|
หัวข้อ: กลบท จตุรงคยมก…-๐ มายา ๐- เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 04, มิถุนายน, 2557, 12:51:49 AM (https://i.ibb.co/DCgJRkg/image.jpg) (https://imgbb.com/) - กลบท จตุรงคยมก - -๐ มายา ๐- ๑. ทุกข์ทับโถมจมหายกี่หลายครั้ง ที่ถาถั่งทาบทาเป็นบ่าสาย เสพสุขีคลีคลอเริงล้อราย โศกเศร้าคงคลับคล้ายมิวายเว้น ๒. เกิดร้าวดับกลับกลอกเหมือนหยอกเย้า เกินรู้ได้หมายเดาหรือเข้าเข่น เกินจะย้ำกำหนดเนื้อกฏเกณฑ์ เกินจะเย้ยหยันเล่นแล้วชีวิต ๓. ชั่วขณะย่างเท้าทุกก้าวผ่าน ชัดขนานเคียงคู่รับรู้ติด ไร้จีรังอย่างใดชวนให้คิด รู้จริตก้าวก้ำทุกย่ำเดิน ๔. เหมือนเมฆหมอกมุ่นเหมยเอื้อนเอ่ยอ้าง เมื่อหม่นหมางหมองไปไม่ขัดเขิน วูบวาบไหววางจิตเพ่งพิศเพลิน เวียนว่าย'วนดำเนินอยู่ร่ำไร ๕. เมื่อมองเห็นเป็นจริงทุกสิ่งสรร ไม่มุ่งเหเร่หันรำพันไขว่ รู้ต่างตื่นดื่นดาษอาจรู้ไป รู้ตัวตนค้นใจ อย่าไม่รู้ ๖. หลากเรื่องโหมจมหายกี่หลายหน หลายเรื่องเห็นป่ายปนสับสนอยู่ สิ่งที่คว้าไขว่คิดตรองพิศดู สิ่งที่คว้าไว้อยู่.. อาจไม่จริง ? ๚ะ๛ : . - Black Sword - (หมู มยุรธุชบูรพา) ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet ๐-------------------๐ กลบท จตุรงคยมก ข้อบัญญัติ : บังคับพิเศษจากกลอนทั่วไป คือ ๑.) บังคับให้ ๓ คำต้นวรรคของวรรค ๑ กับ วรรค ๒ เล่นสัมผัสอักษรกัน (วรรคสดับ กับ วรรครับ) ๒.) บังคับให้ ๓ คำต้นวรรคของวรรค ๓ กับ วรรค ๔ เล่นสัมผัสอักษรกัน (วรรครอง กับ วรรคส่ง) อ้างอิง : กลบทนี้มีปรากฏที่มาเฉพาะในตำรากลบท "ศิริวิบุลกิตติ์" |