|
หัวข้อ: ฝน เริ่มหัวข้อโดย: เฟื่องฟ้า ที่ 09, กันยายน, 2564, 04:16:42 PM ฝน หล่นโปรยปรายลงมาเถิดนะฝน ดับร้อนรนคนหมองยามร้องไห้ เย็นสายน้ำจุนเจือช่วยเหลือไว้ ต่อชีพให้พออยู่สู้โลกา แด่คนที่พิษรักปักติดทรวง ประโลมห้วงดวงใจให้หรรษา ฟ้ากับฝนหมุนปนวนไปมา แทนน้ำตาทั้งปวงที่ร่วงริน ฤดูกาลปลายปีที่ผ่านพ้น ขยี้จนแผลบาดใจขาดวิ่น สายฝนร่วงพร่างพรูลงสู่ดิน เฝ้าถวิลห่วงหาใจอาวรณ์ อันความรักครั้งแรกช่างแปลกนัก ใจเกินพักหักห้ามปรามถ่ายถอน ไม่เห็นหน้ายิ่งหวงห่วงอาทร จะกินนอนเดินนั่งยังรำพึง หล่นโปรายปรายลงมาเถิดนะฝน ฝากถึงคนไกลไกลใจคิดถึง ฟ้าร้องเพลงนั่งฟังดังปังปึง ยังแอบซึ้งขาดเขาเคียงเพียงลำพัง 9/9/2564 :y1: |