บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

ห้องเรียน => ห้องหนังสือ บ้านกลอนน้อย => ข้อความที่เริ่มโดย: Black Sword ที่ 22, กันยายน, 2558, 12:05:06 AM



หัวข้อ: กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 22, กันยายน, 2558, 12:05:06 AM
(https://i.ibb.co/KzRbYdz/lad01081155p2.jpg) (https://imgbb.com/)
ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet

กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ (น.ม.ส.)

          พระนิพนธ์พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ เป็นกาพย์เห่เรือทูลเกล้าฯ ถวายพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว เนื่องในพระราชพิธีทรงเปิดสะพานปฐมบรมราชานุสรณ์ พุทธศักราช ๒๔๗๕

ที่มา : ประชุมกาพย์เห่เรือ : สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร

(https://i.ibb.co/F09bQgm/linie-0250-2.png) (https://imgbb.com/)

• กลับสู่ห้องหนังสือบ้านกลอนน้อย คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=6682.msg22935#msg22935)

(https://i.ibb.co/F09bQgm/linie-0250-2.png) (https://imgbb.com/)





หัวข้อ: Re: กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 22, กันยายน, 2558, 12:14:59 AM
(https://i.ibb.co/6RssgC4/pittaya.jpg) (https://imgbb.com/)

กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ (น.ม.ส.)

          โคลง
              ๐ งามผงาดราชพ่าห์เพี้ยง              พรหมทรง
          พระธินั่งศรีสุพรรณหงส์                    รเห็จห้วง
          หงส์ทองล่องลอยลง                           รองบาท พระฤา
          กลอนเกริ่นเพลินพายจ้วง                   พากย์แจ้งจำเรียง ถวายแล ฯ

          กาพย์
              ๐ คาบนี้มีศุภฤกษ์                         ดังบัวเบิกเบิกบานใจ
          งามเวียงอันเกรียงไกร                        ไกรเกรียงแม้นแมนมาทำ
              ๐ กรุงเทพเทพรังสฤษฏ์                  เจิดแจ่มจิตวิศวกรรม
          เพริศแพร้วแก้วแกมคำ                       คำแกมมุกสุขนัยนา
              ๐ ปราสาทราชมณเทียร                 คือวิเชียรเชิดชูตา
          ลอยล้ำค้ำนภา                                  นภาผ่องส่องรับกัน
              ๐ ปราการตระการกล้า                  ท่วงทีท่าท้าโรมรัน
          หอยุทธ์เย้ยยุทธ์ยัน                            ยรรยงเยี่ยมเอี่ยมอัมพร
              ๐ ไตรรัตน์จำรัสเลิศ                       เจดีย์เทอดทีปังกร
          อาวาสศาสนาทร                               ธัมมะเหมือนเดือนนำเดิน
              ๐ พระเกียรติพระเกริกกลั่น             ชนทุกชั้นสรรเสริญ
          บ้านเมืองเรืองจำเริญ                         จำรูญรัฐวัฒนากร
              ๐ พระวงศ์องค์อิศราช                    เสนามาตย์ราษฎร
          พร้อมพรักรักภูธร                               ภูธเรศเลี้ยงเยี่ยงธาตรี ฯ

