บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: hort39 ที่ 24, กรกฎาคม, 2557, 02:35:48 PM



หัวข้อ: เออก็ใช่
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 24, กรกฎาคม, 2557, 02:35:48 PM
ชีวิตนี้มีเธอเออก็สุข
เธอคอยปลุกปลอบใจในวันเศร้า
เธอคอยหยอกบอกรักกันวันเบาเบา
ไม่มีเหงาเพราะเธออยู่ดูแลกัน

ทั้งเสื้อผ้าอาหารมีทานอิ่ม
ทั้งร้อยยิ้มพิมพ์ใจเธอให้ฉัน
อาจกระทบกระทั่งเป็นบางวัน
เธอเป็นฟันฉันเป็นลิ้นก็ยินดี...

 :d09:


หัวข้อ: Re: เออก็ใช่
เริ่มหัวข้อโดย: กอหญ้า กอยุ่ง ที่ 24, กรกฎาคม, 2557, 03:44:47 PM

              หญ้าเป็นนกน้าเป็นไม้มั่นหมายเหมาะ
              หญ้าจะเกาะเกี่ยวไว้ไม่บินหนี
              หากหญ้าเป็นเช่นเดือนเยือนราตรี
              วอนน้านี้ เป็นดาวอารักษ์เดือน
 
                       กอหญ้า
              (http://upic.me/i/81/miss-bone-34.gif) (http://upic.me/show/15796603)


หัวข้อ: Re: เออก็ใช่
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 24, กรกฎาคม, 2557, 04:42:36 PM

แต่ก่อนไรมิใช่ลิ้นกับฟัน
เรารักกัน ฉันเธอเสมอเพื่อน
กาลผ่านมาสัญญาเธอลืมเลือน
กลับบิดเบือนด้วยการบุกรุกฤดี

ยอมเป็นลิ้นสิ้นลายหลายปีแล้ว
โอ้น้องแก้วแผลเก่าใหม่เกิดหลายที่
อยากออดอ้อนวอนขอต่อแต่นี้
ขอให้พี่เป็นฟันสักวันนะน้อง....

ธนุ  เสนสิงห์

 :046


หัวข้อ: Re: เออก็ใช่
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 25, กรกฎาคม, 2557, 10:38:37 AM

:020:

หากพี่เป็นผืนฟ้าเวหาหาว
ขอให้สาวเป็นนกผกผยอง
บินคู่ฟ้าลอยลมอย่างสมปอง
ดุจคู่ครองพิศวาสมิขาดกัน

หากพี่เป็นท้องธารละหานห้วย
ขอคนสวยเป็นปลามาคู่ขวัญ
หากพี่เป็นเอกองค์ทรงเทวัญ
ขอเธอนั้นเป็นนางฟ้าผู้ยาใจ

 :041: :d09:

มีอีกเยอะ เชิญท่านต่อ :061

...พรานไพร...




หัวข้อ: Re: เออก็ใช่
เริ่มหัวข้อโดย: กอหญ้า กอยุ่ง ที่ 25, กรกฎาคม, 2557, 01:13:47 PM

:d07:
หากหญ้าเป็นเช่นว่าวปักเป้าน้อย
ขอน้าคอยเคียงข้างเป็นหางให้
ปักเป้าร่อนเหินแรงส่ายแกว่งไกว
เพราะหางช่วยเชิดไว้ต้านสายลม

หากหญ้าเป็นเช่นลาบเนื้อ เหนืออิสาน
ตัว"น้าพราน" พร้อมแผลงเป็นเพี้ยขม
ช่วยเสริมลาบอร่อยนักคนมักชม
เป็นคู่สมคู่สร้างเข้าทางดี
 
:d04:
บทที่สอง ได้คำแนะนำจาก พี่หญิง
คือๆๆ หญ้าไปปรึกษาพี่หญิงว่า
มีอะไรที่จะคู่กันได้บ้าง
ได้คำตอบมาคือ ลาบกับเพี้ย
คู่ก้านนนน คู่กัน
แบบนี้..

:d12:
กอหญ้า กอยุ่ง

(http://upic.me/i/zk/185029sx2rdsiuh5.gif) (http://upic.me/show/22220316)


หัวข้อ: Re: เออก็ใช่
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 25, กรกฎาคม, 2557, 09:31:00 PM
 
:d12:

โอ้"พรานไพร"เกือบเหม็นได้เป็นเพี้ย
โดนลิ้มเลียแซ่บลิ้นสิ้นศักดิ์ศรี
แต่ด้วยรักหักจิตคิดยอมพลี
เพื่อ"กอ-ย่า"นารีที่รอคอย

ได้เป็นเนื้อเดียวกันวันถูกลาบ
ได้ซึมซาบผูกผันวันถูกย่อย
ได้ลงท้องพร้อมกันกระสันกลอย
ตอนออกหนอยมิอาจจะคาดเดา

 :055: :a004:

...พรานไพร...

