บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

ห้องเรียน => ห้องเรียนฉันท์ => ข้อความที่เริ่มโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 27, กันยายน, 2556, 01:36:56 PM



หัวข้อ: ลานเชลง...เพรงฉันท์
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 27, กันยายน, 2556, 01:36:56 PM
เรียน พี่น้องชาวบ้านกลอนน้อยทุกท่าน

ด้วยว่ามีน้อง ๆ นักเรียนได้ร้องขอให้ช่วยแต่งฉันท์ให้ เพื่อไปส่งคุณครู
ผมเองก็เห็นใจและหนักใจแทนน้อง ๆ อยู่เหมือนกัน เพราะว่าจำนวนบทที่ได้รับมอบหมายนั้น มันมากไปหน่อย
๔-๕ บทบ้างหรือเป็น ๑๐ ก็มี ดูท่าว่า ครูคงอยากให้น้องจบออกไปเป็นกวีล่ะกระมัง

สมัยผมจำได้ว่า ๒ บท ซึ่งในตอนนั้นก็ถือว่ายากอยู่อักโข เพราะเราไม่มีอา "กู๋" (google) ช่วยอย่างทุกวันนี้

อย่างไรก็ตาม สำหรับผมแล้ว การแต่งกลอนให้น้องนักเรียนเอาไปส่งครูนั้น ผมเห็นว่าเป็นการไม่สมควร
เพราะโดยส่วนตัวของผม ไม่นิยมการคอรัปชั่นอย่างสุดขั้ว และผมก็มองว่าการกระทำดังกล่าวอาจเป็นจุดเริ่มต้น
และปลูกฝังให้น้องนักเรียน เห็นว่า "คอรัปชั่น" เป็นเรื่องปกติ

ผมเองก็เข้าใจดีว่า น้อง ๆ ทุกคนอยากได้คะแนนหรือเกรดดี ๆ จากการเรียน ซึ่งสมัยก่อนผมก็หวังอย่างนั้นเหมือนกัน
แต่จริง ๆ แล้ว สิ่งสำคัญในการเรียน มันไม่ใช่เกรด แต่เป็นความรู้และกระบวนการคิดที่เราได้มาต่างหาก

การเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ระหว่างช่วงวัยเรียน ไม่ว่าสิ่งนั้นเราจะชอบหรือไม่ชอบก็ตาม มันจะทำให้ความคิดของเราเติบโต
หากสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ผิดทำนองคลองธรรม ผมก็อยากให้น้อง ๆ ลองเรียนรู้มันดู

ออกตัวก่อน ผมไม่เก่งกาจเรื่องฉันท์อะไรมากมาย เพียงแต่ชอบเป็นการส่วนตัว อีกทั้งก็ไม่ได้จบมาด้านภาษาด้วย
ผมเป็น "วิศวกรโยธา" ครับ ที่บอกวิชาชีพจริง ก็เพราะอยากให้น้อง ๆ รู้ว่า ไม่ว่าน้องจะเรียนสายอะไร แต่สุดท้ายภาษาไทยก็เป็นรากเหง้าของเรา อย่าทิ้งมัน เรียนรู้ไว้บ้าง จะมากจะน้อยก็สุดแต่กำลังและศรัทธา

หากน้อง ๆ คิดว่า อยากให้เว็บบ้านกลอนน้อยช่วย ก็เข้าที่กระทู้นี้ ผมจะแนะวิธีเขียนให้ แม้ความรู้ความสามารถของผมจะไม่มากมาย แต่ก็คิดว่าน่าจะพอช่วยน้อง ๆ ได้

"ความภาคภูมิใจในตัวเอง เป็นสิ่งที่หาซื้อไม่ได้ แต่เราต้องสร้างมันขึ้นมาเองด้วยสองมือ"

"อะไรก็ตามที่เราทำมันด้วยมือ แม้มันจะไม่สมบูรณ์ แต่เราก็มักจะภูมิใจในมันเสมอ"


