|
หัวข้อ: ชินชา เริ่มหัวข้อโดย: นายใบชา ที่ 10, สิงหาคม, 2564, 11:47:11 AM เห็นเฉยๆไม่ใช่ไม่รู้สึก แค่ความชาชินมันกดลึก..จนเอ่ยออกมาไม่ไหว เงียบ..เพื่อบ่นกับหัวใจ ว่าทำไมนะทำไม..ฉันจึงต้องทน *☆♡☆♡☆* ไม่นานฉันจะกลายเป็นคนเย็นชา และจะไม่สามารถรู้สึกรู้สา ..กับความหมองหม่น แต่อย่าลืม..ฉันก็คน ถ้ามีใครทำให้ฉันสุขล้น..เธอก็แค่คนผ่านมา ~นายใบชา~ หัวข้อ: Re: ชินชา เริ่มหัวข้อโดย: มุกดาริน ที่ 10, สิงหาคม, 2564, 03:54:13 PM แนะนำดื่มชาให้เยอะจะได้ชาชิน
หูจะไม่ได้ยินตาจะได้ไม่เห็นหน้า ความรัก ความรู้สึกที่เคยผ่านเข้ามา ก็แค่คนที่เลยผ่านตามกาลเวลา ก็แค่นั้น ความรักเป็นเรื่องของเรา ความไม่รักของเขาก็เหมือนกันนั่น ห้ามเขาไม่ได้ ก็ห้ามเราแทนละกัน ความรู้สึกแบบนั้น มีได้ก็หมดได้จริงไหมหัวใจ มุกดาริน หัวข้อ: Re: ชินชา เริ่มหัวข้อโดย: nakasamuthra ที่ 23, ธันวาคม, 2564, 12:12:04 AM ลองครุ่นคิดเรื่องราวทบทวนใหม่
ไม่ผิดหรอกหัวใจรักใครนั่น แต่หากเขาละเลยเฉยเมยกัน อย่าดื้อดึงขึงขังรั้งอยู่เลย ความจริงที่แสดงออก ได้บ่งบอกผ่านวาจาท่าทีเฉลย เกิดขึ้นเป็นปัจจุบันเช่นนั้นเลย ให้วางเฉยแล้วเรียนรู้อยู่ตามจริง คุณค่าในตัวคนอยู่ที่เรานั้นกำหนด หาได้หมดสิ้นลงคนเพิกเฉย เขาหมดใจไม่ไยดีกระนั้นเลย อย่าเศร้าเลยหันกลับมารักตัวเอง สงสารหัวใจตัวเองบ้าง อย่าคิดทางหวาดหวั่นในทุกสิ่ง อย่าคร้ามถอยด้อยค่าตัวมัวติติง พึงเรียนรู้มีค่ายิ่งไว้สอนใจ คิดเสียว่าเหมือนสายลมที่เชยพัด แล้วเซซัดผ่านเร่ไม่เหหัน ได้เย็นกายเพียงครู่หนึ่งนิราศพลัน ได้จดจำว่าสิ่งนั้นคือสายลม |