              ๐ แถลงปางสร้างอนุสรณ์               จอมนรากรปิ่นปัถพี
          ต้นวงศ์องค์จักรี                                 จักริศเกล้าเจ้าไผทไทย
              ๐ พระเถลิงราชสมบัติ                    เก้าชั้นฉัตรรัฐเรืองไชย
          ไอศูรย์เพิ่มพูนไพ-                              บุลย์ประโยชน์โสตถิ์สำนาน
              ๐ สองพันสามร้อยยี่-                      สิบห้าปีศาสนกาล
          ฤกษ์งามยามศุภวาร                           คราวศึกว่างสร้างพระนคร
              ๐ อาวุธยุทธสถาน                          ป้อมปราการปานปุษกร
          สามารถฟาดฟันบร                            ผิวเห่อกล้าเข้ามาลอง
              ๐ วังเวียงเพียงนิรมิต                      แสนโสภิตพิศเพียงปอง
          ระเมียรมนเทียรทอง                           เชิญช่อฟ้าใบระกากาญจน์
              ๐ งามสุดฝ่ายยุทธจักร                   วิมลมรรคสมาทาน
          กอบเกื้อเอื้อเอาภาร                           อารักขาเนื้อนาบุญ
              ๐ แสนสง่าอาณาจักร                     ทรงฟูมฟักรักการุญ
          ปรายโปรยกอบโกยคุณ                      ถ้วนทุกหน้าสาธุการ
              ๐ ถิ่นฐานบ้านเมืองเรา                   ต้องจับเจ่ามาเป็นนาน
          โชคหนุนบุญบันดาล                          ได้เชิดหน้าครานั้นเอง
              ๐ พม่าข้าศึกหลวง                         ยกทัพจ้วงมาครื้นเครง
          หฤทัยไทยยำเยง                                พอเพลี่ยงพล้ำเขาขยำเลย
              ๐ เหลือผุดเจียวอยุธยา                   เหลือจักกล้าชูหน้าเงย
          ถูกเค้นเหมือนเช่นเคย                         ตัวเป็นทาสชาติเป็นไทย
              ๐ วัดร้างเจดีย์ด้วน                         วิหารห้วนโบสถ์หายไป
          โพธิ์หักปักหอไตร                               ไตรปิฎกตกลงดิน
              ๐ บ้านแตกสาแหรกขาด                 นอนวินาศปราศทรัพย์สิน
          หมดท่าทางหากิน                              เที่ยวซุกซ่อนซอกซอนเซา
              ๐ ข้าเศิกเลิกทัพใหญ่                     ยกกลับไปบ้านเมืองเขา
          กรุงร้างทางเมืองเรา                           ให้ทัพน้อยคอยควบคุม
              ๐ ไทยแยกแตกเป็นเหล่า                ต่างตั้งเจ้าเข้ามั่วสุม
          มากมายหลายชุมนุม                         คึกขันแข่งแก่งแย่งกัน
              ๐ ชุมนุมตีชุมนุม                            คิดควบคุมรุมโรมรัน
          ใครอ่อนถูกฟอนฟัน                            การปล้นฆ่าคือหากิน
              ๐ หากเกิดผู้บุญหลาก                    บุญท่านมากเจ้าตากสิน
          เกียรติ์แกว่นกู้แผ่นดิน                         ตีพม่าล่าแหลกไป
              ๐ พม่าเวียนมาอีก                          เพียรจักฉีกแผ่นดินไทย
          เหนื่อยยากตรากตรำใจ                       ความปราศร้อนบ่ห่อนมี
              ๐ น้อยน้อยค่อยกระเตื้อง                เพียรปลดเปลื้องเครื่องยายี
          โชคยามงามพอดี                               เกิดโชคร้ายบ้ายบีฑา
              ๐ ภูเบศเกตุแผ่นดิน                        ถึงคราวสิ้นวาสนา
          โรคทับอับปัญญา                               ความดีดับกลับเป็นเลว
              ๐ เปล่าปลดหมดสิทธิโชค               เพราะพระโรคพาแหลกเหลว
          เมืองไทยดังไฟเปลว                            คือชีวิตจักปลิดปลง
              ๐ ป่วนปั่นกันอีกครั้ง                       นึกถอยหลังนั่งพิศวง
          แม้พม่าจู่มาคง                                   จักเป็นไฉนหนอไทยเรา
              ๐ เคราะห์ดีมีบุรุษ                           องค์เอกอุตม์สุดชาญเชาวน์
          เรื่องร้ายกลายเป็นเบา                         โชคยังหนุนบุญยังมี
              ๐ ครั้งนั้นน่าหวั่นใจ                        แต่ไทยไม่หมดคนดี
          ต้นวงศ์องค์จักรี                                  ปัญญาอาจยุทธศาสตร์ทรง
              ๐ เสด็จเถลิงราชสิงหาสน์                นำหน้าชาติกาจรณรงค์
          ยุคเข็ญเห็นตรงตรง                             ทรงแก้กู้สู่สวัสดี
              ๐ ผิวชาติปราศประมุข                    ย่อมมีทุกข์มายายี
          ศัตรูจู่โจมตี                                        จักรบสู้ริปูไฉน
              ๐ พม่ามาห้าด้าน                           เราตีต้านแตกกลับไป
          มาอีกจักฉีกไทย                                 ไทยกลับฉีกอีกทุกที
              ๐ บ้านเมืองเรืองยศลาภ                 อานุภาพพระจักรี
          พร้อมพรักสามัคคี                              จึงสุขสันต์แต่นั้นมา ฯ
              ๐ คาบนี้มีปราโมทย์                       ทรงสมโภชราชพารา
          ปิ่นราชพยุหยาตรา                             โดยชลมารคมากพลแมน
              ๐ ทรงศรีสุพรรณหงส์                      แลระหงส่งแสงแหน
          หงส์ทองล่องมาแทน                           ไม่เพริดพริ้งยิ่งเรือทรง
              ๐ พลเรือเสื้อแดงดาษ                     ดูผุดผาดเอี่ยมอาจอง
          มือกรายพายยรรยง                            ยกร่อนร่าท่านกบิน
              ๐ เรือขบวนยวนตายล                    เรี่ยวแรงพลในชลสินธุ์
          งามองค์ทรงแผ่นดิน                           ดังเข้าหล้ามาธรณี
              ๐ แลลำแม่น้ำกว้าง                        ทั้งสองข้างทางชลธี
          หญิงชายมากมายมี                           มาชื่นชมราชสมภาร
              ๐ สวยสวยแม่สาวสาว                    ผัดหน้าขาวในคราวงาน
          นวลแป้งแต่งตระการ                          เจ้านวลพริ้งยิ่งนวลปลา
              ๐ นั่นแน่แม่คนนั้น                          เบือนหน้าหันหนีนัยน์นา
          อย่าอายเลยสายตา                           จักถูกว่าปลาคางเบือน
              ๐ แก้มแดงแสงสดสี                       แดงลิ้นจี่กระมังเหมือน
          ถามนิดอย่าบิดเบือน                          แก้มช้ำหรือดังชื่อปลา
              ๐ เนื้ออ่อนอ่อนน่วมน่วม                 แม่รูปท้วมท่วมนาวา
          นิ่มนุ่มชุ่มนัยน์นา                                เนื้ออ่อนแน่แม่งามพี
              ๐ งามสมแม่ผมดก                         แสร้งหยิกหยกศกเสียบหวี
          นุ่มมวยสวยมากมี                              บ้างศกสั้นสรรสมทรง
              ๐ ฝูงคนมาคับคั่ง                           สะพรึบพรั่งตั้งตาตรง
          เอิบอิ่มปริ่มใจจง                                ทั้งผู้เฒ่าผู้เยาวภา
              ๐ เหล่าเรือเหลือหลากหลาย           ไม่งามคล้ายเรือกันยา
          เครื่องยนต์ย่นมรคา                            ว่องไววิ่งยิ่งลมปลิว
              ๐ กึกก้องห้องเวหา                        เรือล่องฟ้ามาฉิวฉิว
          แถวตามงามเป็นทิว                           ดังวิหคผกโผผิน
              ๐ บ้างมาหน้ากระดาน                   แข่งขนานปานนกบิน
          เหาะเหินแทนเดินดิน                          คนวิหคนกดอนเมือง
              ๐ แลไปปลื้มใจยิ่ง                          เห็นแต่สิ่งอันรองเรือง
          พระยศไป่ปลดเปลือง                         ดูโน่นนี่ไม่มีระคาง
              ๐ เหลียวไปในปัจฉิม                      งามถนิมคือพระปรางค์
          พระสถูปรูปรางชาง                            ชูยอดเยี่ยมเอี่ยมอัมพร
              ๐ ย่อมเห็นเป็นสัญญา                   พุทธศาสนาสถาวร
          พระธรรมไกรกำจร                             เครื่องนำหน้ากล้าในบุญ
              ๐ จริงสุดพุทธดำรัส                       ทรงแสดงอัตถ์สัตยาดุลย์
          รู้จักผู้มีคุณ                                        คราวเพลี่ยงพล้ำท่านค้ำชู
              ๐ ย่อมเป็นเช่นมีพื้น                       ที่ยันยืนแห่งดนู
          ผู้ไร้กตัญญู                                        เปรียบปราศพื้นจักยืนยัน
              ๐ มาเราเอาคำพระ                        เป็นสรณะประจำวัน
          เป็นผู้รู้คุณอัน                                    ท่านทำไว้ในคราวเพรง
              ๐ จักสู่สวัสดี                                 เครื่องยายีจักยำเยง
          ปรีดีมีมาเอง                                      เพราะรู้รสพจน์พุทธองค์
              ๐ ขอถวายพระพรสี่                       แด่ภูมีวีรวงศ์
          ทุกข์โศกโรคภัยจง                              แผ้วพระบาทปลดปราศเทอญ ฯ

