พิมพ์หน้านี้ - - ชีวิตคนสนธยา -

(https://i.ibb.co/m6xWX3T/image.jpg) (https://imgbb.com/)

- ชีวิตคนสนธยา -

ดวงตาวันละหล้าลาลับโลก
หลังเดินโยกย้ายยาวเช้าจรดค่ำ
ผ่านเมฆฝนด้นดั้นแหวกม่านดำ
สูงแล้วต่ำอำลาโลกอาลัย

ช่างเหมือนกะชีวิตใกล้ปิดฉาก
ผ่านทุข์ยากสุขเย็นมี,เป็นได้
ถึงวารโทรมเสื่อมทรามลงตามวัย
ฤๅมีใครคงอยู่คู่ฟ้าดิน ?

รัตติกาลคลานเข้าคลุมโลกหล้า
ทั้งดินฟ้ามืดมัวไปทั่วถิ่น
ธรรมชาติแปรเห็นเป็นอาจิณ
กาลกลืนกินสรรพสิ่งไม่นิ่งนอน

เวียนอาวรณ์ก่อนหลับกระสับกระส่าย
ห่วงห่อนหายหลายอย่างยุ่งสังหรณ์
อยู่คนเดียวเปลี่ยวกายใจร้าวรอน
มีแต่หมอนกอดก่ายไร้วิญญาณ

เต็ม อภินันท์
ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัย
รัตติกาลที่ ๑๓ กรกฎาคม ๒๕๖๒
ขอขอบคุณเจ้าของภาพนี้ในเน็ต

บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล