|
หัวข้อ: หนาวแล้ว...(โคลง สี่สุภาพ) เริ่มหัวข้อโดย: 1p ที่ 11, พฤศจิกายน, 2559, 11:44:42 PM (http://upic.me/i/i8/wp148.jpg) (http://upic.me/show/59747016)
.....หนาวแล้ว..... วิเวกหวิวแว่วย้ำ.............................วังเวง ไกวระบัดเหมือนเพลง................................กล่อมถ้อย โอนเอนอ่อนคลอนเครง..............................เรียวไผ่ ยากนิ่งไหวใบน้อย....................................ปลิดคล้อยโปรยพรู ลมรำเพยเอ่ยพลั้ง...........................เหน็บหนาว ยามเมื่อแรกโบกคราว.................................พัดต้อง ประหวั่นพรั่นผิวสาว...................................คราวผ่อง แลจักหมายหมดป้อง.................................หม่นด้อยหมองศรี ขาดเคลียคลอพ่อแก้ว......................ฟูมฟัก ขอพากเพียรผูกสมัคร................................อยู่เหย้า จักโอนอ่อนวอนรัก...................................แลตลอด จะพร่ำพลอดกอดเร้า.................................ห่มเจ้าดุจผวย ยามหนาวเหน็บเจ็บช้ำ......................เรือนกาย ผ้าห่มบ่มมิคลาย......................................เหว่ว้า เมียงดูคู่หมั้นหมาย...................................เคียงก่อน ไว้เผื่ออ้อนยามล้า.................................. .สุขล้ำเพียงสวรรค์ 1p หัวข้อ: Re: หนาวแล้ว...(โคลง สี่สุภาพ) เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 12, พฤศจิกายน, 2559, 07:31:45 PM รำพันเพียงโผล่หน้า ตาแล มิออกชมแสงแข สว่างจ้า ติดผวยห่มคลุมแจ มุดร่าง หนาวบ่นปนซมล้า ย่อมร้างคนเคียง เพียงหยัดยืนออกโต้ ลมหนาว เยือนถิ่นมากมีสาว นอกถ้ำ อาจเหน็บเจ็บบางคราว โจมจู่ หวังคู่แลกหวานล้ำ ที่เฝ้าฝันปอง |