|
หัวข้อ: ตาดาว เริ่มหัวข้อโดย: เฟื่องฟ้า ที่ 29, มกราคม, 2564, 02:34:37 PM ตาดาว ในราตรีย่อมมีดาวพร่างพราวแสง ไว้แสดงสังเกตขอบเขตหล้า ให้คนผู้ทุกข์ท้อทรมา ยามเหว่ว้าหม่นหมองจ้องมองดาว เพียงประโลมหัวใจให้แช่มชื่น แม้ดึกดื่นเนิ่นนานผ่านห้วงหาว เพลงชีวิตหลายหลากมากเรื่องราว ทั้งร้อนหนาวอบอุ่นให้ครุ่นคิด ยามที่ดาวเปล่งประกายฉายโชนช่วง วาบหวามทรวงหวั่นไหวในดวงจิต ยิ่งเย็นเยียบเงียบเร้นยิ่งเป็นมิตร ห้วงฤทัยสถิตชิดแนบเนา ชีวิตเคยหยอกล้อมรสุม พัดมารุมถอนถ่ายคลายความเหงา ฟ้าสีครามทาบทาลบฟ้าเทา ที่แรเงาดวงกมลจนชินชา ผืนนภาดาษดาราคราคืนค่ำ สว่างล้ำพร่างกะพริบระยิบหล้า พันหมื่นดาวแวววับประดับประดา ยังน้อยกว่าเนตรเรืองรองตาของเธอ 29/1/63 :emo-10-15: |