บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => โคลง-กาพย์-ฉันท์-ร่าย-ลิลิต => ข้อความที่เริ่มโดย: Black Sword ที่ 27, กันยายน, 2557, 12:12:32 AM



หัวข้อ: กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘...-๐ ร้อยคำวอน ๐-
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 27, กันยายน, 2557, 12:12:32 AM
                (https://i.ibb.co/ZKqBrD2/154-4.jpg) (https://imgbb.com/)

                         - กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ -
                         -๐ ร้อยคำวอน ๐-
      
                         ๑. เรียงร้อยถ้อยความ
                         เพียงน้องนงราม                งามใดไหนเกิน
                         มาไถ่ถามถึง                      อย่าพึงห่างเหิน
                         พาทีพอเพลิน                     นวลแก้วกัญญา ฯ

                         ๒. หอมกลิ่นมาลี
                         ยวนเย้าฤดี                        ภู่นี้โหยหา
                         ดวงจิตคิดถึง                     ซ่านซึ้งอุรา
                         เพียงปรารถนา                   ภิรมย์สมปอง ฯ

                         ๓. แม้นสมรักนวล
                         มิมีเรรวน                            ชวนชิดสนอง
                         เอาใจดวงนี้                        วางพลีเพียงน้อง
                         มอบไว้ให้ครอง                   เคียงคู่ชู้ชม ฯ

                         ๔. ความรักจริงใจ
                         สดชื่นสดใส                        ดังฝนพร่างพรม
                         ราวแดดอรุณ                       ละมุนอุ่นสม
                         สุขาอารมณ์                        ล้ำเลิศวิมาน ฯ

                         ๕. ช่วยกันเติมต่อ
                         มิเคยทดท้อ                         ก่อเกื้อผสาน
                         สองใจร่วมเคียง                   จำเรียงใจจาร
                         มาได้พบพาน                       คงเพราะร่วมบุญ ฯ

                         ๖. จึงมาวอนขอ
                         ร้อยคำพะนอ                        รอน้องเกื้อหนุน
                         เอารักมาอ้อน                        เว้าวอนการุญ
                         มีรักเป็นทุน                          เพียงเจ้าเห็นใจ ฯ   

                         ๗. เดือนดาวพราวพร่าง
                         เกินที่จะวาง                          กำนัลอรไท
                         มีเพียงสำนึก                         รู้สึกมอบไป
                         พึงมอบให้ได้                         คำมั่นสัญญา ฯ

                         ๘. เดือนดาวระยับ
                         ยังมีวันดับ                            วันลับล่วงลา
                         แต่ใจพี่นั้น                             คงมั่นห่วงหา
                         สลักตรึงตรา                          มิเคยจะคลาย ฯ

                         ๙. แม้นเจ้ารับรู้
                         จงพิศตรองดู                          อย่าร้างห่างหาย
                         ปราณีสักนิด                          น้ำจิตพี่ชาย
                         อย่าด่วนทำลาย                      หัวใจพี่วอน ๚ะ๛
                         :
                         .
                         - Black Sword -
                          (หมู มยุรธุชบูรพา)

                         ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet