บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

ห้องเรียน => ห้องเรียนฉันท์ => ข้อความที่เริ่มโดย: Black Sword ที่ 22, เมษายน, 2564, 10:40:13 PM



หัวข้อ: - อินทรธนูฉันท์ ๑๒ -
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 22, เมษายน, 2564, 10:40:13 PM
(http://www.homelittlegirl.com/uppic/i/5E.png) (http://www.homelittlegirl.com/uppic/index.php?mod=show&id=1471)



        - อินทรธนูฉันท์ ๑๒ -

          อินทรธนูฉันท์ ๑๒  (อิน-ทระ-ทะ-นู-ฉันท์)  เป็นฉันท์ที่ประดิษฐ์ขึ้นมาโดยคมทวน  คันธนู (ประสาทพร ภูสุศิลป์ธร) โดยนำใช้ในหนังสือกวีนิพนธ์  “กถาจรดปกาศิต (สามแพร่งชีวิตคำฉันท์)”  เมื่อ พ.ศ. ๒๕๓๑ และงานนิพนธ์ชิ้นต่อ ๆ มาอีกหลายชิ้น

๑.)  รูปแบบของอินทรธนูฉันท์ ๑๒

                หนึ่งบท จะมี ๒ บาท
                แต่ละบาทแบ่งเป็น ๒ วรรค  วรรคละ ๖ พยางค์
                (รวมเป็น ๑๒ พยางค์ในหนึ่งบาท)

๒.)  ลักษณะบังคับ ครุ - ลหุ  (ดูผังด้านบนประกอบ)

                ครุ-ลหุ  แต่ละวรรคจะบังคับเหมือนกันทุกวรรค คือ

                ครุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ลหุ-ครุ.......ครุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ลหุ-ครุ

    โดยแต่ละวรรค  จะแบ่งจังหวะการอ่านเป็น  ๒ + ๔  เหมือนกันทุกวรรค


๓.)  ลักษณะการส่งสัมผัส  (ดูผังด้านบนประกอบ)

           - สัมผัสภายในบท -

                คำสุดท้ายของวรรคแรก  เชื่อมสัมผัสไปยังคำที่ ๒ ของวรรคที่สอง
                คำสุดท้ายของวรรคที่สอง  ส่งสัมผัสไปยังคำสุดท้ายของวรรคที่สาม
                ส่วนวรรคที่สี่เป็นอิสระ

           - สัมผัสระหว่างบท -

                หากแต่งมากกว่า ๑ บท
                คำสุดท้ายของบทก่อนหน้า  ส่งสัมผัสไปที่คำสุดท้ายในวรรคที่ ๒ ของบทต่อไป


                         - ตัวอย่างคำประพันธ์บางส่วน -

                - อินทรธนูฉันท์ ๑๒ -

                เป็นแสงแสดงพิสัย                       สาดไปมิหลอนมิปลอม
                ไหลหลั่งพลังจะล้อม                     โลกให้พิไลลุเห็น
                แสงนั้นจะสรรมโน                         ทัศน์โสภิใสกระเซ็น
                เย็นย้ำจะย่ำจะเย็น                        คงพาดผงาด ณ ผืน
                คือแสงแสดงพิศาล                        ด้วยญาณจะหยัดจะยืน
                คลุมข่ายมิคลายมิคืน                     ไม่สร่างจะสร้างและสรรค์
                จากใจก็ไหลประจักษ์                     เป็นรักเขษมนิรันดร์
                รักเป็นผิว์เข็ญก็ปัน                         แสงเอื้อมิเบื่อระอา
                โดยแสงแสดงพิสุทธิ์                       เสริมพุฒิแผ้วทิพา
                เสริมทางสว่างสถา-                        -พรชัดจรัสจะฉาย
                กุมมือ เกาะถือ เกาะมั่น                   กุมกัน ณ ใจ ณ กาย
                เลวล้อมก็หลอมละลาย                   เป็นเถ้าเพราะเรามิถอย!
                           ............. ฯลฯ .............
                                                                  (คมทวน คันธนู : จตุรงคมาลา (๒๕๔๖))

                - อินทรธนูฉันท์ ๑๒ -

               เสียงดังผิว์ฟังและดู                         ชนหมู่สิเมินมิมอง
               ก่นหนุ่มน่ะทรามคะนอง                   ด่ารัฐถล่มทลาย
               ตำรวจก็เตรียมตะลุย                       หนุ่มถุยเสลดกระจาย
               "ถึงตัวจะตกจะตาย                          ขอโลกสิรับสิรู้
               เมืองไทยบ่เทิด ณ ไท                        ขอให้พิสูจน์และดู
               กูตายก็ตายเพราะกู                         หวังทอดสะพานถนน
               เพื่อคนจะก้าวจะข้าม                       ด้วยความกรุณ ณ คน
               รุ้งสีจะสวยตระกล                            เมื่อร่วมประสานอุทิศ
               ลาก่อนมนุษยชาติ                            ชีวาตม์จะพลาดรึผิด
               จงคิดและคิดและคิด                        จักเห็นประเด็นประดัง"