 :029:


หัวข้อ: Re: เออก็ใช่
เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 26, กรกฎาคม, 2557, 04:33:19 PM

ก็กอหญ้าหยอกกันไขปัญหา
อะไรเอ่ย?ออกมาท้าตอบเจ้า
ของคู่กันเกี่ยวกาลจนนานเนา
เหมาะสมเคล้าคลอคู่คนรู้ดี

น้องนั่งนึกรายการ อาหารอยู่
คิดเมนูน่าทำในวันที่
ฝนตกพรำยำมะเขือก็ไม่มี
หญ้าจ้ำจี้จะให้ตอบ ปัญหาตน

มองเมนูนั้นทราบเป็นลาบเหนือ
คือลาบเนื้อเจือเพี้ยขม รสขมข้น
เลยบอกหญ้าอย่างนั้น ณ บัดดล
ไม่รู้ว่าวธูค้น หวังคู่ใคร
 
:001:
ลิตเติลเกิร์ล
(http://upic.me/i/4k/gvv76.gif) (http://upic.me/show/52049032)


หัวข้อ: Re: เออก็ใช่
เริ่มหัวข้อโดย: กอหญ้า กอยุ่ง ที่ 28, กรกฎาคม, 2557, 12:45:06 PM

                                   ๑. "ตาพราน"จ๋า "ตาพราน" หญ้าอ่านพบ
                                   กลิ่นเพี้ยอบอร่อยบ่เหลวไหล
                                   หากลาบเนื้อมิเจือเพี้ยละเหี่ยใจ
                                   ลาบจักไร้รสอร่อยกร่อยทันที

                                   ๒. เพราะฉะนั้นนะ"ตา"อย่าพึ่งท้อ
                                   เนื้อกับเพี้ยเคลียคลอกันเข้าที่
                                   รวมพลังสร้างกำแพงแข็งแรงดี
                                   แต่ตอนออกแอบหนี พี้กระจาย

                                                :d02:
                                   ๓. ภาษาไทยวันละคำ จงจำมั่น
                                   คำเดียวกันสะกดแยก แตกความหมาย
                                   คำว่า "ย่า" อย่างนี้คู่กะยาย
                                   หน้าเหี่ยวคล้ายกะตา ชราแล้ว

                                   ๔. ....ตาพรานจ๋าา..ตาพรานไพร
                                   "กอหญ้า" งอนแล้วรู้ไหมใจแน่แน่ว
                                   หากจะง้อรีบง้อพอมีแวว
                                   อย่างทำแกร่วกบดาน "ตาพราน" เอ๊ย

                                                 :d06:
                                   ๕. หนี้ค้างเก่าตอนนั้นเมื่อวันก่อน
                                   ตาพรานป้อนเปรียบคำนำเฉลย
                                   ไม่ให้หญ้าเรียก"น้า"บอกว่าเชย
                                   ให้เรียก"ตา"ตรงเลยแห่งวัยตน

                                   ๖. แกล้งมาถามใครเป็นใคร ให้หญ้าโม้
                                   อักษรโชว์ช้ำใจในเหตุผล
                                   กล่าวหาหญ้าอายุขึง กว่าครึ่งคน
                                   มาปะปนปรับวัยคล้ายว่าเยาว์

                                   ๗. "พี่หญิง"จ๋าาาา พี่หญิงเว้ย ขานเหยหน่อย
                                   "ตาพราน"คอยแคะหญ้าชอบว่าเป่า
                                   ช่วยหญ้าทีมีช้ำโดนยำเอา
                                   อย่ามัวเฝ้าฝึกตำรา อาหารนาน

                                                  :d12:
                                                  กอหญ้า




หัวข้อ: Re: เออก็ใช่
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 31, กรกฎาคม, 2557, 01:12:53 PM

 :d13:
 
ทำยังไงดีหนอจะขอโทษ
"กอหญ้า"โกรธเป็น"กอยุ่ง"มุ่งขับขาน
อยากง้อเธอให้ปลงลงจากคาน
กลัวตาหวานไม่รับจะอับอาย

ฤาจะเลี้ยงเพี้ยอ่อนเลิกงอนนะ
ไอติมมะสดชื่นระรื่นหมาย
พาฟังเพลงดูหนังนั่งสบาย
คงพอคลายหายงอนอ้อนอีกที

หรือว่าชอบเที่ยวป่าจะพาบุก
รับรองสุขทุกข์จางห่างแสงสี
วิหคร้องก้องป่าพนาลี
ดุจฉิมพลีลอยล่องท่องเมฆินทร์

ล่องลำธารชุ่มฉ่ำน้ำเย็นใส
กอดคอไหลตามน้ำท่ามแสสินธุ์
ยาม"หญ้า"ร้องหวีดหวิวตะคริวกิน
ตำโขดหินหัวทิ่มยิ้มให้กัน

จะง้อสาวอย่างไรใจชักกลุ้ม
เหมือนถูกรุมยำเพี้ยละเหี่ยหัน
ล่าสัตว์เก่งยิ่งใหญ่อยู่ไพรวัน
แต่ว่าง้อสาวนั้นมันไม่เคย

 :041: :049:

...พรานไพร...


หัวข้อ: Re: เออก็ใช่
เริ่มหัวข้อโดย: ปลายฝน คนงาม ที่ 02, สิงหาคม, 2557, 11:48:48 AM

มาลองฝึก ฝนง้อ กับโอ่งก่อน
โอ่งจะสอน วิธีการ อย่างเปิดเผย
ค่าขันตั้ง ไม่มี ชี้ให้เลย
พร้อมเฉลย เคล็ดลับ ประทับใจ

ขอแค่ควง โอ่งเที่ยว พร้อมเกี่ยวก้อย
และต้องคอย ปรนนิบัติ พัดวี่ให้
ถึงเวลา อาหาร รีบทำไว
ผ้ากองไว้ ช่วยซัก อย่าชักช้า

ก่อนโอ่งนอน นั่งอ่าน นิทานกล่อม
ทุกอย่างย่อม ยิ่งใหญ่ ใช่หนักหนา
ขอแค่นี้ พ่อพราน หากให้มา
มอบวิชา ง้อสาวน้อย ร้อยเล่มเกวียน

 :d08:
โอ่งทอง