|
หัวข้อ: " หนีรัก พักร้อน " เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 12, พฤษภาคม, 2558, 07:08:52 AM " หนีรัก พักร้อน " เหนื่อยหน่วงหนัก นักหนา อยากลาหนี ท้อเต็มที ลมปาก เศษซากฝัน หลงรัญจวน คำหวาน ผ่านรำพัน ไปวันวัน ไม่จริง สักสิ่งเลย สุดจะช้ำ กล้ำกลืน และขื่นขม หลงคารม ทุกสิ่ง กลับนิ่งเฉย มอบจริงใจ ไมตรี อย่างที่เคย กลับลงเอย ด้วยเจ็บ หนาวเหน็บทรวง พักเถิดพัก สักที คราวนี้หนอ พอแล้วพอ เจ็บแสน หลงแหนหวง หยุดเถอะหยุด สุดทน เจอะคนลวง บ่วงเอ๋ยบ่วง ตัดเยื่อ อย่าเหลือใย * พราว วลี * หัวข้อ: Re: " หนีรัก พักร้อน " เริ่มหัวข้อโดย: อักษราวุธ ที่ 12, พฤษภาคม, 2558, 08:19:30 AM :d14: :d14: :d14: :d14:
หัวข้อ: Re: " หนีรัก พักร้อน " เริ่มหัวข้อโดย: ปลายฝน คนงาม ที่ 12, พฤษภาคม, 2558, 08:58:46 AM เมื่อรักพ่ายท้ายจบกลบเรื่องรัก ที่หน่วงหนักจนท้อต่อไม่ไหว เจ็บเกินเจ็บเจ็บปวดรวดร้าวใน จะมีใครรับรู้ทุกเรื่องราว เมื่อรักจากพรากจบพบความเจ็บ ก็อย่าเก็บรักลี้ที่เหน็บหนาว พักเถิดพักรักตัวสักชั่วคราว มั่นยืนยาวกว่ารักใดในปฐพี เมื่อหัวใจเข้มแข็งมีแรงเสริม จิตชื่นบานใฝ่เติมเพิ่มเนื้อที่ จัดหัวใจใสสดของสตรี วางอย่างมีระบบทบทวนใจ :040 โอ่งทอง หัวข้อ: Re: " หนีรัก พักร้อน " เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 13, พฤษภาคม, 2558, 11:19:21 AM " ขอพัก สักนิด " จิตยังเจ็บเหน็บหนาวร้าวรานลึก ความรู้สึกมึนชาน้ำตาไหล เกินกักกั้นหนักหน่วงล้นทรวงใน เกินรับไหวเจ็บยับแทบอับปาง ขอทำใจสักพักรักษาแผล ปวดดวงแดเหลือทนจินต์หม่นหมาง เหนื่อยก็พักสับสนทุกหนทาง แม้อ้างว้างปลอบจิตอย่าคิดมัน * พราว วลี * |