(https://i.ibb.co/9YYGL0Z/Hand-in-hands.jpg) (https://imgbb.com/)
๐ กระซิบนคร ๐
..
ตึกทรงสูงสู่ฟ้าบรรดาศักดิ์
สัญลักษณ์โลกใหม่มีไว้หวัง
ก่อบันไดไปเป็นคนเด่นดัง
ปีนขอบขังความคิดสิทธิ์เสรี
เขาหรือเธอทุ่มท้าปัญญาชน
ศรัทธาผลพร่างพรายระบายสี
หอมไฟฝันดินฟ้าในธานี
ทุกก้าวที่ทอดท้า อนาคต
มากสัมมาอาชีพให้รีบเร่ง
เขาต้องเก่งเธอกล้าจึงปรากฏ
นั่น! รุ้งรางกลางกองเกียรติยศ
ต้องผ่านบทลำบากอยู่มากมาย
..
ครั้นสังคมเคยหรู เริ่มดูแย่
ฝันคงแค่ความฝันเมื่อมันหาย
ปัดโธ่! สาวเจ็บช้ำเพราะคำชาย
ฝืนทรงทรุดสุดท้าย ทำลายกัน
เมื่อเมฆครึ้มมาขู่ ฤดูฝน
ดอกไม้หล่นลงคว้างเซ่นทางฝัน
จะค่อยค่อยเหือดหายเมื่อปลายวัน
คอยเช้านั้นช่างหนาวในยาวนาน
หากจะมีฝนมาเมื่อฟ้ารุ่ง
เพียงวันพรุ่งหมื่นพันจุดบรรสาน
ดอกฝนหนึ่งนับได้ดอกไม้บาน
ร้อยเป็นล้านดอกใบในแผ่นดิน
..
กี่ร้างรุ้งหลังฝน ฟังคนฝัน
นับฟ้านั้นมีเมฆไม่เสกสินธุ์
คนเคยมีความหวังเมื่อพังภินท์
ย่อมต้องดิ้นรนสู้ในหมู่คน
..
โน่นแน่ะ! ความงดงามยังสามหาว
ท้าทุกก้าวที่กล้า จะฝ่าฝน
สังเวยวันหดหู่วิญญูชน
กล่อมกมลเมื่อหน้าประชาชัย
ผ่านฟ้ารุ่งพรุ่งนี้ อีกกี่รุ่ง
เขายังมุ่งดวงมานเธอหวานไหว
แม้มืดยังยาวนานการจุดไฟ
ต้นจะให้ดอกดื่นดั่งฟืนเฟือง
ต้นจะให้ดอกดื่นมาคืนเมือง
ธรรมดา
๑๐ / ๑๐ / ๒๕๖๓ |
(https://i.ibb.co/hLGBwG7/000111.png) (https://imgbb.com/)