บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 03, สิงหาคม, 2564, 11:19:30 AM



หัวข้อ: ๛ อาลัยหา ๛
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 03, สิงหาคม, 2564, 11:19:30 AM


(http://www.homelittlegirl.com/uppic/i/7V.jpg) (http://www.homelittlegirl.com/uppic/index.php?mod=show&id=1472)

จากกันแล้วแก้วขวัญถึงวันจาก
อยู่เพียงซากทรงจำยังค้ำอยู่
ดูภาพเก่า"ไข่ขาว"ยังเฝ้าดู
ใจหดหู่ยามห่างไม่สร่างใจ

ขอเจ้าจงสู่สวรรค์บันดาลขอ
ได้เพิ่มต่อรอยบุญหนุนเจ้าได้
ใดสถานวิมานแมน ณ แคว้นใด
บุญส่งไปสถิตบนกุศลบุญ

 :a001:

หมอวินิจฉัยว่า ไข่ขาว เป็นเบาหวาน ค่าน้ำตาลอยู่ที่ ๔๐๐
(ร่างกายกระต่ายเหมือนคน น้ำตาลปกติจะอยู่ที่ ๘๐-๑๒๐)
และมีเชื้อแบคทีเรียในลำไส้ น้ำตาลขึ้นสูงมาก ทำให้เขาช็อก
บวกกับในลำไส้มีแบคทีเรีย ทำให้ไข่ขาวไปเร็วมาก
ไข่ขาวไปดวงจันทร์วันที่ ๒๘ กรกฎาคม เวลาทุ่มเศษ
อยู่ รพ วันครึ่ง กับหนึ่งคืน

สาเหตุที่ไข่ขาวป่วย เป็นเพราะเลี้ยงแบบผิดวิธีค่ะ
ให้ขนมปังแถว กับทาโร่ เป็นอาหารหลัก ผักสดเป็นอาหารรอง
มีอาหารเม็ดของกระต่าย แต่ไข่ขาวไม่ชอบกิน ชอบทาโร่ค่ะ
ช่วงหลังนี้ ฝนตกบ่อยเลยไม่ได้ปล่อยออกมากินหญ้า
และลืมเก็บหญ้าไปให้กิน
หมอบอกว่า กระต่าย ร่างกายไม่สามารถเผาผลาญแป้งและน้ำตาลได้
กระต่ายต้องกินหญ้า ๗๕%  ถ้าเลี้ยงแบบธรรมชาติ ปล่อยกินหญ้า
ปล่อยเขาหากินเอง  กระต่ายเป็นสัตว์ที่ตายยาก ไม่ค่อยเจ็บป่วย

หลังจากไข่ขาวจากไป ได้วันเดียว
เข้าวันที่ ๒๙ ประมาณตีห้า น้องเปิดประตูออกมานอกบ้าน
ก็เจอสมาชิกใหม่ ร้องแซ่ ๆๆ  อยู่หน้าประตู
"ไข่ขาวเอาน้องมาให้เลี้ยงอีกแล้ว คราวนี้ ไม่ต้องกลัวเบาหวาน"
พอฟ้าแจ้งนิดหน่อย น้องรีบไปหาอ้อยมาให้ ดีนะที่แถวเพื่อนบ้าน
ยังมีคนปลูกอ้อยไว้

น้องบอกว่า "กินให้อิ่ม แล้วกลางคืนก็บินกลับไปหาญาติตัวเองเน้อ"

พอเช้าอีกวัน ยังอยุ่ ไม่ไปไหน คงต้องเลี้ยง"แมงกวาง"อีกกระมัง
เลยตั้งชื่อให้ก่อน "ไข่ข้าว" จะอยู่ด้วยกันนานเท่าไรก็ไม่รู้นิ ไข่ข้าวเอ๊ย

(http://www.homelittlegirl.com/uppic/i/44.jpg) (http://www.homelittlegirl.com/uppic/index.php?mod=show&id=1473)


หัวข้อ: Re: ๛ อาลัยหา ๛
เริ่มหัวข้อโดย: กร กรวิชญ์ ที่ 03, สิงหาคม, 2564, 03:37:10 PM


น่าเสียดาย ไข่ขาว กำลังน่ารัก
ที่สำคัญ อยู่รวมกับหมาแมวได้
จากเราไปอยู่บนดวงจันทร์แล้วเนาะ

ต่อไปเหลือแต่รอยคิดถึง