประมาณปี ๒๕๓๐
เก็บต้นฉบับพิมพ์ดีดไว้ในแฟ้มจนลืมไปแล้ว
เมื่อวานเป็นวันว่างเปิดแฟ้มเจอต้นฉบับนี้
นึกเสียดาย จึงขอนำมาบันทึกไว้ในที่นี้
เต็ม อภินันท์
ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัย
๑๐ พฤษภาคม ๒๕๖๑
* ขอขอบคุณเจ้าของภาพนี้ในเน็ต