บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลบท => ข้อความที่เริ่มโดย: Black Sword ที่ 17, ธันวาคม, 2556, 09:36:40 AM



หัวข้อ: กลบท อธิบดีอักษร…-๐ อุทธรณ์เทวษ ๐-...
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 17, ธันวาคม, 2556, 09:36:40 AM
                     (https://i.ibb.co/P5Q97f8/image.jpg) (https://imgbb.com/)

                         - กลบท อธิบดีอักษร -
                         -๐ อุทธรณ์เทวษ ๐-

                         ๑. ร่ายอักษรกลอนกานท์เพื่อผ่านฟ้า
                         อธิษฐานเทวาทุกถิ่นที่
                         ด้วยต้องพิษรักร้าวผ่าวฤดี
                         บุรุษนี้เจ็บจินต์แทบดิ้นตาย

                         ๒. ขอร้องทุกข์โทมเทวษ เหตุใดหนอ
                         ดั่งเชือดคอโทษทัณฑ์มาบั่นหาย
                         น้ำตาพรากจักษุลูกผู้ชาย
                         มิรู้อายทั้งมนุษย์เทพครุฑา

                         ๓. ช่างปวดเจ็บเหน็บหนักแทบตักษัย
                         เจ้าออกปากหักใจพิพากษา
                         ประทุษร้ายคนที่ภักดีมา
                         หวานวาจาประดิษฐ์เพียงคิดลวง

                         ๔. จึงเรียงร้อยถ้อยเป็นเช่นลักษณะ
                         ด้วยหวังจะอุโฆษความโหดห้วง
                         หยิบปากกา กระดาษ หมายมาดทรวง
                         ฤกษ์บำบวงเขียนขีดกรีดกวินท์

                         ๕. ร่ายอักษรกลอนกานท์เพื่อผ่านฟ้า
                         ร้อยอักษราเรียงคำพร่ำถวิล
                         ให้จรรโจษเจตนาต่อฟ้าดิน
                         ทั้งองค์อินทร์ร่วมประจักษ์และรับรู้

                         ๖. ทั้งหทัยไร้เกษมปรีดิ์เปรมแล้ว
                         อกผะแผ่วเกินรักษ์ตระหนักอยู่
                         ทุกโอษฐ์คำร่ำร้องโปรดตรองดู
                         บุรุษผู้หนึ่งนี้.. ที่อุทธรณ์ ๚ะ๛


                         - Black Sword -
                         (หมู มยุรธุชบูรพา)

                         ขอบคุณภาพจาก Internet
                         ๐---------------------๐

กลบท อธิบดีอักษร

ข้อบัญญัติ : บัญญัติพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ

  ... บัญญัติให้ใช้แต่คำที่มี ษ.ฤาษี ( ษ ) ในทุกวรรค โดยไม่กำหนดตำแหน่งและจำนวน และห้ามใช้คำที่มี ( ส ) , ( ศ ) โดยเด็ดขาด

** กลบทนี้มีปรากฏที่มาเฉพาะในตำรากลบท "ศิริวิบุลกิตติ์"