หัวข้อ: โคลงสี่สุภาพ....เพียรเถิด
เริ่มหัวข้อโดย: คนบอ มือสี่ ที่ 31, พฤษภาคม, 2559, 02:25:07 PM
(http://upic.me/i/oe/j-943924_980109385359561_3577634201212911238_n.jpg) (http://upic.me/show/58579102)
โคลงสี่สุภาพ …. …. เพียรเถิด ….
โลกกาพารุ่มร้อน.........................โลมเพลิง ฤๅดับหากใครเริง.........................ใคร่ค้น โมหันธ์ก่อเถลิง............................ทะลวงหัก ลงฤๅ พิษจึ่งลามโลกล้น........................ลุแล้วโหยระหาย
เพลาคลายพึงพึ่งได้.....................โดยธรรม ใดรุ่มใดเจ่าจำ.............................ปราบเปลื้อง เลือนโลกหลีกถลำ.......................เพียรเถิด เฮาเฮย จักสงบจิตเยื้อง...........................เยี่ยงย้ายยลสวรรค์
อันใดฤๅเท่ารู้..............................ในกาย หลากเหล่าอันมากมาย................โลกพ้อง เพียงลวงจิตระหาย......................ระโหยอยู่ ฉะนี้แล คอยเข่นโบยโอดร้อง....................เรี่ยวล้ากำสรวล
มนุษย์มวลควรเสาะค้น...............อันใด แลนอ พุทธะเผยภายใน........................นี่นั้น มองเกิดดับครองใจ.....................จดจ่อ อยู่นา พินิจเหตุกางกั้น..........................จวบแจ้งสังขาร
วันกาลเลยผ่านเว้น.....................ไวเวียน หากปล่อยเหตุตนเพียร................เนิ่นช้า คราเจ็บแก่จวนเจียน....................ถึงอยู่ มนุษย์เฮย ย่อมประสบทุกข์กล้า...................โอดร้องโหยหวน
ครางครวญในเหล่าสร้าง..............ยึดถือ กายเปื่อยบ่รามือ.........................คร่ำคล้อง เหตุเพียงบ่ ฝึกปรือ......................ในจิต นั้นนา คราวเจ็บขึงจึ่งข้อง.......................เลอะร้ายละเลงหมอง
จำจองมนุษย์ผู้............................เพียรคลาย พาสู่นรกหมาย............................แน่แท้ ราคะบ่สลาย...............................ฤๅหลุด อบายนอ มารสถิตพลาดแพ้........................มอดสิ้นสรวงสมัย
เตรียมใจเตรียมเถิดพ้อง..............ทั้งหลาย ฝึกว่างวางจิตกาย.......................ผ่องแผ้ว ฝึกรับแก่เจ็บตาย........................เตือนเคลื่อน มานา สละปลงปลิดแล้ว.......................ชีพม้วยไปเกษม
หลวงทวด มือสี่…
|
|