ด้วยรักและปรารถนาดี

ศรีเปรื่อง
๒๗ ก.ย. ๒๕๕๖

สำหรับพี่น้องนักกลอนท่านใด ที่สนใจจะมาหัดเขียนฉันท์ด้วยกัน ก็เชิญด้วยนะครับ

  :a013:  :a013:  :a013:



หัวข้อ: Re: ลานเชลง...เพรงฉันท์: เตรียมพร้อมก่อนเชลง
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 30, กันยายน, 2556, 10:38:42 PM
เตรียมพร้อมก่อนเชลง

"เชลง" เป็นศัพท์ที่มีรากมาจากเขมร แปลว่า แต่ง หรือ ประพันธ์  ครับ

จริง ๆ ผมเองเวลาเขียนฉันท์ก็ไม่ได้ตระเตรียมอะไรมากมาย แค่หลับตานึกประเด็นและคำสำคัญ (คำเด็ด ๆ โดน ๆ) ขึ้นมาก่อน เพื่อเป็นตัวกำหนดทิศทาง

แต่สำหรับน้อง ๆ นักเรียน ครูมักจะกำหนดหัวข้อมาให้ (ไม่ใช่เขียนบ่นเรื่อยเปื่อยอย่างที่ผมเขียนอยู่) การกำหนดทิศทางของเรื่องอย่างเป็นเรื่องเป็นราวจึงจำเป็นมากครับ

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการเลือกศัพท์มาลงในฉันท์ให้ลงตัวทั้งจังหวะและความหมายนั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายสักเท่าไหร่ ดังนั้น กำหนดไว้กว้าง ๆ หลวม ๆ ก็พอครับ

สำหรับน้อง ๆ ที่ไม่ชอบงานประพันธ์เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว พอได้รับมอบหมายงาน ก็อาจมืดตึ๊บ ไม่รู้จะเริ่มยังไง
ผมมองว่า ถ้าน้อง "วางทิศทางและเตรียมข้อมูล" ให้ดีก่อนการเขียน มันจะช่วยเราได้เยอะ

ผมขอแนะนำให้น้อง ๆ เตรียมการก่อนที่ลงมือเขียน ดังนี้นะครับ

๑. กำหนดขอบเขตของหัวข้อให้ชัดเจน
เช่น น้องบางคนได้รับมอบหมายให้เขียนฉันท์เรื่อง "เพื่อน" อืมมม! มันกว้างจังเลยนะ เพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องเพื่อน เช่น ข้อคิดเกี่ยวกับการคบเพื่อน หรือ เรื่องราวระหว่างเรากับเพื่อน
แต่ถ้าเรากำหนดเสียใหม่ให้เป็น "เพื่อนของฉัน" ขอบเขตมันก็จะแคบลง และมีทิศมีทางมากขึ้นครับ

๒. ระบุประเด็น/คำสำคัญที่น่าจะเกี่ยวข้อง
ระบุไว้กว้าง ๆ หลวม ๆ ก็พอครับ เช่น หัวข้อ "เพื่อนของฉัน" ก็อาจระบุประเด็น/คำสำคัญ ได้ดังนี้
                          - เพื่อน (แหงแซะ ก็ชื่อเรื่องมันโต้ง ๆ อยู่)
                          - รักกัน, มีน้ำใจ, หวังดีต่อกัน
                          - ร่วมสุขร่วมทุกข์, ช่วยคิดช่วยแก้ปัญหา
                          - แข่งกันเรียน
                          - เล่นด้วยกัน
                          - ทะเลาะกัน
                          - อยากอวยพรให้เพื่อน

๓. ค้นคำศัพท์ที่อาจเอามาใช้ได้
แนวทางง่าย ๆ ก็ลองเอาประเด็น/คำสำคัญที่กำหนดขึ้นมา ไปค้นหา "คำไวพจน์" หรือ ศัพท์ที่มีความหมายคล้ายกัน (ถ้าได้ศัพท์ที่มีเสียง "ลหุ" หรือ สามารถสร้างเป็นเสียงลหุได้ก็จะเจ๋งเป้งไปเลยครับ...ถามอากู๋ google ก็ได้นะ)

