บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 19, กันยายน, 2557, 08:34:02 AM



หัวข้อ: ขออภัยไม่กล้าต่อ...
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 19, กันยายน, 2557, 08:34:02 AM

พบโคลง กลอนอ่อนหวานปานน้ำผึ้ง
นั้นข้อหนึ่ง ยอมแพ้แลแล้วหนี
โรแมนติก ข้อสองต้องหลีกลี้
สามกลอนที่ ชวนฝันสรรลำนำ

ต่อกลอนหวานก็จะพานเป็นกลอนเศร้า
หรือหยอกเย้าพาไปในแนวขำ
โรแมนติก เป็นน่าเตะเละเทะคำ
กลัวจะทำสำนวนดีมีด่างพร้อย

ธนุ  เสนสิงห์

 :a015:


หัวข้อ: Re: ขออภัยไม่กล้าต่อ...
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 19, กันยายน, 2557, 10:10:16 AM


เป็นคำอ้างวางดัก..ประจักษ์อยู่
ตำแหน่งชั้นเชิงครูใช่ผู้ด้อย
อาจเป็นได้วัยเสื่อมเอือมขมอย *
คิดจักถอยไม่ท้าเหนื่อยล้าใจ
 
:d09:
ลิตเติลเกิร์ล

* ขมอย > ขะมอย > ลูกหลาน

ขออภัย ไม่กล้านำไปลงบ้านอื่นค่ะ  :090:
(http://upic.me/i/qw/hapng01100053.png) (http://upic.me/show/11528952)


หัวข้อ: Re: ขออภัยไม่กล้าต่อ...
เริ่มหัวข้อโดย: กอหญ้า กอยุ่ง ที่ 19, กันยายน, 2557, 02:37:12 PM


นักเลงกลอนอ้อนกันรำพันพจน์
มธุรสร่วงหล่นวนเวียนไหล
หนึ่งชายอ้อนวอนเว้าสาวบ้านไกล
"ขออภัยไม่กล้าต่อ" พอรู้กัน

ระดับลุง "ธนุ เสนสิงห์" นี้
หากไม่กล้าขานวจีวลีฝัน
แล้ว"กอหญ้า กอยุ่ง" หมายมุ่งวรรณ
หดหัวพลันเพราะด้อย เด็กน้อยครวญ

ใจเต้นตูมตาม
(http://upic.me/i/86/kapook_33834.gif) (http://upic.me/show/184334)

กอหญ้า

(http://upic.me/i/rc/851539_167788206751799_580248534_n.png) (http://upic.me/show/51138315)


หัวข้อ: Re: ขออภัยไม่กล้าต่อ...
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 19, กันยายน, 2557, 10:51:11 PM

:093

เห็นใจเต้นตูมตามงามหยดย้อย
ใจดวงน้อยน่ากินกลิ่นหอมหวล
ไยเจ้าของปล่อยใจให้เย้ายวน
ดุจเชิญชวนชายชิมลิ้มรสฟรี

หากเจ้าของหัวใจไม่ห้ามหวง
จะขอล่วงครรลองของศักดิ์ศรี
หม่ำหัวใจน่ารักดูสักที
อร่อยดีจะจองน้องเป็นแฟน

 :AddEmoticons00916:   :d09:

...พรานไพร...


หัวข้อ: Re: ขออภัยไม่กล้าต่อ...
เริ่มหัวข้อโดย: ปลายฝน คนงาม ที่ 20, กันยายน, 2557, 09:28:20 AM

หัวใจแดง เต้นตุบ ยุบพองนี้
เจ้ากอหญ้า ตาหยี สตรีแก่น
ยืมของโอ่ง เอาโชว์ ทำโก้แทน
จอมวางแผน จริงจริ๊ง ให้ดิ้นตาย

คุณพรานไพร หลงบ่วง มาทวงถาม
เขามองข้าม หน้าตา ไม่มาหมาย
ด้วยหน้าตา กอหญ้า หน้าเหมือนยาย
นี่แหละชาย เห็นแต่ แค่อยากกิน

อยากเป็นแควน ควงข้าง อย่างเปิดเผย
เจ้าของใจ ขอเฉลย เคยถวิล
พ่อพรานไพร พบแล้ว แก้วยุพิน
โอ่งซบจินต์ ข้างพราน จนนานเนา

 :d14:
โอ่งทอง


หัวข้อ: Re: ขออภัยไม่กล้าต่อ...
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 20, กันยายน, 2557, 01:26:52 PM
 