          โคลง
              ๐ สรวมชีพอัญชลิตซ้อง                 อาเศียร
          ทศพิธราชธรรมเสถียร                        เทิดหล้า
          ฉนำฉนำเนื่องจำเนียร                        นิรทุกข์ พระเทอญ
          เผ่าพระพุทธยอดฟ้า                           ยิ่งฟ้าสถาวร ฯ


๑  หมายถึง พระที่นั่ง
๒  ปุษกร คำนี้นอกจากแปลว่า บัวนิล ยังแปลได้อีกกว่า ๑๐ ความ คือแปลว่า ดาบและศร เป็นต้น
๓  "ภูมิ เว สาธุรูปาน◦ กตญฺญูกตเวทิตา" คุณธรรมคือความเป็นผู้กตัญญูกตเวทีเป็นดุจพื้นที่สำหรับยืนยันแห่งสาธุชนทั้งหลายโดยแท้


          - จบบริบูรณ์ -

          กาพย์เห่เรือ พระนิพนธ์พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์
          ที่มา : ประชุมกาพย์เห่เรือ : สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร


(https://i.ibb.co/F09bQgm/linie-0250-2.png) (https://imgbb.com/)

• กลับสู่ห้องหนังสือบ้านกลอนน้อย คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=6682.msg22935#msg22935)

(https://i.ibb.co/F09bQgm/linie-0250-2.png) (https://imgbb.com/)