เช่น หัวข้อ "เพื่อนของฉัน" ที่ยกเป็นกรณีศึกษาไว้
         เพื่อน >> มิตร, สหาย, เกลอ, สขิ, สขะ, สขา, สุหัท, สุหฤท
         รักกัน, มีน้ำใจ, หวังดีต่อกัน >> ปิยะ, มิตรภาพ, จิต, หทัย, กมล, กมลา, หฤทัย, ภักดี, สมัคร, สมาน, ประสงค์
         ร่วมสุขร่วมทุกข์, ช่วยคิดช่วยแก้ปัญหา >> ทุกข์, สุข, สมอง, ตริ, ตรอง, ดำริ, ตรึก
         แข่งกันเรียน >> ประชัน, ศิกษา (ศึกษา), ตำรา, วิชา, วิทยา, ศาสตร์
         เล่นด้วยกัน >> สนุก, สนาน, สราญ, รตะ, นันทะ, กระสรวล, สุขสันต์, หรรษา, หฤหรรษ์
         ทะเลาะกัน >> ทะเลาะ, เบาะแว้ง
         อยากอวยพรให้เพื่อน >> พร, อำนวย, ประสิทธิ์, ทิพยดา

ทีนี้ เราก็มีศัพท์เด็ด ๆ (บางส่วน) ไว้ให้เราเลือกใช้แล้วครับ ระหว่างนี้ถ้าคิดคำสำคัญอะไรได้ก็เพิ่มเข้าไป แล้วก็ค้นคำไพจน์อีกรอบ เช่น
         ฉัน (เวลากล่าวถึงตัวเอง) >> ดนุ, ดนู, ข้า
         น้ำใจเพื่อนกว่าฟ้ากว่าดิน >> นภ, นภาลัย, หล้า, ปฐพี

แต่ยังไงก็เอาหอมปากหอมคอนะครับ เดี๋ยวจะเพลินจนไม่ได้แต่งกันซักที

ด้วยรักและปรารถนาดี

ศรีเปรื่อง
๓๐ ก.ย. ๒๕๕๖


หัวข้อ: Re: ลานเชลง...เพรงฉันท์: ลงมือเชลง
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 30, กันยายน, 2556, 10:52:29 PM
ลงมือเชลง

ก่อนจะลงมือแต่ง ก็ทบทวนทฤษฎีฉันท์กันซะหน่อยนะครับ ลองอ่าน ๓ กระทู้ ที่ผม link ข้างล่างนะครับ
เสียง ครุ-ลหุ จำแนกกันยังไงหนอ ? (http://www.homelittlegirl.com/index.php/topic,1985.0.html)  
ลหุ...เจ้าตัวยุ่ง (http://www.homelittlegirl.com/index.php/topic,1966.0.html)
คำเชื่อม! ผมคิดไม่ออก...ช่วยผมด้วยครับ... (http://www.homelittlegirl.com/index.php/topic,1981.0.html)

ทีนี้ เริ่มแรกก็เอาผังฉันทลักษณ์มากางก่อน เพื่อดูว่าตำแหน่ง ครุ-ลหุ และตำแหน่งสัมผัส อยู่ตรงไหนบ้าง
จากนั้น ก็ลงมือแต่ง โดยใช้ประเด็น/คำสำคัญเป็นกรอบ และคำศัพท์ที่ค้นมาเป็นตัวช่วยในหาคำ
อ้อ! อย่าลืม... คำเชื่อม และเทคนิคการแผลงสระ (ดูกระทู้ ลหุ...เจ้าตัวยุ่ง (http://www.homelittlegirl.com/index.php/topic,1966.0.html) ข้อ ๔) ช่วยสร้างเสียงลหุเพิ่มเติมให้เราได้นะครับ

ตัวอย่าง

การแต่ง "อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑" ในหัวข้อ "เพื่อนของฉัน"

ผังฉันทลักษณ์
(http://www.tangklon.com/wp-content/uploads/2011/08/indharavichien11.gif)
ที่มา: http://www.tangklon.com/wp-content/uploads/2011/08/indharavichien11.gif

น้ำใจสหายข้า             นภหล้ามิเทียมทัน
จิตภักดิรักกัน              สุขะทุกข์ก็เคียงเดิน

เป็นคู่สมองคิด            สุหฤทะจำเริญ
เรื่องใด ฤ จักเกิน        พละสองตริตรองไข

คำอธิบาย

ภักดิ จาก ภักดี (แผลง อี เป็น อิ ไปดูหลักการที่กระทู้ ลหุ...เจ้าตัวยุ่ง (http://www.homelittlegirl.com/index.php/topic,1966.0.html) ข้อ ๔)
สุขะ จาก สุข (ไปดูหลักการที่กระทู้ ลหุ...เจ้าตัวยุ่ง (http://www.homelittlegirl.com/index.php/topic,1966.0.html) ข้อ ๒)
สุหฤทะ จาก สุหฤท (หลักการเดียวกับ สุขะ)
จำเริญ = เจริญ (เปิดพจนานุกรมดูนะครับ http://dict.longdo.com)
พละ = กำลัง

แถมอีกนิด ผมเขียนวิธีการอ่านให้ด้วยครับ

น้ำใจสหายข้า                           นภหล้ามิเทียมทัน
น้ำ-ใจ-สะ-หาย-ข้า                    นะ-พะ-หล้า-มิ-เทียม-ทัน

จิตภักดิรักกัน                            สุขะทุกข์ก็เคียงเดิน
จิด-พัก-ดิ-รัก-กัน                       สุ-ขะ-ทุก-ก็-เคียง-เดิน

เป็นคู่สมองคิด                          สุหฤทะจำเริญ
เป็น-คู่-สะ-หมอง-คิด                  สุ-หะ-ริด-ทะ-จำ-เริญ

เรื่องใด ฤ จักเกิน                       พละสองตริตรองไข
เรื่อง-ใด-รึ-จัก-เกิน                    พะ-ละ-สอง-ตริ-ตรอง-ไข

ด้วยรักและปรารถนาดี

ศรีเปรื่อง
๓๐ ก.ย. ๒๕๕๖


หัวข้อ: Re: ลานเชลง...เพรงฉันท์
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 20, พฤศจิกายน, 2556, 10:17:45 PM
แด่เกลอเก่า (อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑)

เกริ่น...

คิดถึงอดีตดนู                   เอ๊าะเอ๊าะอยู่ ณ มัธยม
หนึ่งมิตรสนิทชม               อุระซึ้งคนึงเสมอ

จึ่งขอรจิตฉัน-                   ทะนิพันธะยอเกลอ
กรองกลั่นสำนวนเสนอ        พจะแนวประเทิงมาน

เนื้อหา...

"น้ำใจสหายข้า ฯ              นภหล้าก็ห่อนปาน
ซื่อสัตย์สมัครสมาน            สุขะทุกข์ก็เคียงเดิน

เป็นคู่สมองคิด                 สุหฤทะจำเริญ
เรื่องใด ฤ จักเกิน              ทวิมิตรพินิจไข

ร่วมเรียนและศึกษา            วิทยาวิชาไกร
แข่งขันประชันชัย              ชนะแลกขนมปัง

บางคราวก็เคืองขัด            ปะทะหมัดประลองพลัง
หายขุ่นมิคิดชัง                 ภณะขออภัยกัน

พลาดพลั้งกระทำผิด           ปิยะมิตรก็เตือนพลัน
คอยผลักและคอยดัน          มิตระสู่วิถีควร

บนบานอมรให้                  สขิได้ประสบมวล-
ความสุขสนุกกระสรวล         ภยะร้ายมิกรายเยือน"

ศรีเปรื่อง
๒๐ พ.ย. ๒๕๕๖

ปล.

