|
หัวข้อ: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 26, กรกฎาคม, 2560, 06:58:37 AM (http://upic.me/i/se/20401090_1807514059559725_1961735781_n.jpg) (http://upic.me/show/61292066) # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # หมายเหตุ : นิทานเรื่องนี้คัดลอกมาจากหนังสือนิทานเรื่องยายกับตา (นิทานคำกลอนไทยเรื่องยาวที่แต่งและพิมพ์เมื่อพ.ศ.๒๔๙๒โดยโรงพิมพ์ราษฎร์เจริญ(วัดเกาะ) มี ๔ เล่มคำกลอน ไม่ปรากฏชื่อผู้แต่ง)โดยสำนักพิมพ์เรือนปัญญา พลาดิศัย สิทธิธัญกิจ ศูนย์ศึกษาประวัติศาสตร์และภูมิปัญญาไทย (ผู้รวบรวม) นิทานยายกับตานั้น มี ๒ เรื่องคือ นิทานยายกับตาปลูกถั่วปลูกงาเรื่องหนึ่ง และนิทานยายกับตาปลูกข้าวเรื่องหนึ่ง ล้วนเป็นนิทานที่นิยมเล่าให้เด็กไทยฟัง ซึ่งผู้เล่าสามารถสอดแทรกให้มีคติสอนใจ และเล่าให้สนุกสนานได้ นิทานนี้ใช้เล่าสอนติดต่อกันมาช้านาน และนิทานเรื่องนี้เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ประทับใจและอยากอนุรักษณ์และสืบสานไว้ค่ะ (เกริ่น..) ขอสาธกยกนิทานมาขานกล่าว เล่าเรื่องราวแสนสนุกสุขหรรษา อนุรักษ์มิสูญหายยายกับตา ภูมิปัญญาของคนไทยไปกับกาล โดยคัดลอกทุกถ้อยเรียงร้อยบท มิผันพจน์ยึดถือมาสื่อสาร ตกถึงคนรุ่นหลังดั่งตำนาน ด้วยเชิงชาญเชิงชั้นบรรพชน รู้ความหมายชัดเจนเน้นเป็นหลัก สื่อลายลักษณ์คำกลอนสอนเหตุผล แทรกสนุกทุกอย่างช่างแยบยล เพื่อให้คนมีศีลธรรมประจำใจ หญิงหนิง พราววลี ( คัดลอกและนำเสนอเพื่อร่วมอนุรักษ์ส่งเสริมคุณค่าภูมิปัญญาไทย) * ยายกับตา เล่ม ๑ * แว่นแคว้นแดนเมืองพาราณสี มิได้มีหญิงชายมากรายใกล้ เที่ยวเก็บเลือกมันเผือกในกลางไพร อันโภยภัยนั้นไม่มีมาบีฑา วสันตฤดูซึ่งหน้าฝน ทั้งสองคนผัวเมียก็หรรษา เอาจอบเสียมเตรียมไว้แล้วไคลคลา ขึ้นทำนาอยู่บนยอดคีรีวัน จนข้าวงอกออกรวงเป็นพวงพุ่ม ก็ชื่นชุ่มฝนชะให้เฉิดฉัน ระเหยหอมกลิ่นรื่นทุกคืนวัน แล้วผลัดกันขับนกบนคีรี ฯ (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 26, กรกฎาคม, 2560, 07:12:49 AM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # จะกล่าวถึงเจ้าตรึงตรัยสวรรค์ เอราวัณช้างทรงองค์โกสีย์ ให้ปั่วป่วนหวลหอมข้าวสาลี เห็นจะมีรสชาติประหลาดครัน จะรอรั้งยั้งหยุดก็สุดยาก จึงออกจากโรงรีขมีขมัน ถึงแดนดงลงนายายตาพลัน เอราวัณคชสารสำราญใจ เห็นข้าวรวงงวงอ้อมกระหวัดรัด แย่งสะบัดบริโภคตามวิสัย กลิ่นระรื่นยืนกินอร่อยใจ สว่างในไพรพงยังหลงเพลิน ฯ ฝ่ายสองเฒ่าเจ้าของนาเมื่อสายัณห์ แกผลัดกันลงมาเหย้าริมเขาเขิน เวลาเช้าเฒ่าตื่นก็ขึ้นเนิน ค่อยดุ่มเดินตรงมาถึงนาตัว เห็นช้างเข้ากินข้าวอยู่กลางไร่ แกแลไปมิได้รู้ว่าหางหัว เห็นสาวงวงหกงาดูน่ากลัว แต่ตีนตัวรูปร่างเหมือนช้างไพร เห็นข้าวยับกลับหมุนหุนโมโห ชักพร้าโต้แกว่งโดดเข้าโลดไล่ ร้องเวยวายยายเหวยมาไวไว แกฉวยได้ปลายหางไม่วางมือ ยายได้ยินเสียงตาผวาวิ่ง หกล้มกลิ้งกลับลุกขึ้นวิ่งตื๋อ เห็นตาฉวยได้หางไม่วางมือ เข้ายุดยื้อช่วยผัวไม่กลัวตาย ฯ ฝ่ายเอราวัณพาหนะท้าวตรีเนตร เมื่อเกิดเหตุกลางนาน่าใจหาย จะต่อแรงแทงทำให้จำตาย ก็คิดอายเทพเจ้าเหมือนเผ่าพาล มาทำผิดคิดฆ่าเจ้าของซ้ำ จะเกิดกรรมเวียนวงในสงสาร จะอยู่ให้ได้ใช้ทำงานการ แต่นานนานแกปล่อยจึงค่อยไป (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 26, กรกฎาคม, 2560, 11:18:49 AM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ช้างพระอินทร์จินตนาแล้วยืนนิ่ง ไม่ไหวติงตาแกเข้าผลักไส ฝ่ายยายคว้าคร่าเอาเถาลัดดาไพร ทำปลอกใส่สี่เท้าคเชนทร เอาเชือกเกลียวเหนี่ยวไว้ให้ถนัด โยงกระหวัดกับต้นยางหว่างสิงขร แล้วผัวเมียสองรายังอาวรณ์ ดูกุญชรช้างพระอินทร์ไม่สิ้นแคลง ทั้งงวงงางงดงามเป็นสามเศียร ขาวเหมือนเขียนเจียวนะยายดูพรายแสง โอ้ช้างเผือกนี้เขาว่าราคาแพง แต่เรี่ยวแรงมันยังไรจึงไม่มี (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 27, กรกฎาคม, 2560, 12:50:23 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ข้างยายเมียว่ามันเสียซึ่งสามหัว ไม่สมตัวงวงงาน่าบัดสี ดูแปลกช้างในดงกลางพงพี มันไม่ดีดอกหนาดูน่าชัง ท่านตาว่ามันเข้ามาทำอุกอาจ เอาผูกกราดให้มันเข็ดเมื่อภายหลัง ตรงเข้าจับช้างมิช้าละล้าละลัง ผูกไว้ยังยอดคีรีที่กลางนา ฯ จะกล่าวกลับจับเรื่องถึงเบื้องบาท บรมนารถตรีเนตรเจ้าตรึงศา ครั้นสายแสงพระอาทิตย์ผิดเวลา ดูพระยาเอราวัณนั้นหายไป จึงแลเล็งเพ่งทิพนัยเนตร ตามขอบเขตเขาเขินเนินไศล เห็นตายายผูกพระยากุญชรไชย ก็แจ้งในทิพญาณอันชาญชิต เหตุทั้งนี้เพราะจะมีไปภายหน้า ด้วยยายตาถือสัตย์อันสุจริต จะไปช่วยอวยชัยเหมือนใจคิด แล้วแผลงฤทธิ์จากดาวดึงส์จร พอพริบตามาถึงยอดบรรพต พระทรงยศหยุดยืนยอดสิงขร นิมิตเหมือนชาวป่าพนาดอน ทำแบกคอนขอช้างมากลางไพร ค่อยย่องเหยาะเดาะเดินบนเนินเขา เห็นสองเฒ่ายายตาจึงปราศรัย นี่ช้างข้ายายตามาผูกไว้ ข้าตกใจตามหาบรรดาตาย ทั้งผัวเมียฟังสารนายควานช้าง ชี้มือพลางบอกไปดังใจหมาย ช้างออเจ้ากินข้าวเรามากมาย จนต้นตายเสียหมดไม่ปดเลย เจ้าของมีดีแล้วกูคอยหา เอาข้าวมาใช้กูออสูเอ๋ย แม้นไม่ใช้กูไม่ให้เอาไปเลย กูไม่เคยเห็นช้างเหมือนอย่างนี้ ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 27, กรกฎาคม, 2560, 12:51:50 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # อัมรินทร์ยินคำก็แจ้งจิต จำจะคิดล่อลวงทั้งสองศรี แม้นสัตย์แท้เราจะแก้ให้ได้ดี ท้าวโกสีย์ตรึกตราแล้วว่าพลัน อันข้าวปลาข้าจะหามาใช้ให้ ด้วยช้างได้กินแล้วจงผ่อนผัน ช้างของข้าท่านตาช่วยป้องกัน อย่าให้ปันผลัดเปลี่ยนกับใครไป ทั้งสองเฒ่ารับคำที่กำชับ พระอินทราลากลับเข้าป่าใหญ่ ด้วยทรงฤทธิ์คิดปองจะลองใจ พอเห็นไกลกลับแกล้งจำแลงกาย เป็นชายหนุ่มคุมทรัพย์มากลางป่า ทั้งเงินตราทองนากก็มากหลาย ทำเวียนวงตรงมาถึงตายาย ก็ภิปรายถามไต่เป็นไมตรี นี่ช้างใครใหญ่หลวงประหลาดนัก เป็นสามพักตร์เผือกผ่องละอองศรี ไอยราผิดชาติประหลาดดี ราคามีสักเท่าไรอย่าได้พราง ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 28, กรกฎาคม, 2560, 03:08:19 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # อันเงินทองของข้าเอามามาก ทั้งแหวนนากสารพัดไม่ขัดขวาง แล้วเทถุงเงินทองออกกองวาง จะซื้อช้างท่านจะเอาสักเท่าไร ฯ ยายกับตาเห็นหน้าเจ้าหนุ่มน้อย ทั้งเพชรพลอยเงินทองอันผ่องใส จึงบอกตามความจริงทุกสิ่งไป มันไม่ใช่ช้างม้าของตายาย เข้ากินข้าวเจ้าของมารับใช้ กูจนใจที่จะเอาของเขาขาย เจ้าของมันจะว่ากูวุ่นวาย จะซื้อขายก็จงคอยเจ้าของมา พระอินทร์แปลงแกล้งว่านิจจาท่าน จะกลัวมันทำอะไรคุณตาขา ที่เงินทองของดีไม่ปรีดา เอาเถิดข้าจะให้แสนตำลึงทอง ยายกับตาว่าจนอยู่แล้วเจ้า เจ้าของเขาได้มาสั่งไว้ทั้งสอง จะกลับกลอกยอกย้อนเอาเงินทอง จะเสียครองสัตยาที่ว่าไว้ ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 28, กรกฎาคม, 2560, 03:10:19 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # สมเด็จเจ้าดาวดึงส์อุดมเดช เห็นวิเศษสัจจาจะหาไหน จึงแย้มเยื้อนเอื้อนอรรถดำรัสไป เราขอบใจยายตาสัจจาจริง ข้างฝ่ายตาก็ประเสริฐเลิศบุรุษ ยายก็สุดล้ำเลิศประเสริฐหญิง เราจะบอกออกความแต่ตามจริง ซึ่งวอนวิงหวังดูให้รู้ความ เรานี้หรือคือองค์ท้าวเจ้าตรีเนตร ศักดาเดชล้ำเลิศโลกทั้งสาม ท่านมีสัตย์จึงวิบัติให้แจ้งความ เรามาตามพระยาเอราวัณ อันข้าวปลายายตาอย่าทุกข์ร้อน จะอวยพรเพิ่มผลจนอาสัญ อันเม็ดข้าวที่ในนาของตานั้น จะช่วยกันเกี่ยวเอาสักเท่าไร ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 29, กรกฎาคม, 2560, 08:37:33 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # อย่ารู้หมดลดลงให้คงที่ จนชีวีสองเฒ่านั้นตักษัย ค่อยอยู่เถิดข้าจะลาท่านคลาไคล เจ้าตรึงตรัยกลายเห็นเป็นมัฆวาน ขึ้นทรงนั่งหลังพระยาเอราราช ก็โอภาสผิวพรรณในสัณฐาน เทพบุตรไอยราพาทะยาน สู่วิมานเมืองดาวดึงส์แดน ตากับยายใจหายเมื่อเห็นโฉม แลประโลมลับตาจนหน้าแหงน วิเวกวับลับเมฆเข้าเมืองแมน ทั้งสองแสนสุขเกษมให้เปรมใจ เขม้นมองท้องนาของตาเฒ่า เห็นเม็ดข้าวเรืองรองดังทองไสว ทั้งตายายแย้มยิ้มนึกอิ่มใจ ชวนกันไปลับเคียวเข้าเกี่ยวพลาง เสียงสวบสวบรวบรัดกระหวัดชัก แกเยื้องยักเปลี่ยนผัดไม่ขัดขวาง พอหยุดเคียวเหลียวหลังดูต้นทาง รวงสล้างแตกเติมเหมือนเดิมมา ทั้งสองเฒ่าเห็นข้าวไม่สิ้นสุด ก็ยั้งหยุดปลูกยุ้งบนยอดผา แกเกี่ยวข้าวเช้าค่ำนั้นร่ำมา ทั้งยายตาเบิกบานสำราญใจ ฯ ขอยกเรื่องชาวเมืองพาราณสี พอถึงปีกรรมซัดให้ตัดษัย เกิดวิบัติฝนแล้งทุกแห่งไป ระกำใจไพร่ฟ้าประชาชน บ้างซูบผอมตรอมตรมระบมไข้ ทำนาในธรณีไม่มีผล เกิดวิบัติขัดข้องด้วยคนจน แต่ชาวชนชนล้มตายมากมายมี ฝ่ายชีพราหมณ์ไพร่ฟ้าประชาราษฎร์ ก็เกลื่อนกลาดเข้าสู่บุรีศรี ปรึกษาพร้อมยอมกันด้วยทันที