บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 27, กันยายน, 2557, 08:04:21 AM



หัวข้อ: สัตว์ประเสริฐร้ายที่สุด
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 27, กันยายน, 2557, 08:04:21 AM

เหลือบ ยุง ริ้น เห็บกินเลือดคน สัตว์
รู้ถนัดว่าชีวันมันหิวโหย
ปลิงดูดเลือดเต็มท้องคนร้องโอย
มันขโมยเลือดทั่วทั้งวัว ควาย

แบ่งปันกันเลือดในกายให้ชีวิต
เมื่อตรอง คิดอีกทีมีความหมาย
ดูดเลือดไปนิดหนึ่งมิถึงตาย
แต่คนฆ่าสัตว์ขายเป็นการค้า

ธนุ  เสนสิงห์

 :020:



หัวข้อ: Re: สัตว์ประเสริฐร้ายที่สุด
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 27, กันยายน, 2557, 11:01:55 PM

#๓๔๔

-๐-๐-๐-

สังคมเปลี่ยน แปลงจากล่า มาเป็นเลี้ยง
เป้าหมายเพียง เพื่ออิ่ม ลิ้มชิวหา
เลือกกำหนด กฎแจก แลกเงินตรา
สัตว์ถูกล้อม อ้อมหน้า ต้อนหลังฟัน

สิทธิ์ชีวิต สิทธิ์ขาด ฆาตกรรมหมู่
เจ้าไม่รู้ เขาจ้อง ปองเนื้อหนั่น
ป้อนอาหาร โอชะ กาละพลัน
กำหนดวัน วิ่งตรง โรงฆ่าคอย

เป็นชิ้นเนื้อ เหลือเหมือนซาก ศพชำแหละ
เขารุมแทะ แทบมิต่าง ร่างแขวนห้อย
บำเรอพุง บำรุงกาม สำราญลอย
นกตัวน้อย ปลาตัวนิด ยังคิดกิน

บาปปาณา คร่าเข่น เป็นวงย่ำ
ย้อนรอยกรรม ตามให้เห็น เป็นนิจสิน
สะสมสาร บั่นอายุ อ้วนฉุชิน
ที่สุดตาย กลายสู่ดิน เหมือนดังเดิม

-๐-๐-๐-

 :a015:


หัวข้อ: Re: สัตว์ประเสริฐร้ายที่สุด
เริ่มหัวข้อโดย: มุกดาริน ที่ 28, กันยายน, 2557, 02:24:56 PM
หากฆ่าเพื่อกินอิ่มหนำบำรุงร่าง
ตามวัฏ วายวางสังขารเสริม
ยังชีพได้คลายหนาวร้อนฟอนต่อเติม
ไม่หึกเหิมเข่นฆ่าเล่นเป็นผักปลา

คนไหนบาปหยาบช้าจิตชั่วร้าย
เพียงเพื่อหมายหวังสนุกสุขหรรษา
ไม่ช้านานบ่วงบาปทาบกายา
อนิจจาสำนึกนั้นพลันสายไป

     มุกดาริน