แก้ไขสำนวนของบทตัวอย่างที่เคยให้ไปก่อนหน้านี้เล็กน้อย เพื่อเลี่ยงการใช้คำท้ายที่ซ้ำกัน
ขออนุญาตใส่ ะ ที่ท้ายบางคำ เพื่อสื่อถึงแนวทางการอ่านครับ

ดนู = ผม, ข้าพเจ้า
เอ๊าะเอ๊าะ (แสลง) = วัยรุ่น
ภณะ = กล่าว, พูด, บอก
สุหฤท, สขิ = เพื่อน



หัวข้อ: Re: ลานเชลง...เพรงฉันท์
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 10, ธันวาคม, 2556, 09:20:51 AM

                      สองหนุ่มวจีขาน         ระยะกาลสราญเนา
                      เริงร่าอุราเพา             สุขะมากพิโลนเรียง

                      วัยซนวิสุทธิ์ใส           ชรไมระรื่นเคียง
                      เกลอเก่าพิสิฐเพียง     อธิบายฤทัยรมย์

                       :a016:
                       ลิตเติลเกิร์ล


หัวข้อ: Re: ลานเชลง...เพรงฉันท์
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 10, ธันวาคม, 2556, 10:34:37 AM
น้องหญิงนะน้องหญิง              วทะพริ้งซะเหลือชม
เผินพิศก็ปลิดกรม                   อุระชื่นระรื่นพลัน

ดูท่ากระลาพิน                       เหมาะกะอินทร์วิเชียรฉันท์
เรียงอัตถะจำนรรจ์                  รสหวานสะท้านทรวง

ศรีเปรื่อง
๑๐ ธ.ค. ๒๕๕๖

ปล.

กรม = ตรม  (อิอิ ฉันท์เก่า ๆ ชอบใช้ คำว่า "กรม" มากกว่า "ตรม" เห็น "กรอมกรม" ก็มี ผมว่ามันเท่ห์ดี)


หัวข้อ: Re: ลานเชลง...เพรงฉันท์
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 10, กุมภาพันธ์, 2557, 12:00:29 AM
อ้างถึง
:a015: น้องผมมาขอให้ช่วยแต่งแต่ผมไม่รู้ว่าจะแต่งยังไงผมไม่เก่งเรื่องแต่งฉันท์       รบกวนหน่อยนะครับ
    
     ๑. กำหนดขอบเขตของหัวข้อให้ชัดเจน
   -หัวข้อเรื่อง  ชมนาง  หรือชมผู้หญิงสวย
      ๒. ระบุประเด็น/คำสำคัญที่น่าจะเกี่ยวข้อง
    -ชมนาง ก็ชมว่าสวย   รูปร่างสวย   หน้าตาสวย   ผมสวย  
       ๓. ค้นคำศัพท์ที่อาจเอามาใช้ได้
   -ผู้หญิง
กนิษฐ์ กนิษฐา กระลาพิน กระลาศรี กัญญา กันยา กัลยาณี กานดา กามินี เกน
กลอยใจ แก้วตา ขนิษฐา ดรุณี ดวงสมร ถี นง นงคราญ นงราม นงนุช นงนาฏ
นงเยาว์ นงลักษณ์ นงโพธ นงพาล นงพะงา นรี นารี นฤมล นาเรศ นิรมล นุช
เนียง แน่ง แน่งน้อย บังอร โผอน พธู พนิดา พะงา พังงา ภคินี ภาคินี
มาณวิกา มารศรี ยอดสร้อย ยาหยี ยุพยง ยุพเรศ ยุพดี ยุพา ยุพาน
ยุพิน ยุพาพาล ยุพาพิน ยุวดี เยาวมาลย์ เยาวเรศ เยาว์ลักษณ์ เยาวพา รมณี
ร้อยชั่ง วธู วนิดา วรดนู วรางคณา วิมล ศรี สดี สตี สตรี สมร สะคราญ
สายสมร สายสวาท สุดา เสาวภาคย์ สุนทรี อนงค์ อร อรไท อ่อนไท อ่อนไท้
อรนุช อังคณา อัมพา อิตถี อิสัตรี   :a013:

