(https://i.ibb.co/Gd7nR22/001111.jpg) (https://imgbb.com/)
ด้วยเรียวแขนแสนล้าว่ายฝ่าข้าม
คงสัมผัสความงามแห่งน้ำเชี่ยว
ที่ว่าร้ายจึงใช่ร้ายเพียงถ่ายเดียว
หากใจเหนี่ยวตระหนักซึ้งถึงธารธรรม
แห่งห้วงมหรรณพบรรจบฟ้า
คลื่นซัดพาถั่งโถมโหมกระหน่ำ
เกลียวชีวิตซัดซ่าเริงระบำ
มีหรือใครร่ายรำเพียงเดียวดาย
จึงน้ำตาหมองหม่นของคนทุกข์
คอยขับปลุกคลื่นสาดไม่ขาดหาย
แต่ใครยอมจ่อมจมอย่างงมงาย
หรืออยู่อย่างคล้ายคล้ายลืมหายใจ
ต่างรอแสงแห่งธรรมธรรมดา
ที่จะสาดฉายมาเมื่อเช้าใหม่
เพื่อเสริมแรงแกร่งกล้าข้ามฝ่าไป
อย่างซึ้งในลำธารผ่านผจญ
จึงได้เห็นเบื้องหน้ามีฟ้ากว้าง
จึงรู้ทางคดเคี้ยวเลี้ยวเหวหน
จึงพลังดั่งไฟในใจตน
จะปลุกปลอบผู้คนบนเส้นทาง
และเอื้อมมือปกป้องประคองโลก
คอยดับโศกสาดซัดสิ่งขัดขวาง
มิตรภาพจึงฉายข้ามลายพราง
ด้วยก้าวย่างแห่งธรรมธรรมดา ๚
กลอนสำนวนนี้ อ.นายเงา เขียนให้ผม
ที่สมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทยครับ
ธรรมดา
๙ กันยายน ๒๕๕๕ |
(https://i.ibb.co/L1qKy7d/99plj4lg2oha-1.gif) (https://imgbb.com/)