ว่าธานีวิปริตผิดทำนอง (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 29, กรกฎาคม, 2560, 08:43:38 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # เพราะกษัตริย์ขัติวงศ์ไม่ทรงสวัสดิ์ จึงเกิดเข็ญเป็นวิบัติถึงขัดข้อง แล้วพากันผันผายมาก่ายกอง ชุมนุมร้องทุกข์ราษฎร์ประกาศดัง ว่าดูราพระมหาจอมกษัตริย์ อันธานีมีวิบัติแต่ป่างหลัง บังเกิดเข็ญยากเย็นสุดกำลัง ท้าวไม่ตั้งทศมิตรราชการ ทั้งไร่นาฟ้าฝนก็แห้งแล้ง ไม่จัดแจงให้เป็นสุขทุกสถาน ราษฎรร้อนใจดังไฟกาล โปรดประทานฟ้าฝนให้ชนคลาย ฯ ป่างบรมพรหมทัตบดินทร์สูรย์ ได้ฟังทูลทุกข์ราษฎร์ประกาศถวาย แสนสลดรันทดระทวยกาย จึงเผยผายเทวราชประกาศพลัน สั่งมหาเสนาอันสามารถ ประชาราษฎร์เดือดร้อนจงผ่อนผัน เปิดระหว่างข้าวฉางของเราพลัน เอาแบ่งกันแจกจ่ายจำหน่ายไป พอปีหน้าฟ้าฝนจะมีบ้าง เป็นกำลังฝูงสัตว์จะตัดษัย เราจะทรงทศมิตรเป็นนิจไป จงแก้ไขข้อความตามกระทรวง ขุนมนตรีกรมวังรับสั่งท้าว มาจ่ายข้าวทุกระหว่างในฉางหลวง ให้ไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินสิ้นทั้งปวง มาตักตวงไปจนหมดกำหนดปี ถึงปีหน้าฟ้าในก็เหือดหาย โจรผู้ร้ายเกิดยุ่งทั้งกรุงศรี แต่ฝนแล้งมิได้ตกถึงหกปี ชาวบูรีเข้าล้อมกันพร้อมเพรียง ทั้งหนุ่มสาวเฒ่าแก่ออกแซ่ซ้อง ชุมนุมร้องทุกข์ราษฎร์ประกาศเสียง ทูลกระหม่อมจอมพงศ์ดำรงเวียง ท้าวไม่เลี้ยงไพร่ฟ้าหรือว่าไร (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 31, กรกฎาคม, 2560, 02:07:54 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ถ้าฝนแล้งเหือดแห้งเหมือนแต่ก่อน พระภูธรจะเป็นองค์อย่าสงสัย จะทุบด้วยท่อนจันทน์ให้บรรลัย จงเร่งให้ฝนตกในปัถพี บรมนารถฟังราษฎรร้อง ดังเพลิงต้องกลางทรวงเจ้ากรุงศรี ให้โศกเศร้าท้าวเสด็จจรลี มาสู่ที่พระโรงรัตน์ดำรัสไป ว่าดูก่อนเสวกาเป็นข้าเฝ้า เร่งหลอมเอาก้อนทองอันผ่องใส แล้วผูกคอมิ่งม้าพากันไป เข้าบ้านไร่ชาวป่าพนาวัน โภชนาสาลีใครมีบ้าง ให้มายังกรุงศรีไอศวรรย์ จะชั่งข้าวชั่งทองให้กองกัน เที่ยวผายผันร้องไปดังใจปอง ใครมีข้าวมีปลาเจ้าข้าเอ๋ย อย่าปิดบังไว้เลยไปทูลฉลอง จะชั่งข้าวให้เท่ากับแผ่นทอง เสียงป๋องป๋องร้องไปตามมรรคา ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 31, กรกฎาคม, 2560, 02:18:20 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # จนสิ้นย่านบ้านช่องเที่ยงร้องถาม ไม่ได้ความเลยไปไพรพฤกษา ได้สามวันดั้นเดินดำเนินมา จนเกือบใกล้ยายตาริมคีรี ฯ จะกล่าวถึงเฒ่าชรารักษาสัตย์ พูลสวัสดิ์จะได้ครองบูรีศรี ทั้งผัวเมียตรึกตราในราตรี บันดาลมีบุพนิมิตขึ้นพร้อมกัน ครั้นรุ่งเช้าเฒ่าตื่นขึ้นล้างหน้า ข้างฝ่ายตาให้ยายทำนายฝัน ไม่เคยเลยยายเอ๋ยประหลาดครัน กูนอนฝันว่าถูกเฆี่ยนกูเจียนตาย มันตอกเล็บบีบขมับเสียขวัญเขวียว กูแสนเสียวหลังไหล่นี่ใจหาย ในฝันนั้นกูสำคัญว่าตัวตาย สงสารยายจะเป็นหม้ายในไพรวัน ท่านยายให้พรผัวแล้วหัวร่อ ข้าฝันต่อไปว่าตานั้นอาสัญ แต่ตกใจให้สะอื้นจนตื่นพลัน ตาก็แก้ความฝันว่าฝันดี ฯ ครั้นสายแสงสุริยาท่านตาเฒ่า ก็เดินเข้ากลางป่าพนาสี พอพบพวกเสนากับพาชี ตาก็มีเนื้อความร้องถามไป เจ้าหนุ่มหนุ่มกลุ้มเกลื่อนอยู่กลางป่า จะชักพากันไปหนตำบลไหน ฝ่ายพวกพลมนตรีก็ดีใจ ก็เข้าใกล้ตาเฒ่าเเล้วเล่าเรื่อง ในพาราข้าวแพงด้วยแล้งฝน ทั้งผู้คนล้มตายลงนองเนื่อง มีรับสั่งภูวนารถผู้ปราดเปรื่อง ให้นำเรื่องออกมาตามพนาวา โภชนาสาลีใครมีขาย เอาไปถวายภูวนารถเหมือนปรารถนา จะชั่งข้าวเท่าทองประทานมา ข้าวของตามีบ้างหรืออย่างไร ฯ (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 02, สิงหาคม, 2560, 10:17:24 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ท่านตาเฒ่าฟังเล่าว่าฝนแล้ง ประจักษ์แจ้งกิจจาจึงปราศรัย ก็มีบ้างอยู่แลเจ้าตามเราไป จะรับให้แต่ตัวยังกลัวยาย กระนั้นเจ้าเข้าไปเคหาข้า ถ้าปรึกษายายยอมจะน้อมถวาย แกว่าพรางทางพาเสนานาย ก็ผันผายมากระท่อมจอมคีรี ถึงเคหาตาเรียกว่ายายเอ๋ย อย่าช้าเลยลุกลงมานั่งนี่ จงหุงข้าวเลี้ยงเจ้าชาวบุรี เอาแย้จี่จิ้มปลาร้าประสาจน ทั้งสองเฒ่าเข้าครัวทำขวักไขว่ เอาไฟใส่ฟืนเสือกเสลือกสลน แล้วคดใส่กระบายให้นายคน ที่พวกพลตองวางเอาต่างชาม ครั้นอิ่มหนำสำราญทั้งนายไพร่ เสนาในผู้ชำนาญการสนาม จึงตักเตือนยายตาอย่าช้าความ หลานขอตามออกไปที่ปลายนา จะจดหมายไปถวายพระทรงสวัสดิ์ สักกี่ถังกี่สัดอย่ากังขา ตากับยายยิ้มละไมอยู่ไปมา แกบอกว่าให้ไปดูทุกผู้คน กูตั้งยุ้งไว้ตลอดบนยอดเขา กลัวแต่ชาวพระนครขี้เกียจขน พวกออเจ้าเหล่านี้สักกี่คน เอ็งหาบขนเอาไปกินให้พอการ แล้วยายตาพาขึ้นบนยอดเขา เห็นยุ้งข้าวตั้งเรียงเคียงขนาน พวกเสนาดีใจใครจะปาน บ้างก้มกรานกราบไหว้ท่านยายตา บ้างจักหวายทำกระบายกระบุงแบก ไขว่สาแหรกเหลาคานสานตะกร้า ทั้งนายไพร่ได้ตามบรรดามา ก็ลินลาลงจากคีรีพลัน (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 02, สิงหาคม, 2560, 10:20:00 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ขุนเสนาจึงปรึกษาทั้งสองเฒ่า ขึ้นไปเฝ้าพระบรมนรังสรรค์ เห็นภูบาลจะประทานรางวัลครัน อย่าหวาดหวั่นเคลือบแคลงระแวงใจ แล้วก็พาตายายทั้งสองศรี ออกจากที่เพิงผาที่อาศัย บุกป่าชัฏตัดเลี่ยงมาเวียงไชย กำหนดไว้สามทิวาถึงธานี ฯ ครั้นเวลาภาณุมาศแจ่มจรัส กรุงกษัตริย์ออกท้องพระโรงศรี เสนาพร้อมน้อมเกล้าดุษฎี ขุนเสนีนำเฒ่าเข้าเฝ้าพลัน ศิโรราบก้มกราบได้สามหน ทูลยุบลบรรยายที่ผายผัน ข้าลดเลี้ยวเที่ยวถามได้สามวัน พบสำคัญเคหาท่านตายาย แต่ผัวเมียอยู่กระท่อมที่จอมเขา มีแต่ข้าวอยู่ในยุ้งนั้นเหลือหลาย จึงได้ชวนแกมาสองตายาย จึงผันผายพาตัวยายตามา ฯ ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 03, สิงหาคม, 2560, 09:06:55 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # บดินทร์สูรย์ฟังทูลพระทัยชื่น สำราญรื่นดังได้ดาวดึงสา เบือนพระพักตร์ทักถามยายกับตา โภชนาขัดเคืองในเมืองเรา จึงป่าวร้องเอาทองไปแลกเปลี่ยน สักกี่เกวียนข้าวของทั้งสองเฒ่า อันเงินทองที่ในท้องพระคลังเรา จะแลกข้าวเสียให้สิ้นด้วยยินดี เออเคหาตายายอยู่ชายแดน ในแว่นแคว้นนัคเรศบูรีศรี เมื่อฝนแล้งแห้งหลายฤดูปี ไฉนมีข้าวมากเราหลากครัน ทั้งสองเฒ่าก้มเกล้ากราบกษัตริย์ จึงแจ้งอรรถตามจริงทุกสิ่งสรรพ์ เมื่อได้พรอินทราเอราวัณ ตัวดีฉันมิได้ยากลำบากกาย ซึ่งพระองค์ประสงค์จะซื้อของ ทั้งเงินทองข้าประมูลทูลถวาย ด้วยไร้วงศ์พงษาแต่ตายาย จะฟูมฟายเอาไว้ทำไมมี อันเม็ดข้าวในที่นาของข้านั้น ให้ชวนกันออกไปเอาทั้งกรุงศรี จะย่อมเยาว์เบาไปนั้นไม่มี ก็น่าที่แต่พระองค์จำนงปอง ฯ ธิบดินทร์ยินดีไม่มีเสมอ แล้วท้าวเธอโลมเล้าเฒ่าทั้งสอง ท่านรักเราจะไม่เอาซึ่งเงินทอง จะปกครองให้เหมือนญาติกากัน แล้วตรัสสั่งเสนาบัญชาสนอง จงป่าวร้องบอกไปทั้งไอศวรรย์ ทั้งน้อยใหญ่ไพร่ฟ้าให้มาพลัน ในขอบคันธเสมาพาราเรา แล้วนำทางย่างไปในไพรสัณฑ์ ให้ชวนกันไปเอาข้าวที่ยอดเขา ทั้งระหว่างฉางข้าวกระทรวงเรา ขนเอาข้าวไว้ให้เต็มตามแผ่นดิน (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 03, สิงหาคม, 2560, 09:10:04 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # เสนาในได้สดับคำรับสั่ง พร้อมสะพรั่งชื่นชมสมถวิล จึงป่าวร้องไพร่ฟ้าข้าแผ่นดิน ให้รู้สิ้นเขตขอบนิคมคันธ์ ฯ ครั้งนั้นไพร่ฟ้าประชาราษฎร์ ยินประกาศปรีดิ์เปรมเกษมสันต์ บ้างแต่งช้างขับเกวียนมาตามกัน เป็นลดหลั่นชักพากันคลาไคล เสนานำทำทางมากลางเถื่อน ก็กลาดเกลื่อนชาวเมืองเนื่องไสว ถึงเขาหลวงตวงเต็มทุกคนไป บรรทุกใส่วัวควายรายกันมา บ้างเข้าออกผลัดเปลี่ยนมาเนืองเนือง ก็ไม่เปลืองเม็ดข้าวเท่าเกศา ทั้งธานีมิได้มีใครทำนา ไปขนมาใส่ยุ้งไว้กรุงไกร โจรผู้ร้ายเหือดหายที่เดือดร้อน ราษฎรร่าเริงบังเทิงไสว เสี่ยงฆ้องกลองก้องกึกพิลึกไป ทั้งนอกในไพร่ฟ้าสถาวร ฯ ป่างบดินทร์ปิ่นปักนัคเรศ อันเรืองเดชลือฤทธิ์อดิศร ครั้นพาราผาสุกไม่ทุกข์ร้อน พระภูธรชุมนุมเสนาใน ทั้งชีพราหมณ์โหราพฤฒามาตย์ เดียรดาษในพระโรงเรืองไสว พระทรงนั่งเหนือบังลังก์ลอยวิไล ข้างฝ่ายในพระสนมประณมกร จึงเอื้อนอรรถเทวราชประภาษถาม ทั้งชีพราหมณ์เข้าเฝ้าอยู่สลอน อันสองเฒ่ายายตาสถาวร ช่วยนครมีคุณทั้งธานี เราจะยกยายตาราชาภิเษก ให้เป็นเอกอุปราชบูรีศรี พวกข้าเฝ้าท้าวพระยาในธานี จะเห็นดีด้วยกันหรือฉันใด ฯ ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 04, สิงหาคม, 2560, 10:46:35 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ฝ่ายเสนาข้าทูลละอองบาท ฟังประกาศยินดีจะมีไหน กตัญญูรู้คุณทุกคนไป บังคมไหว้ทูลยอมขึ้นพร้อมกัน อันพระองค์ทรงโปรดเหมือนปรารถนา ด้วยยายตาช่วยสิ้นทั้งไอศวรรย์ ควรให้เกียรติยศปรากฏครัน เห็นพร้อมกันดังประภาษทุกคนมา ฯ พรหมทัตขัติวงศ์ได้ทรงฟัง