:d13:

หาก"กอหญ้า"หน้าคล้าย"ยาย"ข้างบ้าน
หัวอกพรานฯคงไหม้ดั่งไฟเผา
โอ้สาว"หญ้า"หน้าใสในฝันเรา
ตัวจริงเล่าเปล่าเปลี่ยวเหี่ยวหนังยาน

ทำไม"โอ่ง"ปล่อยใจให้ลอยล่อง
มิคุ้มครองใจตนไว้บนฐาน
"ย่า"เลยสอยเอาซะพลการ
จนถูกพรานฯคว้าหม่ำขยำดวง

จะเป็นใจ"กอหญ้า"หรือว่า"โอ่ง"
พรานมิโกงดอกหนาต่อหน้าสรวง
จับทำกิ๊กทั้งสองทดลองควง
ไม่ต้องห่วงเสมอภาครับปากเธอ

 :d02:   :049:

...พรานไพร...


หัวข้อ: Re: ขออภัยไม่กล้าต่อ...
เริ่มหัวข้อโดย: ปลายฝน คนงาม ที่ 21, กันยายน, 2557, 01:07:42 PM

ร่างเพรียวบาง นางแบบ แถบตะวันตก
นอนระทก สั่นกาย ชายเสนอ
รับทั้งสอง น้องนวล ครวญละเมอ
ดูซิเออ น้าหลาน พรานจับจอง

กอหญ้าหลาน มัวเล่น เกมส์ยิงผี
มาดูนี่ บ้านน้อย พรานคอยจ้อง
จับเจ้ายำ ทำกิ๊ก แล้วโยนกอง
โอ่งจะฟ้อง เปาบุ้นจิ้น มาจับพราน

 :d04:
โอ่งทอง

(http://upic.me/i/1l/lins36.jpg) (http://upic.me/show/41584096)


หัวข้อ: Re: ขออภัยไม่กล้าต่อ...
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 21, กันยายน, 2557, 11:26:08 PM
 
:AddEmoticons00916:

หากเธอฟ้องร้องหาเปาบุ้นจิ้น
คงตัดสินหัวหมาคราประหาร
ข้อหาพรากผู้เยาว์เอาประจาน
อยากขอศาลไคฟงจงเที่ยงธรรม

พรานฯมิทราบว่าใจใครหล่นหาย
จึงได้หมายคว้าหมับจับขยำ
ด้วยเมตตาจึงกินให้สิ้นกรรม
สงสารใจตาดำดำจึงจำเป็น

เพราะหัวใจได้หล่นบนทางเท้า
ดูมันเศร้าทรมานพรานมองเห็น
ตากแดดฝนทนช้ำอย่างลำเค็ญ
คือประเด็นให้ช่วยด้วยสัตย์จริง

แถมไม่ทราบว่าใจที่ได้เห็น
นั่นจะเป็นใจชายหรือใจหญิง
หรือคนแก่ผู้เยาว์เอาอ้างอิง
เรื่องทุกสิ่งจงเห็นเช่นนี้แล

ช่วยใจพ้นโศกศัลย์นั้นผิดหรือ
หากศาลถือเที่ยงธรรมอย่าย้ำแผล
พรานฯไม่ผิดข้อหาคร่าดวงแด
โปรดเห็นแก่ความดีมีน้ำใจ

หาก"โอ่งทอง"มองว่าพี่ยาผิด
ตรองสักนิดข้อหามาตราไหน
จะยืดอกสารภาพลงดาบไป
ข้อหาใหญ่ขโมยจินต์กินเพราะรัก

 :041:   :065:

...พรานไพร...


หัวข้อ: Re: ขออภัยไม่กล้าต่อ...
เริ่มหัวข้อโดย: มุกดาริน ที่ 22, กันยายน, 2557, 12:04:57 AM
มุกดารินอีกหนึ่งหวังพึ่งสานส์
อยากเขียนกานท์หวานย้อยลอยประจักษ์
คลายจากหวานเป็นเศร้าร้าวรวดนัก
ปลอบให้รักจักพลอยเป็นน้อยใจ

อยากเขียนอ้อนกลายกลอนชวนทะเลาะ
อยากออเซาะกลับผิดบิดเบือนไฉน
มันยากแท้แค่ขีดเขียน...เวียนหัวใจ
หรือเราไร้ความสามารถหวาดหวั่นจริง

   :d02:
   มุกดาริน