|
หัวข้อ: เวลาที่หายไป เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 15, พฤศจิกายน, 2559, 11:12:21 AM ช่วงเวลาที่ห่างหาย ๏ วันที่สิบตุลาคราตัดใจ อาการไอนานนักจักหาหมอ คิดหลอดลมอักเสบแค่เจ็บคอ คาดว่าพอครบร้อยวันมันคงคลาย ๏ เข้า รพ.ทักษิณ สุราษฎร์ธานี เอ็กซเรย์ปอดมีข้างหนึ่งหาย ด้วยภายในมีน้ำอยู่มากมาย อันตรายมิใช่น้อยปล่อยมานาน ๏ ตกลงใจบินไป กทม. มิอาจรอคืนวันให้ผันผ่าน ปรึกษากันเลือกโรงพยาบาล รพ.รัฐติดขัดด้านอาจต้องรอ ๏ “หัวเฉียว”ใกล้บ้านแม่ยายน้องเมียฉัน คุ้นเคยกันมานานการติดต่อ มีประกันช่วยจ่ายไม่ต้องท้อ คุณภาพของหมอก็คงดี ๏ จึงเข้าไปได้ห้องนอนในคืนนั้น เห็นครบครันของใช้ให้เต็มที่ เพราะบังคับให้นอนห้อง วีไอพี. เมื่อห้องพิเศษมีจึงค่อยย้าย ๏ สิบสามตุลาฟ้าวิปโยค แสนทุกข์โศกกลางใจไทยทั้งหลาย ข้าพระพุทธเจ้ายังซังกะตาย มิอาจเข้าเฝ้าถวายความอาลัย ๏ บทกวีมิมีจารอาการจุก จะไว้ทุกข์แต่จำทนชุดคนไข้ อัสนีบาตฟาดลงร่มโพธิ์ไทร ปวงหญ้าแพรกแหลกไหม้ไปเป็นจุรณ ๏ นอนซมเซาเหงาหงอยรอคอยท่า จากวันเป็นสัปดาห์เวลาหมุน ถูกเจาะปอดสองคราเหมือนทารุณ น้ำอุ่นอุ่นไหลแรกวันพันซีซี. ๏ แล้วแขวนถุงตอนปลายใช้เครื่องปั้ม พยายามถ่ายน้ำให้เต็มที่ การตรวจนั้นสารพันที่เครื่องมี เอ็กซเรย์หลายที อัลตร้าซาวด์ ๏ เข้าอุโมงค์ ทีซี. สแกนด้วย ดูไม่สวยน้ำเห็นเป็นฝ้าขาว ต้องส่องกล้องให้เป็นเรื่องเป็นราว ไม่ยืดยาดสรุปตัดชิ้นเนื้อไป ๏ นอนเลยเดือนแล้วครับขอกลับก่อน การฟังผลค่อยย้อนกลับมาใหม่ เรื่องครั้งนี้มิได้มีบอกกับใคร มิอยากให้เพื่อนพ้องต้องเยี่ยมกัน ๏ วันสุดท้ายพี่มังกร-สุวัฒน์-เวทิน มิรู้ยินข่าวนี้ที่ไหนนั่น แวะไปหาเวลาพอดีทัน ทั้งแจ้งงานสำคัญหลายรายการ ๏ รู้ซึ้งดีเพื่อนพี่น้องห่วงใย ขอขอบคุณกำลังใจจากทุกท่าน ถึงป่วยไข้เพียงกายใจเบิกบาน ออกผลงานหกเมษา. เวลาเดิม ...................................... หนังสือ “สมุทรโฆษ คำกลอน” เผยแพร่ ๖ เมษายน วันประชุมใหญ่สามัญประจำปี สมาคมกวีร่วมสมัย |