พิมพ์หน้านี้ - - เธอไปสวรรค์แล้ว -

(http://upic.me/i/sk/6kag5.jpg) (http://upic.me/show/60742295)

- เผลอ...เพ้อ - ^คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=9221.msg33939#msg33939)
- สามปีที่ไร้เธอ - ^คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=11557.msg42282#msg42282)
- ภาพวันนี้ในอดีต (เที่ยวเมืองแกลง) - ^คลิก (http://www.homelittlegirl.com/index.php?topic=11665.msg42734#msg42734)

- เธอไปสวรรค์แล้ว -

ร่วมครองคู่อยู่ดีหลอมชีวิต
ทำถูกผิดรับอภัยไม่ถือสา
สนองเสนอเอออวยด้วยเมตตา
ถือศรัทธามั่นคงตรงต่อกัน

เกาะกอดกันฟันฝ่าอุปสรรค
ผ่านงานหนักงานเบาเศร้าสุขสันต์
ราชการงานเธอที่ทำนั้น
ก้าวขึ้นขั้นอาจารย์สามความรู้ดี

ลูกลูกจบปริญญาพ้นภาระ
เธอควรจะสุขสยายด้วยไร้หนี้
สองแม่พ่อพอเพียงเลี้ยงชีวี
อยู่พอมีพอใช้สบายสบาย

แต่เธอเกิดป่วยเป็น“พาร์กินสัน”
เนิ่นนานวันเกินจักรักษาหาย
สองทศวรรษเธอทนทุรนทุราย
เทียวเดินสายรักษาไม่รามือ

หลายหมอมอบยาให้หลายขนาน
โรงพยาบาลประสาทที่คนเชื่อถือ
ทั้งจุฬาลงกรณ์ล้ำชนร่ำลือ
ได้ผลคือเยียวยาตามอาการ

รักษาอยู่นานปีมีแต่ทรุด
มิอาจหยุดแรงโรคโยกย้ายฐาน
ความชรามาเยือนร่างเรือนชาน
ทำสังขารอ่อนแอเพิ่มแพ้วัย

ปฏิบัติดูแลมาแต่ต้น
ทนสู้ทนเหนื่อยยากมิผลักไส
รักเมตตาอาทรลนร้อนใจ
เฝ้าห่วงใยหวนหาด้วยปรานี

เห็นเธอทุกข์ทรมานฉันสิ้นสุข
พลอยเป็นทุกข์ทรมานหม่นหมองศรี
การสังคมชมเชยซึ่งเคยมี
เพื่อนน้องพี่คลาคล่ำจำปล่อยวาง

“ยี่สิบแปดมีนาฯ”ฟ้ากำหนด
เป็นวันปลดปล่อยทิ้งทุกสิ่งอย่าง
เธอหมดทุกข์ทรมานการเดินทาง
โรคร้ายร้างพร้อมกับดับชีวา

ยามสายหน่อยเธอพักผ่อนด้วยนอนหลับ
สงบระงับกายใจไม่หือหา
วิญญาณดับหลับสนิทนิ่งนิทรา
ไม่มีคำอำลาแม้อาการ

รู้แน่ชัดบัดนี้เธอมีสุข
เลิกแบกทุกข์ทั้งปวงล่วงสังขาร
สู่สวรรค์บันเทิงเริงสำราญ
ด้วยบุญทานเธอทำนำพาไป

เธอสิ้นทุกข์รันทดฉันหมดห่วง
เธออยู่สรวงสวรรค์ฉันอยู่ใต้
แต่รักโยงสายจิตชิดสองใจ
เหมือนอยู่ใกล้ชิดกันทุกวันคืน

เมื่อถึงวารฉันสิ้นชีวินบ้าง
จะเดินทางตามติดไปชิดชื่น
ถนอมรักภักดีมียั่งยืน
มิมีอื่นใดดอกนอกจากเธอ

เต็ม อภินันท์
อาศรมลายสือไท สุโขทัยธานี
๑ พฤษภาคม ๒๕๖๐

บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล