บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: Black Sword ที่ 20, พฤศจิกายน, 2556, 11:32:08 PM



หัวข้อ: ...-๐ กำนัลนาง ๐-...
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 20, พฤศจิกายน, 2556, 11:32:08 PM
                                   (https://i.ibb.co/YPft3M4/431424-171988889582348-1286540962-n.jpg) (https://imgbb.com/)

                                         -๐ กำนัลนาง ๐-

                                          ๑. จะเอื้อมดาวพราวร้อยเป็นสร้อยสวย
                                          บุบฝาช่วยโรยรินแต้มกลิ่นฝัน
                                          จะคว้าเดือนต่างจี้นี้กำนัล
                                          หมู่เมฆนั้นต่างแป้งแต่งประทิน

                                          ๒. เก็บหยาดฝนหล่นพร่างสำอางใส
                                          ประดิษฐ์ไว้ต่างเส้นสังวาลศิลป์
                                          เก็บไหมฟ้าถักถ้อยร้อยกวินท์
                                          มาต่างซิ่นอาภรณ์อ้อนเนื้อนวล

                                          ๓. เก็บโค้งรุ้งต่างสไบห่มให้เจ้า
                                          หมองหม่นเศร้ากักกลืนมิคืนหวน
                                          ระพีอาบอุ่นอายคล้ายรำจวน
                                          ลมหนาวครวญมิอาจกราดกล้ำกราย

                                          ๔. เอาอ้อมอกปกป้องประคองแก้ว
                                          มิคลาดแคล้วลาร้างหรือห่างหาย
                                          เอาชีวิตคุ้มนางสิ้นวางวาย
                                          แม้นมลายใจรัก ยังภักดิ์เคียง ๚ะ๛

                                                                              
                                         ...
                                          - Black Sword -
                                          (หมู มยุรธุชบูรพา)
                                         ...

                                          ขอบคุณภาพจาก Internet
                                          ผลงานวาดภาพของ อ.จักรพันธุ์ โปษยกฤต
                                          ชื่อภาพ "ทัดดอกโมก"




หัวข้อ: Re: ...-๐ กำนัลนาง ๐-...
เริ่มหัวข้อโดย: ตรีประภัสร์ โสม ที่ 17, กุมภาพันธ์, 2557, 12:18:25 AM
:049:   :049:   :049:   :049:

...-๐ กำนัลชาย ๐-...

๐ แว่วขับขานจารย้ำกำนัลน้อง
เฝ้าแอบมองน้อมกายรินร่ายเสียง
จักร้อยกานท์หวานล้ำส่งสำเนียง
ให้เราเคียงสุขสานต์สราญใจ

๐ ดูสิโน่นโพ้นสายสุดปลายหาว
ลองนับดาวร้อยพันด้วยกันไหม
พี่หมายปองครองเคล้าเจ้าดวงใด
จักสอยให้มาอยู่คู่เคียงกาย

๐ จะเด็ดดาวพราวระยับประดับฟ้า
เก็บเอามาถักร้อยเป็นสร้อยสาย
อาภรณ์พรรณเป็นเพ็ญนภาพราย
ส่องแสงฉายสวยระยับวะวับจินต์

๐ จะถักถ้อยร้อยสายกลายสวาท
ขออำนาจเสน่หาอย่าได้สิ้น
ดนตรีไพรครื้นเครงต่างเพลงพิณ
กล่อมให้ยินรักแว่วแจ้วรำพัน

๐ เอาเพชรศรีมณีรินเป็นปิ่นรัก
ใช้ความภักดิ์ร้อยดั่งสังวาลฝัน
เห่ถนอมกอดกรองประคองพลัน
ชื่นนิรันดร์ฉ่ำฤทัย..มาลัยกลอน

ตรีประภัสร์ โสม
๑๗.๒.๒๕๕๗

 :a004:


หัวข้อ: Re: ...-๐ กำนัลนาง ๐-...
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 17, กุมภาพันธ์, 2557, 07:12:34 AM

                                                  -๐ กำนัลรัก ๐-

                                           ๑. แว่วพจนารถ วาดสรรกำนัลพี่
                                           ดาลฤดีหลงรักในอักษร
                                           สิเน่หาว่าละมุนศิลป์สุนทร
                                           ต่างโอยอ้อนโอดคำ ซึ่งสำเนียง

                                           ๒. จะดารา ฟ้าไหนมิใฝ่หา
                                           เอมอุราวาบหวามในส่ำเสียง
                                           มาฟ้อนฟายร่ายกลอนอ้อนเผดียง
                                           หวังครองเคียงยอดชู้ เป็นคู่ชม

                                           ๓. ขอซบแนบ แอบตักด้วยรักยิ่ง
                                           งามแม่หญิงอย่าหมางระคางขม
                                           จะเอ่ยคำพร่ำรักภักดิ์ภิรมย์
                                           สู่สร้อยสมสายสวาท มิคลาดคลา

                                           ๔. โอ้ยอดตอง น้องเอ๋ยรำเพยพจน์
                                           มธุรสโลมใจเพียงใฝ่หา
                                           การะเวกเสกสรรจำนรรจา
                                           จากฟากฟ้าโลมดิน ถึงถิ่นไพร

                                           ๕. เอารักวาง ต่างหมอนให้นอนเขนย
                                           ตระกองเกยเคียงกันอย่าหวั่นไหว
                                           ด้วยรักที่พี่วางมิร้างใด
                                           เพียงมอบไว้หมายหมั้น กำนัลนาง ๚ะ๛


                                           - Black Sword -
                                            (หมู มยุรธุชบูรพา)