|
หัวข้อ: พยายามอีกนิดเถิดนะ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06, พฤศจิกายน, 2561, 09:14:55 PM อ้ำอึ้งดูรู้สึกส่วนลึกเจ้า ตื่นรุ่งเช้าเมื่อใดให้หม่นหมอง จำพลัดพรากจากหน้าน้ำตานอง คอยประคองขึ้นรถไปโรงเรียน หลานงุนงงสงสัยตาไม่รัก เคยหนุนตักนอนแบไหงแปรเปลี่ยน ขี่หลังเล่นเช่นลิงวิ่งวนเวียน ถือแส้เฆี่ยนร้องมอล้อวัวควาย ล้อมสำรับจับช้อนเป่าป้อนข้าว อิ่มหวานคาวปวดท้องนั่งโถถ่าย ปัดมดไต่ไรริ้นบินเกาะกาย กันยุงลายจับรอบมุ้งครอบคา ยามตกใจไห้หอบลูบปลอบอุ้ม อื่อเอยนุ่มฟ้อนฟายคลายผวา ร้องเรียกขวัญอันเตวอนเทวา ทุกทิศาปกปักหลานรัก โอม คงซึมเศร้าเก้าวันล่วงผันผ่าน ช่างแสนนานเชื่องช้าเครียดถาโถม ร่างอ้วนล่ำชำรุดลงทรุดโทรม หน้าขาวโขมคมขีดกลับซีดเซียว อ้ำอึ้งดูรู้สึกส่วนลึกเจ้า หรือตาเฒ่าบอดใบ้ไร้เฉลียว พยายามข้ามติดอีกนิดเดียว พ้นหัวเลี้ยวโล่งลู่สู่เส้นชัย รพีกาญจน์ |