เพื่อนคนหนึ่งขอให้ผมแต่งฉันท์ชมสาวให้ ๓ บท
ตามที่เคยกล่าวไปแล้ว "แต่งให้เฉย ๆ ผมแต่งไม่ได้" ต้องช่วยตัวเองบ้าง
ผมเลยส่ง link ของกระทู้นี้ "ลานเชลงเพรงฉันท์" ไปให้
เขาก็น่ารักมาก ส่งกลับมาครบทั้ง ๓ ข้อ
(ถึงแม้ว่าจะน้อยไปนิดหนึ่ง เพราะขาดศัพท์ ที่แปลว่า สวย, รูปร่าง, หน้าตา และ ผม)

เมื่อมีความตั้งใจ ผมก็จัดไปให้ตามที่ขอครับ  :014:

เกริ่น...

เกิดอยากจะชมสาว            ฉวิวาวสกาวพรรณ
ร้อยรัดกระหวัดฉัน-            ทสนานสราญรมย์

ศัพท์อาจประหลาดนิด         เพราะจริตหทัยผม
นั้นชอบและชื่นชม              วทะแหวกบุราณเพรง

สุดท้ายก็หวังว่า                 มิตรฮาอุราเครง
กับเล่หบรรเลง                  ดนุเพ้อเสนอขาย

ชมยุพาวิลาวัณย์...

พักตร์เจ้า ฤ เพราพริ้ม          ผิวยิ้มกระทำชาย
วาบหวิวสยิวกาย                อุระหมายจะก่ายเกย

อกตู้มปทุมต้าม                  ดุจหยามเยาะ "ใบเตย"
หากแม้นจะเปรียบเปรย         ฤ ก็ส้มกะแตงโม (คือ ใบเตยน่ะแค่ส้ม)

เอวบางตะโพกเบิ้ม              บะระเหิ้มอุฬารโต
ดินฟ้าก็เผลอ "โอว์"            ภณพร้องเพราะต้องมนต์


ศรีเปรื่อง
๙-๑๐ ก.พ. ๒๕๕๗

ขออภัยน้องใบเตย อาร์สยามด้วย ที่ถูกหยิบมาเป็นบรรทัดฐานในการเปรียบเทียบ
(หวังว่าน้องใบเตย คงไม่เสียความมั่นใจนะครับ  หัวเราะยิ้มๆ)

ปล.

ฉวิ = แผลงจาก ฉวี
ฉัน- ท = ฉีกคำจาก ฉันท์
เบิ้ม = ใหญ่
บะระเหิ้ม = คำแสลง แปลว่า ใหญ่มาก ๆ
วทะ = คำพูด
ภณ = กล่าว พูด
ปทุม = ย่อจาก ปทุมถัน
โอว์ = เสียงอุทาน แสดงอาการ ประหลาดใจ
พร้อง = ร้อง

ปรับปรุงเนื้อหานิดหน่อย เพื่อคุณปลายฝน อิอิ


หัวข้อ: Re: ลานเชลง...เพรงฉันท์
เริ่มหัวข้อโดย: ปลายฝน คนงาม ที่ 10, กุมภาพันธ์, 2557, 08:02:12 AM

"เอ่อ...คือว่า...เนื้อหาชมนางที่อยากให้แต่ง (รูปร่างสวย   หน้าตาสวย   ผมสวย)
ผมใช้แต่งได้แค่ ๒ บท เพราะฉะนั้น บทที่ ๓ ผมมั่วให้นะครับ"

........................

ดีนะคะ ที่ท่านเพื่อนขอมา ๓ บท
จากการอ่านบทที่ ๓ แล้ว
ทำให้อยากรู้ว่า หากมีบทที่ ๔ , ๕
จะชมส่วนไหนของนางอีก  :090:

:xav87159:




หัวข้อ: Re: ลานเชลง...เพรงฉันท์
เริ่มหัวข้อโดย: กอหญ้า กอยุ่ง ที่ 10, กุมภาพันธ์, 2557, 01:39:09 PM


(http://upic.me/i/ol/miss-bone-125.gif) (http://upic.me/show/15681740)

สองบทข้างบนนั่น
หญ้าไม่มีอ่ะ เท่ากันหมดจ้ะ

:047: