|
หัวข้อ: นางฟ้า กับ หามน้อย เริ่มหัวข้อโดย: นักเลงกลอน ที่ 12, กันยายน, 2561, 07:20:26 PM นางฟ้า กับ หามน้อย เธอคือนางฟ้า สวยงามหนักหนา อยู่บนสวรรค์ ฉันเป็นหมาน้อย ศักดิ์ศรีต่ำต้อย มิควรคู่กัน มิอาจครองรัก เพราะความต่ำศักดิ์ และต่างเผ่าพันธ์ ดอกฟ้าหมาน้อย หากร่วมเรียงร้อย เขาจะเย้ยหยัน จึงสู้เจียนตน ผิดหวังก็ทน ฟันฝ่าจาบัลย์ จะขอคอยเจ้า วันที่สองเรา ได้ร่วมชีวัน แม้รู้แก่ใจ ถึงความเป็นไป ที่ยากจะฝัน ค่ำคืนดูดาว ฟากฟ้าพรึกพราว นับร้อยนับพัน ฝากดาวกับเดือน ส่งคำย้ำเตือน บอกกล่าวข่าวฝัน ถึงใครคนหนึ่ง หัวใจสุดซึ้ง ล้านถ้อยจำนรรจ์ คงเก็บไปฝัน รื่นเริงสุขสันต์ นิทราตรีเอย. :new10: นางฟ้าจากห้วงสวรรค์ ลงมาเจอกันซักปีละครั้ง มนุษย์สุดจะคิดถึง อยากสบตาซึ้งในตาของนาง นางฟ้าเดี๋ยวนี้เปลี่ยนไป หรือว่ามีใครที่เคียงคู่นาง เทวดาซาตานตนไหน บังอาจมีใจคิดมากั้นกลาง หากรู้จะไปจัดการ กำหลาบจอมมารที่คอยขวางทาง นางฟ้าจะคว้ามาครอง จะขอจับจองดวงใจแม่นาง สริญ สิริรัฐ หัวข้อ: Re: นางฟ้า กับ หามน้อย เริ่มหัวข้อโดย: นักเลงกลอน ที่ 04, กุมภาพันธ์, 2563, 10:46:37 PM อตีดที่ผ่านไป(หมาน้อยกับนางฟ้า) เมื่อครั้งเป็นเด็ก ตัวฉันยังเล็ก อายุยังน้อย เคยฟังนิทาน ที่เขาเล่าขาน ให้ฟังบ่อยบ่อย ถึงเรื่องความรัก สุดแสนแปลกนัก หวือหวาเลิศลอย ของชายต่ำศักดิ์ ที่ไปแอบรัก สาวเจ้าเนื้อกลอย สุดแสนโสภา ไม่ธรรมดา ฐานะสุดสอย เปรียบชายยากจน ไร้ทรัพย์สู้ทน เป็นเจ้าหมาน้อย เปรียบหญิงโสภา ว่าคือนางฟ้า ที่สุดเอื้อมสอย แอบรักข้างเดียว สาวไม่แลเหลียว ชอกช้ำสำออย หัวอกกลัดหนอง น้ำตาไหลนอง ท่วมท้นทั่วซอย นางฟ้าไม่สน หมาเจ้ายากจน ไร้หลักเลื่อนลอย พกความต่ำต้อย คือเจ้าหมาน้อย คอยแต่แอบฝัน. นักเลงกลอน :new10: หัวข้อ: Re: นางฟ้า กับ หามน้อย เริ่มหัวข้อโดย: นักเลงกลอน ที่ 05, กุมภาพันธ์, 2563, 01:22:58 PM บทประพันธ์สรรสร้างไปอย่างแปลก แขนงแตกต่อยอดทอดสื่อสาร เพื่อประจักษ์หลักค่าวิชากานท์ ให้เบิกบานแบบว่าบ่ราโรย ถมสมุทรสาครกลอนทุกเหล่า ดำรงเผ่าสุนทรีย์รุจีโหย ให้ฉ่ำชื่นธรดลดังฝนโปรย ตวงตักโกยคุณค่าวิชาครู เสริมวงวรรณพันธุ์ปราชญ์พิลาศอัก- ษราลักษณ์พึ่งพิงดังสิงสู่ นอนแนบเนาเฝ้าขวัญวทัญญู โลกได้รู้*เริง*ร่า*ท้าประพันธ์ สำหรับบทประพันธ์แบบนี้ ไม่รู้ว่าจะกล่าวว่าเอาแบบมาจากไหน ๑.เอาแบบการวางสัมผัสแบบ กาพย์ขับไม้มาใช้ 0000 0000 0000 ๒.เอารูปแบบ กาพย์ฉบัง ๑๖ มาดัดแปลง โดยตัดให้เหลือ ๑๒ คำ 0000 0000 0000 ๓. ลงด้วยสระท้ายตัวเดียวกัน อย่างกลอนปฏิพากย์ สัมผัสคำกลอน กลั่นเป็นอักษร เสริมสร้างนานา ผูกถ้อยร้อยคำ คิดคัดจัดทำ เจื้อยแจ้วเจรจา เสริมส่งวงวรรณ หลากล้ำคำพัน- หมื่นถ้อยภาษา ฝากไว้บทเรียน แห่งผู้พากเพียร แกร่งกร้าววิชา ฝึกฝนค้นคว้า เป็นอีกศึกษา อย่าดูเบาเอย. |