               ว่าจบก็จึงกระโดด                            ลิ่วโลดทะลึ่งพลัง
               หัวทิ่มกระทบกระทั่ง                        เลือดนองสมองกระเทือน
               เบ็ดเสร็จอเน็จอนาถ                         คนดาษดาก็เลือน
               คำขานบุราณสิเตือน                        อย่าลืมรึลืมซะแล้ว
               หุงข้าวประชดกะหมา                       ปิ้งปลาประชดกะแมว
               ย่อมไร้ประโยชน์และแนว                 ดังตดประชดทมิฬ
               ใครหนอจะนั่งพินิจ                           หรือคิดคะนึงและยิน
               ใจคนน่ะโหดน่ะหิน                           เกินกว่าจะมาประเมิน
               ด้วยโลกทัศน์อุบาทว์                         ใครพลาดก็ต้องเผชิญ
               รอยหยามและหยันซะเพลิน              ด้วยนั่นแหละยิ้มสยาม
               มีมันก็ทันสมัย                                  ไฉไลอะร้าอร่าม
               เป็นยอดนิยมนิยาม                          ตราบปัจจุบันจะเป็น
               ยุคที่กลีประยุกต์                              อาจอุกเพราะขุกและเข็ญ
               น้ำตาจะบ่ากระเซ็น                          เสียงเปล่าผิว์เศร้าและครวญ
                           ............. ฯลฯ .............
                                                                  (คมทวน คันธนู : สามแพร่งชีวิตคำฉันท์ (๒๔๓๑))

                - อินทรธนูฉันท์ ๑๒ -

               แสงทองก็ส่องก็สาด                         สายพาด ณ พื้นนภา
               พากรุ่นพิกุลผกา                               แกมหอมละม่อมละไม
               หมู่นกน่ะผกแน่ะผัน-                        ผายบรรลุใกล้ลุไกล
               กรายผ่านผสานพิสัย                        ซ้องศัพท์สดับแสดง
               ดาลศิลป์มิสิ้นมิสุด                           สูรย์รุดทะยานทแยง
               ยังวัยไสวแสวง                                 ว่ายังจะหวังจะหวาน
               ว่ายังจะฝังจะฝาก                            ฝันมากทะเยอทะยาน
               ยังคนพิกลพิการ                               ก่อสานตระการตระกล
               ก่อรักสลักเสลา                                ไล่เงา ณ ชาติ ณ ชน
               ฉายช่วงลุห้วงและหน                       ให้เราเสลาสลวย
               ล้างผลทุพลภาพ                              เผาบาประทดระทวย
               ทั้งผืนระรื่นระรวย                             รั้งรักสลักสลอน
               หลอมโลกโศลกสล้าง                       หลอมสร้างขจายขจร
               แจ่มผล ณ คนนคร                            แข็งข้น ณ คน ณ คาม
               คือฝันจะฟันจะฝ่า                             ฝันว่าผลิงอกผลิงาม
               งามท้นก็ล้นและหลาม                      หลายหลากจะฝากจะฝัง
               ฝังปลูก ณ ลูก ณ หลาน                    ล้ำกาลเจริญจิรัง
               ร่างสิ้นก็ยินก็ยัง                                หยัดฝันมิหันมิหาย
               หากไร้สมัยสมอง                              มุ่งครองก็วางก็วาย
               หวังล่มถล่มทลาย                             แล้งฝันจะฟั่นจะเฟ้น
                           ............. ฯลฯ .............
                                                                   (คมทวน คันธนู : กฏบนกลบท (๒๕๔๑))             


                ไม่ง่ายหรือยากจนเกินคว้า  อยู่ในความพอดี ๆ
                ยิ่งหากใส่การเล่นอักษรหรือสระเข้าไปให้ถูกที่ถูกทางแล้ว  ยิ่งลงตัว
                นับเป็นฉันท์ในอีกจังหวะหนึ่งในจำนวนไม่กี่อย่างของฉันท์ที่ผมชอบ
                และหวังให้เป็นทัพเสริมหนึ่งของกองทัพฉันท์ให้ยืนนานต่อไป…


               ด้วยจิตคารวะ

                บ้านกลอนน้อยลิตเติลเกิร์ล
                - Black Sword -
                (หมู มยุรธุชบูรพา)

                               (http://www.homelittlegirl.com/uppic/i/AJ.png) (http://www.homelittlegirl.com/uppic/index.php?mod=show&id=1468)
                                    • กลับสู่หน้า สารบัญ ฉันท์ คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=14138.msg51433#msg51433)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=14615.msg53012#msg53012)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์ คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=14135.msg51426#msg51426)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=14132.msg51411#msg51411)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลงกลบท คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=6689.msg22951#msg22951)
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอนกลบท คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=6688.msg22950#msg22950)
                                    • กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=7715.msg27482#msg27482)
                                 (http://www.homelittlegirl.com/uppic/i/AJ.png) (http://www.homelittlegirl.com/uppic/index.php?mod=show&id=1468)
 


หัวข้อ: Re: - อินทรธนูฉันท์ ๑๒ -
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 13, พฤษภาคม, 2564, 11:21:52 AM
ย่องมาประมวลเสนอ        คำเพ้อประดิษฐ์ประดอย
จิตข้องสมองก็พลอย        ตื้อติดจะคิดเชลง

มุ่งสานสนานกระบวน       ใคร่ครวญลบองเลบง
สุดฝืนบ่ครื้นบ่เครง           ด้วยชั้้นนิพันธ์บ่พอ

ศรีเปรื่อง
๑๓ พ.ค. ๒๕๖๔