หัวข้อ: กลบท กบเต้นสลักเพชร…-๐ มิตรที่แท้ ๐- เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 22, ตุลาคม, 2557, 02:14:19 PM (https://i.ibb.co/1MWzFrV/image.jpg) (https://imgbb.com/) - กลบท กบเต้นสลักเพชร - -๐ มิตรที่แท้ ๐- ๑. มิตรที่แท้แม้ทุกข์ท้ามาโถมถั่ง เขลาใจหวาดคลาดจิตหวังคลั่งจนหวั่น โถมประเดเทประดังทั้งปริดัน แม้ว่าใหญ่ไม่ว่าหยันมั่นวิญญาณ์ ๒. ยังคงข้างอย่างเคยเคียงเยี่ยงคู่คิด มั่นเนืองนิจมิตรแนบแน่นแม้นหนักหนา ไม่หมายทิ้งมิ่งมิตรแท้แม้หม่นทา ไม่หลีกเลือนเหมือนลี้ลามาหลอกลวง ๓. มั่นน้ำใจไม่หนีจากมากน้ำจิต มิเฉยชามาชื่นชิดมิตรฉายช่วง- ยามร้าวดับยับร้ายดิ่งยิ่งร้ายดวง หากถามไถ่ให้ทันท่วงห้วงทุกข์ทน ๔. ยามก้าวพลาดยาตรก้าวพลั้งยั้งก่อนเผลอ แจ้งก่อนผิดจิตก่อนเพ้อเจอกับผล ก่อนเรารับกับเรื่องร้อนก่อนร้าวรน มิตรช่วยพามาฉุดพ้นหม่นเฉาพัง ๕. แม้นโชคดีมีฉันใดไม่ชิงเด่น คิดแต่ลาญค้านตัดเล่นเค้นตามหลัง เจิดจำรัสจัดแจ้งรักจักจีรัง มิตรคนดีมีค่าดั่ง มั่งคั่งแด ๖. คือคำมิตรคิดค่ามวลควรค่าหมาย มีหลามหลากมากล้นหลายมายเหลือแหล่ ไม่ชักเชือนเหมือนชั่วช้ามาเชือนแช ควรคบแน่แค่คนนั้น.. ขั้นเคียงนาน ๚ะ๛ : . มาย = ตวง,นับ - Black Sword - (หมู มยุรธุชบูรพา) ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet ชื่อผลงาน : พลังชีวิต ศิลปิน : อ. วิรัตน์ คำศรีจันทร์ เทคนิค : วาดเส้นแรเงาดินสอ ๐------------------------๐ กลบท กบเต้นสลักเพชร ข้อบัญญัติ : ให้วางเขียนเป็น "กลอนเก้า" โดยแบ่งช่วงจังหวะ (๓-๓-๓) ๑.) ให้สัมผัสอักษรสลับกันไปตลอดทั้ง ๓ ช่วงของวรรคกลอน (กขง-กขง-กขง) ๒.) ให้สัมผัสสระชิดระหว่าง "ช่วงแรก กับ ช่วงกลาง" (คำที่ ๓ กับ ๔) และ "ช่วงกลาง กับ ช่วงหลัง" (คำที่ ๖ กับ ๗) * อ้างอิง : กลบทนี้มีที่มาปรากฏทั้งในตำรากลบท "ศิริวิบุลกิตติ์" และ "จารึกวัดพระเชตุพนฯ" ** ข้อควรระวัง : การสัมผัสอักษร คือ การเล่นซ้ำอักษรที่ออกเสียงพยัญชนะต้นเสียงเดียวกัน ฉะนั้น คำเดี่ยวสัมผัสกับคำเดี่ยวเท่านั้น // คำควบกล้ำสัมผัสกับคำควบกล้ำเท่านั้น มิอาจใช้ร่วมกันได้ และ ร. เล่นสัมผัสได้กับ ร. และ ฤ เท่านั้น // ล. เล่นสัมผัสได้กับ ล. ฬ. และ ฦ เท่านั้น ผู้เขียนกลบทชนิดสัมผัสอักษรพึงควรระวัง https://www.youtube.com/watch?v=rV1f4ce9j-4 หัวข้อ: Re: กลบท กบเต้นสลักเพชร…-๐ มิตรที่แท้ ๐- เริ่มหัวข้อโดย: prin ที่ 22, ตุลาคม, 2557, 04:35:50 PM :AddEmoticons00943: รักกลับจาง รักกลับจางร้างไกลจรร้อนกลายจืด ช้ำยามฝืดชืดย้ำเฝ้าเฉาอยู่ฝัง ลวงรักเช่นเล่นร้ายชมลมรักชัง พิษแปลบจังพังเปลี่ยนจนพ้นเปลี่ยวใจ ลาเจ้านี้ลี้จากนางลางจะเน่า เจ็บใดเท่าเจ้าด่าถมจมดับไถ ใคร่อำลาคราอกล้วนครวญอาลัย ห่อนคืนใกล้ให้ขมแกล้งแห้งขอดกลวง :d12: |