บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอนเปล่าสบาย ๆ => ข้อความที่เริ่มโดย: nakasamuthra ที่ 13, มิถุนายน, 2560, 02:00:35 PM



หัวข้อ: เพื่อนร่วมสุข
เริ่มหัวข้อโดย: nakasamuthra ที่ 13, มิถุนายน, 2560, 02:00:35 PM
(http://upic.me/i/hq/16603096_1266608306761456_74880598321883134_n.jpg) (http://upic.me/show/60972613)  


                  อันที่จริงคนเช่นท่านนั้นคบได้
             แต่อย่าหมายได้ทำผิดติดสักหน
             เหตุประมาทเกินคาดการณ์ขี้คร้านทน
             คงมิพ้นท่านไสส่งด้วยจงใจ


                   ดั่งตาชั่งรังวัดชัดเจนยิ่ง
            ดั่งลูกดิ่งทิ้งลงที่ตรงไหน
            คงได้รู้ว่าล้ำลึกสุดเพียงใด
            แต่ใจนางนั้นไซร้เช่นไรกัน


                คบกับเขาให้เราบอกคงบอกได้
            ต้องทำตนให้ละม้ายคล้ายชั่งนั้น
            มิพลาดผิดคลาดเคลื่อนเลื่อนเกณฑ์กัน
            นางหมายมั่นดังมาตรวัดเป็นชัดเจน
      

                  แต่พลั้งผิดสักหนเกินทนหนอ
            มิช้ารอนางกระหน่ำย้ำให้เห็น
            ยามถึงคราวอับจนทนลำเค็ญ
            มิใคร่อยากเห็นหน้าอ่าอุรา
        
              
                 แล้วกล่าวมาทำท่าว่าลำบาก
            คงได้ยากหากคบค้าอย่าว่าหนา
            ด้วยความดีนี้สิ้นสูญแต่มีมา
            เพียงความชั่วที่เข้ามาคราสุดทน


                 นับแต่นี้ให้เป็นที่คนแปลกหน้า
            ไม่นำพาถามทักแม้สักหน
            มิอาจเห็นแก่มิ่งมิตรสนิทชน
            ให้ขมขื่นเหลือทนใช่คนดี
        
        
                 อนาถหนอตัวเราเพียงเท่านี้
            ถ้อยวจีเพื่อนแถลงหน่ายแหนงหนี
            หวังยามทุกข์คอยเคียงเยี่ยงเคยมี
            มาบัดนี้เหลียวหน้าหามีใคร