จึงตรัสสั่งเสนีด้วยหรรษา ใครมีจิตคิดคุณของยายตา บอกให้มาสร้างปรางค์ปราสาทไชย แล้วจึงปลูกโรงพิธีที่สมโภช การอุโฆษเต้นรำตามวิสัย จึงบาดหมายรายบอกทั้งนอกใน ให้ขอไม้ชาวชนคนละอัน อำมาตย์รับกลับออกมาป่าวร้อง ก็แซ่ซ้องดีใจทั้งไอศวรรย์ ทั้งสองมือถือไม้เอาไปพลัน ก็พร้อมกันบนเนินออกเกินการ แล้วแยกย้ายรายปลูกโรงโขนหนัง กำแพงวังปรางค์มรศราชฐาน โรงพธีมีเสร็จสำเร็จการ อำมาตย์กราบทูลสารกษัตรา โหราเฒ่าน้อมเกล้าถวายฤกษ์ ก็เอิกเกริกพร้อมกันด้วยหรรษา อภิเษกสืบสายยายกับตา เป็นมหาอุปราชบูรีรมย์ ฯ กรุงกษัตริย์จัดแจงแบ่งสมบัติ ทั้งรถรัตน์เสนาสาวสนม อันยายตาผาสุกสุดอุดม อิ่มอารมณ์ด้วยสมบัติกษัตรา ฯ ครั้นอยู่มาช้านานผ่านสมบัติ พรหมทัตท้าวมีโอรสา เป็นชายงามตามวงศ์ดังเทวา แต่ยายตาอุปราชอนาถใจ ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 04, สิงหาคม, 2560, 10:49:23 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ไม่มีบุตรสุดสิ้นจะสืบสาย แสนเสียดายเงินทองอันผ่องใส ทั้งปรางค์มาศราชฐานสำราญใจ เราตายไปก็จะสูญทุกสิ่งอัน แต่ยายตาปรึกษากันทั้งสอง เราเป็นรองพระบรมนรังสรรค์ น่าน้อยจิตคิดแค้นท่านตาครัน ไม่ช่วยกันขวนขวายสบายใจ แม้นมอดม้วยใครจะช่วยมาปกครอง ทั้งข้าวของเงินทองเป็นไหนไหน ท่านตาว่าเราแก่ชะแรไป ไหนจะได้เหมือนองค์พระราชา แม้นประเปรียวเรี่ยวแรงยังแข็งขัน พนันกันก็ไม่กลัวอย่ากังขา ประสาแก่แก้ไขกันไปมา ตาจึงว่าไปกับเมียอย่าเสียใจ เราตั้งจิตพิษฐานดูตามเล่ห์ จะสมคะเนเรามั่งหรือยังไฉน จะน้อยหน้าพระมหากษัตริย์ไย ควรจะได้สุริย์วงศ์เหมือนทรงธรรม์ ครั้นพวยพุ่งรุ่งแสงพระสุริฉาย ตากับยายตรัสเรียกนางสาวสรรค์ มาตกแต่งบายศรีบัตรพลีกัน ใส่สุวรรณภาชน์ทองสองประการ มีมัจฉะมังสากระยาบวช ก็เร็วรวดพร้อมเพรียงทั้งคาวหวาน ทั้งธูปเทียนจุดจัดนมัสการ แล้วกราบกรานเทวดาทั้งตายาย ในเมืองแมนแดนดาวดึงส์สวรรค์ ทุกช่องชั้นอินทร์พรหมนิยมหมาย ขอสืบบุตรสุดสวาทเป็นชาติชาย ขอถวายเครื่องสังเวยทุกเทวัน ขอเทวาที่รักษากำภูฉัตร เดชะสัตย์ข้าไม่ได้เดียจฉันท์ ขอสืบประยูรอย่าให้สูญซึ่งพงศ์พันธุ์ แล้วก็ลั่นดนตรีประโคมกลอง ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 05, สิงหาคม, 2560, 09:33:25 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # แต่แตรสังข์วังเวงอยู่หวั่นไหว ตามวิสัยสังเวยถวายของ โปรยปรายดอกไม้แลเงินทอง ตามทำนองไสยเพทประเพณี ทั้งเช้าเย็นตายายรักษาสัตย์ พูลสวัสดิ์อัพภิวาทพระชินศรี ทุกคืนค่ำร่ำแต่ถือขันตี ไม่จากที่ปรางค์ทองทั้งสองคน ฯ จะกล่าวกลับจับบทถึงเทวบุตร ถึงสิ้นสุดที่สร้างทางกุศล ก็จุติจากสถานวิมานบน ปัฎฎิสนธิ์เข้าท้องท่านยายพลัน ปัจฉิมยามนามเทพสังหรณ์ ท่านยายนอนหลับสนิทนิมิตฝัน ตื่นสดุ้งรุ่งแสงพระสุริยัน จึงแก้ฝันอารักษ์ให้ทักทาย ในฝันว่าดารานั้นเรืองศรี ตกลงที่แท่นรัตน์จรัสฉาย ข้าคว้าได้ใส่ปากไม่อยากคาย จะดีร้ายเป็นอย่างไรข้าไม่เคย ท่านตาตบมือผางลงกลางตัก ท่านยายจักมีลูกแล้วยายเอ๋ย ต้องในบุพนิมิตไม่ผิดเลย เจ้าทรามเชยจะเป็นชายประเสริฐครัน แล้วเรียกหาข้าสาวนางชาวแม่ ไปเรียกหมอตำแยขมีขมัน ค่อยประคองท้องเมียข้ามีครรภ์ ฝูงกำนัลวิ่งไขว่กันไปมา เจ้าขรัวยายหมอทายว่ามีท้อง นั่งประคองดูครรภ์ด้วยหรรษา จะลุกนั่งกลัวกระทั่งถึงลูกยา เห็นใครมาอวดทั่วทุกตัวตน แต่ตั้งท้องสองวันก็ว้าวุ่น ชุลมุนมดหมอออกสับสน สละสิ้นมิได้กินซึ่งร้อนรน ประจวบจนสิบเดือนไม่เคลื่อนคลาย ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 05, สิงหาคม, 2560, 09:38:37 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # จะคลอดบุตรสุดสวาทราชโอรส ถ้วนกำหนดทศมาสประมาณหมาย ให้ริ้วรวดปวดสิ้นทั้งวรกาย ให้นึกอายบอกตาน่ารำคาญ อีกเด็กเด็กมันคอยดูอดสูสุด ไปคลอดบุตรเสียให้ลับจึงกลับสถาน ตาก็ตามใจเมียไม่เสียการ สั่งพนักงานนางสนมแลเสนี มึงแต่งวอเสลี่ยงมาเรียงรับ จะไปประทับกลางสวนเกษมศรี อำมาตย์รับเตรียมเสร็จสำเร็จดี วอเสลี่ยงเคียงที่กับเกยพลัน เจ้าขรัวตาพยายามมาเกยแก้ว ขึ้นพระเสลี่ยงแล้วอันเฉิดฉัน เจ้าขรัวยายทรงวอจรจัล ก็ตามกันพรั่งพร้อมมาอุทยาน มาถึงสวนจวนคลอดพระลูกรัก จึงหยุดพักในพุ่มพฤษาสาณฑ์ เจ้าขรัวยายอายคนพ้นประมาณ ให้จัดม่านเจ็ดชั้นมากั้นกาง แกเข้าอยู่ผู้เดียวในม่านกั้น คนทั้งนั้นล้อมวงอยู่ห่างห่าง ครั้นถึงจวนปวดป่วนทั่วสารพางค์ แกครวญครางทอดตนลงบ่นเบย แต่แรกรู้ว่าจะเป็นถึงเช่นนี้ ก็ไม่มีลูกเต้าแล้วตาเอ๋ย มันเจ็บท้องเจ็บไส้กระไรเลย แกวายเวยกลิ้งเกลือกลงเสือกกาย ครั้นยามปลอดคลอดเคลื่อนกุมารน้อย ดูแช่มช้อยชายโฉมอันเฉิดฉาย จึงอุ้มลูกไปชำระสระสรงกาย สิ้นระคายราคีศรีโสภา ฯ เอาผ้าทองรองลูกค่อยลูบล้าง สำเร็จพลางวางไว้ในภูษา ลงอาบน้ำชำระสระกายา บอกให้ตาแลดูพระกุมาร ฯ (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 08, สิงหาคม, 2560, 11:41:20 AM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ในเรื่องราวคราวนั้นมีนางนก ชื่อวิหกหัสดีกำแหงหาญ อยู่แว่นแคว้นแดนป่าหิมพานต์ มีวิมานแมกไม้เกตเจษฎา แต่ก่อนป่างนางหัสดีนั้น อยู่ห้องชั้นบนดาวดึงสา คือเอกองค์นงนุชสุจิตรา เป็นเวราโฉมงามมาตามทัน ต้องขับไล่ใช้ชาติเป็นปักษี อีกเจ็ดปีก็จะได้ไปสวรรค์ วันนั้นนางบินมากลางอารัญ ถึงสวนขวัญร่อนหยุดอยู่อุทยาน เห็นทารกนกสำคัญว่าก้อนเนื้อ เพราะอยากเหยื่อเฉี่ยวไปด้วยใจหาญ เอาเท้าซ้ายกรายหยิบถีบทะยาน เฉี่ยวกุมารติดเล็บก็รีบไป ฯ ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 08, สิงหาคม, 2560, 11:45:24 AM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ทั้งตายายเวยวายตวาดขับ เห็นลิบลับปิ้มว่าเลือดตาไหล ทั้งผัวเมียล้มกลิ้งแน่นิ่งไป เสนาในนักสนมไม่สมประดี ฉวยได้ผ้าปาขว้างเอานางนก บ้างตีอกเข้าประคองทั้งสองศรี บ้างนวดเน้นเส้นสายเป็นสิงคลี เอาวารีรินรดชำระกาย ค่อยฟื้นตัวผัวเมียไม่เห็นบุตร ยิ่งแสนสุดเสียใจมิใคร่หาย ท่านตาเสือกเกลือกกลิ้งลงกลางทราย ยายตะกายหน้าตาโศกาลัย โอ้ลูกน้อยกลอยจิตเจ้าแม่เอ๋ย ไม่พ้นข้ามวันเลยมาตักษัย แต่อุ้มท้องครองครรภ์มิทันไร มาลับไกลแม่แล้วนะแก้วตา ท่านตาเฒ่าว่าเจ้ามาเป็นลูก แต่มือพ่อไม่ได้ถูกซึ่งเกศา จะดูกันยังไม่ทันจะเต็มตา โอเวราสิ่งใดจึงไกลกัน เจ้าขรัวยายว่าแม่หมายจะฝากผี พ่อกลับหนีมารดาไปอาสัญ ชีวิตแม่จะม้วยลงด้วยกัน แกตีรันทรวงร่ำระกำกาย โอ้ลูกแก้วแววตาเจ้ายาจิต พ่อนี้คิดว่าจะให้เจ้าสืบสาย เจ้าเกิดมาพริบตาก็พลันตาย หัวอกพ่อจะทลายถล่มไป ทั้งผัวเมียเสียใจร้องไห้ร่ำ จนเย็นค่ำยอแสงพระสุริไสย ทั้งสาวสรรค์กัลยาณ์เสนาใน ก็ร้องไห้ด้วยเอ็นดูพระกุมาร ต่างคนต่างปลอบให้ชอบชื่น เราควรคืนกลับหลังยังสถาน ทูลท้าวเธอให้หาโหราจารย์ มาคูณหารก็จะเห็นว่าเป็นตาย (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 11, สิงหาคม, 2560, 04:13:50 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # จะโศกศัลย์ฉันนี้ก็เปล่าเปล่า จะรู้ข่าวลูกรักอย่าพักหมาย แล้วเหล่านางพลางเข้าพยุงกาย ทั้งตายายสมประดีที่มีมา เมียนั่งขึ้นวอทองแล้วร้องไห้ ผัวขึ้นไปนั่งเสลี่ยงแล้วโหยหา ออกจากสวนครวญครางตามทางมา ถึงพารายิ่งรันทดสลดครัน ครั้นแลเห็นปรางค์ปราสาทเพียงขาดจิต คะนึงคิดถึงลูกยาที่อาสัญ แกตรงเข้าเฝ้าองค์พระทรงธรรม์ สะอื้นอั้นมิได้หยุดสุดอาลัย ทั้งตายายทอดกายลงเกลือกกลิ้ง ระเนนนิ่งอยู่บนอาสน์ไม่หวาดไหว กรุงกษัตริย์อัดอั้นตันพระทัย เอะอะไรนี่ไฉนท่านยายตา จึงตรัสเรียกสาวสรรค์กำนัลนาฏ มาเกลื่อนกลาดแก้ไขทั้งซ้ายขวา รู้สึกตัวผัวเมียก็วันทา เช็ดน้ำตากลืนกลั้นรำพันทูล ไปคลอดบุตรสุดสวาทในสวนแก้ว พอออกแล้วนกคาบไปสาบสูญ เห็นสิ้นวงศ์สิ้นญาติขาดประยูร เหมือนเศียรสูญขาดพรากไปจากตัว ชีวิตข้าหน้าที่จะม้วยมอด ไหนจะรอดครองมาข้าอยู่หัว แล้วทุ่มทิ้งกลิ้งเกลือกลงเสือกตัว โอ้ทูนหัวตายเป็นไม่เห็นเลย ฯ พรหมทัตตรัสบอกทั้งสองศรี อย่าควรตีตนตายเลยยายเอ๋ย แม้นบุญช่วยแล้วไม่ม้วยบรรลัยเลย ถ้ากรรมเคยตามตนก็จนใจ จึงบัญชาโหรามาไต่ถาม ในฤกษ์ยามโหรเห็นเป็นไฉน จะคงกลับหรือลับครรไลไป จงตรองใจให้ประจักษ์จึกทักทาย (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 11, สิงหาคม, 2560, 04:15:29 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # โหรารับจับยามตามสังเกต ก็แจ้งเหตุในประยูรไม่สูญหาย เป็นจำเพาะเคราะห์กรรมของตายาย โหรจึงทายทูลตามเนื้อความไป กุมาราทารกที่นกคาบ ทุกขลาภที่วิบัติไม่ตัดษัย อีกเจ็ดปีเจ็ดวันสำคัญใจ คงจะได้พานพบประสบกัน แม้นคำข้าคลาดเคลื่อนไม่เหมือนมาด จงฟันฟาดโหราให้อาสัญ อีกเจ็ดปีมีเศษอีกเจ็ดวัน กุมารนั้นเข้ามาถึงธานี ได้ฟังคำยายตาค่อยผาสุก ดังทิ้งทุกข์เสียสักเท่าคีรีศรี กำชับว่าถ้าถูกเหมือนพาที อันของดีเราจะให้ไม่เสียดาย กรุงกษัตริย์ตรัสปลอบทั้งสองเฒ่า โหราเราเคยเชื่อมามากหลาย ไม่เหมือนคำก็จะทำให้จำตาย คงเคลื่อนคลายโศกาที่อาวรณ์ ฯ ทั้งสองเฒ่าก้มเกล้าลงกราบบาท อัพภิวาทลงองค์พระทรงศร มาสู่ปรางค์ปราสาทอนาถนอน ให้อาวรณ์ทูลเทวษไม่ว่างวาย คอยนับวันนับคืนที่คั้นคาด ไม่พลั้งพลาดจดสูญเอาปูนหมาย แล้วสอบกันทุกวันเวลาทั้งตายาย คอยลูกชายจะเข้ามายังธานี ฯ จะกล่าวกลับจับเรื่องถึงทารก เมื่อนางนกเฉี่ยวไปในวิถี ดิ้นระเด่าอยู่ในเท้าสกุณี แล้วโศกีร่ำไห้อยู่ไปมา ส่วนนางนกตกใจให้ไหวหวาด เอประหลาดนี่ไฉนใช่มังสา จะเป็นลาภคาบบุตรมนษย์มา แล้วถาบถาลงสถานพิมานไชย (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 15, สิงหาคม, 2560, 11:29:22 AM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # เห็นทารกนกพิศดูพักตร์ พระลักษณ์เลิศล้ำในต่ำใต้ ปักษาแสนพิศวาสเพียงขาดใจ จะเลี้ยงให้บริสุทธิ์เหมือนบุตรตน พลางประคองสองปีกเข้าป้องปิด ถนอมชิดมิให้กายระคายขน ถึงเวลาหากินเที่ยวบินวน ร้องเรียกพลสกุณาให้มาพลัน ให้ฝูงนกกกกอดพระลูกรัก จากสำนักคลาไคลไปไพรสัณฑ์ เก็บละมุดม่วงปรางกลางอารัญ แล้วผายผันกลับมาไม่ช้าเลย เลือกลูกไม้ที่อ่อนนั้นป้อนลูก ทั้งส้มสูกเปรี้ยวหวานกุมารเสวย ค่ำคืนชื่นชมภิรมย์เชย เอาเศียรเกยกอดรัดกุมารา (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 15, สิงหาคม, 2560, 11:32:03 AM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ประจวบจนกุมารเจ้าคลานได้ ดังดวงใจยอดรักของปักษา เก็บดอกไม้ในเนินพนาวา ล้วนบุบผามีในป่าหิมพานต์ มาเรียบร้อยสร้องสนสังวาลรัตน์ เวียนกระหวัดรอบองค์ลูกสงสาร แล้วเรียกฝูงสกุณีบริวาร มาเล่นด้วยพระกุมารไม่เว้นวัน ถนอมเลี้ยงเพียรนัยเนตรนก จนทารกรู้พลอดทุกสิ่งสรรพ์ รู้ถาษาปักษาเจรจากัน เจ้าหมายมั่นว่านางนกเป็นชนนี ฯ ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 18, สิงหาคม, 2560, 02:12:01 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # * ยายกับตา เล่ม ๒ * ครั้นมาอยู่ชันษาได้เจ็ดขวบ เคราะห์ประจวบที่จะจากกันสองศรี พระกุมารจะได้มายังธานี นางหัสดีจะได้ไปวิมานอินทร์ ได้เจ็ดปีเจ็ดวันไม่เคลื่อนคลาด ปักษาชาติก็ไม่หายวายถวิล พิศพักตร์ลูกรักน้ำตาริน ไม่สร่างสิ้นความรักกุมารา ปีกประคองป้องปิดโอรสราช ใจจะขาดลงด้วยความเสน่หา มิอาจเล่าความหลังหลั่งน้ำตา สกุณาก็สะอึกสะอื้นไป ฯ ฝ่ายกุมารให้สงสารแม่ปักษี เห็นโศกีเศร้าสร้อยละห้อยไห้ จึงถามว่ามารดาเป็นฉันใด จึงร้องไห้อยู่มิบอกแก่ลูกเลย ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 18, สิงหาคม, 2560, 02:14:39 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # นางนกได้ฟังสารพระลูกรัก โอ้ดวงพักตร์ของมารดานิจจาเอ๋ย แม่ร้องไห้เพราะว่าไม่สบายเลย พ่ออยู่เคยด้วยทุกวันคืน ทุกเช้าเย็นเห็นหน้ากันแม่ลูก ได้พันผูกเชยชมอารมณ์ชื่น แม่จะตายวายวางไม่ยั่งยืน พอเที่ยงคืนนี้แล้วนะแก้วตา เคยสำราญรวงรังจะราร้าง จะเหินห่างลูกรักเสน่หา โอนับเดือนนับปีจะเคลื่อนคลา แล้วโสกากอดลูกไว้กับกาย ควรสมเพทเวทนาด้วยทารก ฟังแม่นอกบอกให้ก็ใจหาย พระกรกอดสอดไว้มิได้คลาย อย่าเพ่อตายเสียเลยพระมารดา ลูกจะอยู่ผู้เดียวกระไรได้ ล้วนเภทภัยเสือสิงห์มหิงสา ภัยลิงค่างบ่างชะนีอนาถตา มันจะมาจับตัวลูกกลัวมัน จะตายไยลูกไม่ให้ไปตายแล้ว จงอยู่เลี้ยงลูกแก้วในไพรสัณฑ์ เก็บผลพฤกษาพนาวัน มาป้อนฉันเหมือนแต่ก่อนไม่ร้อนใจ นางนกฟังดังใจจะขาดสูญ โอ้พ่อทูนหัวของแม่อย่าสงสัย เจ้าไม่รู้เดียงสาก็ว่าไป แม่อยู่ได้หรือจะละพระลูกรัก แม้นตัวตายกายนั้นก็เปื่อยเน่า แต่จิตเปล่าเที่ยวไปในไกรจักร บังเกิดเป็น นาค ครุฑ มนุษย์ ยักษ์ ลูกจะหักห้ามปรามด้วยความตาย จะเล่าความตามจริงจงแจ้งเหตุ พ่อดวงเนตรเป็นมนุษย์ในเชื้อสาย อันบิดรมารดาชื่อตายาย มาคลอดสายสุดที่รักในอุทยาน ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 25, สิงหาคม, 2560, 04:39:27 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # แม่รักเจ้าจึงเอามาเลี้ยงไว้ พ่อมิใช่เชื้อสกุณาปักษาสาณฑ์ ถึงเวราแม่จะลาบรรลัยลาญ จะพาเจ้าจากวิมานเข้าสู่เมือง ให้ถึงที่ชนนีบิดาเจ้า จะโศกเศร้าทุกข์ตรอมจนผอมเหลือง ทั้งพ่อแม่มีสมบัติไม่ขัดเคือง เป็นมิ่งเมืองอุปราชพระพารา ฯ ครั้นบอกพลางนางนกน้ำตาไหล ด้วยอาลัยลูกรักเป็นหนักหนา กุมารน้อยพลอยทรงพระโสกา จึงบอกว่าพ่อแม่ไม่ไยดี ด้วยแม่นกปกครองจนหนุ่มใหญ่ ก็มีใจจงรักแต่ปักษี สะอื้นอ้อนวอนนางสกุณี ลูกไม่มีมารดาแม่อย่าลวง ทุกเช้าเย็นเห็นแต่หน้าแม่เจ้า มาปกเกล้าในสถานวิมานหลวง ทั้งเขตแคว้นแดนดินสิ้นทั้งปวง ยังไม่ล่วงออกไปใครเห็นเลย ที่จะให้ไกลทูลกระหม่อมแก้ว ก็สุดแล้วเจ้าประคุณของลูกเอ๋ย พระมารดาอย่าเพิ่งบัลลัยเลย อยู่ชมเชยลูกน้อยค่อยชื่นใจ ฯ นางนกได้ฟังบุตรสุดสังเวช ชลเนตรกล้ำกลืนก็ขืนไหล ค่อยปลอบบุตรสุดจิตคิดอาลัย ตัวแม่ไม่หลอกลวงเจ้าดวงตา ได้พาเจ้าเอามาเลี้ยงไว้เพียงบุตร เชื้อมนุษย์ลูกรักใช่ปักษา แม่สิ้นกรรมทำบาปที่สาปมา ต้องมรณาสิ้นบุญสกุณี ไม่หลอกลวงดวงตาอย่าสงสัย อยู่ด้วยได้แม่ไม่อางขนางหนี เจ้าอยู่นี่แม่ตายวายชีวี จะเอกีเปล่าเปลี่ยวผู้เดียวดาย ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 25, สิงหาคม, 2560, 04:42:11 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # จงไปอยู่บูรีเสียดีกว่า ได้ศุกขาพรั้อมพรั่งญาติทั้งหลาย รู้จักบิดรมารดาตากับยาย ได้สืบสายสุริวงศ์เป็นมงคล กุมาราอาวรณ์ฟังสอนสั่ง ค่อยเชื่อฟังดังแจ้งแห่งนุสนธิ์ จึงนบนอบตอบความตามยุบล สุดแต่ชนนีมีเมตตา นางปักษิณยินบุตรสุดที่รัก ลงผ่อนพักเชื่อฟังสิ้นกังขา ค่อยประคองคาบกุมารทะยานมา ยังพาราณสีบูรีรมย์ ก็บินลงปรางค์ไชยเข้าไปหา ที่ยายตาทั้งคู่อยู่สู่สม วางกุมารโฉมงามพระทรามชม ปีกประณมขอขมาสองตายาย ฯ ทั้งสองเฒ่าพากันให้งันงก ด้วยเห็นนกเข้าไปให้ใจหาย ต่างพากันชุลมุนออกวุ่นวาย ด้วยกลัวตายปักษาจะมากิน สกุณาจึงร้องบอกสองเฒ่า อย่ากลัวเราปักษีย่อมมีศีล มิใช่เช่นสกุไณยใจทมิฬ จะมากินคนผู้ทำวู่วาม เราพาโอรสาเอามาให้ ท่านอย่าได้ยำเยงคิดเกรงขาม เขิญมานั่งฟังเราจะเล่าความ ได้ลวนลามเพราะเราไม่เข้าใจ เมื่อท่านไปชมสวนจวนจะบ่าย คลอดลูกชายใช่กิจผิดนิสัย เราคิดว่าภักษาจึงพาไป ครั้นมิใช่ได้รู้ว่ากุมาร จึงเลี้ยงไว้เป็นบุตรสุดสวาท จนหน่อนารถชันษานั้นกล้าหาญ เราสิ้นกรรมจำกายจะวายปราณ แสนสงสารกุมาราจะอาวรณ์ (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 02, กันยายน, 2560, 06:09:31 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ตัวข้าจึงได้พาเอามาส่ง เป็นความตรงเราบอกไม่หลอกหลอน แล้วบอกบุตรสุดแท้เป็นแน่นอน นี่บิดรมารดาของยาใจ ฯ สองตายายได้ฟังดังได้แก้ว เหมือนตายแล้วได้เกิดกำเนิดใหม่ เข้าสรวมสอดกอดบุตรสุดอาลัย ความดีใจกอดจูบเฝ้าลูบคลำ แค่เจ้าคลอดจากไปมิได้ม้วย เป็นบุญช่วยชูชุบอุปถัมภ์ แม่จากเจ้าเฝ้าโสกีเหมือนมีกรรม ทุกเช้าค่ำพันผูกถึงลูกชาย แล้วว่ากะสกุณีดีนักหนา เลี้ยงลูกข้าอานุกูลไม่สูญหาย มิให้ม้วยชีวันทำอันตราย คุณมากมายกลับมาส่งพงศ์ประยูร ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 02, กันยายน, 2560, 06:15:55 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # จงอยู่ด้วยข้าเถิดประเสริฐศักดิ์ เราจะรักเหมือนญาติไม่ขาดสูญ จะเลี้ยงไว้ให้ดีบริบูรณ์ อนุกูลตามประสาเมตตากัน ฯ นางปักษิณยินว่าจึงปราศรัย ความดีใจหนักหนาเมตตาฉัน แต่ตัวข้าถึงที่สิ้นชีวัน ตามสาปสรรทรงศักดิ์มัฆวาน จึงได้พากุมารเอามาส่ง ตัวเราคงถึงตัดอธิษฐาน แต่ขอตั้งชื่อไว้ให้กุมาร ประกอบการงดงามด้วยนามดี ตามเชื้อวงษ์พงศักดิ์ของปักษา ชื่อสัจจากุมารชาญไชยศรี แล้วอวยพรลามาจากธานี พอถึงที่วิมานสถานตน ก็สุดสิ้นชีวิตลงปลิดปลด ตามกำหนดสาปท้าวเจ้าเวหน ไปเกิดเป็นเทวันในชั้นบน เจริญผลสืบสร้างทางเมตตา ฯ ฝ่ายสองเฒ่าเจ้าพระยาแสนปราโมทย์ สมประโยชน์พูลสวัสดิ์มนัสสา ได้ลูกรักงามชื่นกลับคืนมา เสน่หาลูกน้อยกลอยชีวัน จากบิดามารดามาแต่น้อย แม่เศร้าสร้อยแทบว่าจะอาสัญ ได้กลับมาพ่อคุณเป็นบุญครัน ดังชีวันม้วยมอดกลับรอดมา กุมาราอาดูรทูลแถลง ลูกไม่แจ้งสองชนกปกเกศา คิดว่าแม่นกนั้นเป็นมารดา ด้วยเลี้ยงมาแต่เยาว์ไม่เข้าใจ ต่อแม่นกปกเกล้าเล่าแถลง จึงได้แจ้งความตรงสิ้นสงสัย ว่าชนกปกเกล้าสองท้าวไทย เป็นบุญได้พบองค์พระทรงธรรม์ ฯ ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 10, กันยายน, 2560, 09:11:37 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ทั้งสองเฒ่าเจ้าพระยาฟังขาน กอดกุมารเข้าประทับแล้วรับขวัญ กุศลหนุนบุญนำเป็นสำคัญ ได้พบกันดีแล้วหนาแก้วตา ทั้งบิดรมารดาชราแล้ว พระลูกแก้วจะได้ทรงสืบวงศา พ่อจะพาไปเฝ้าเจ้าพารา ให้ราชารู้จักเสียสักที แล้วพาบุตรสุดสวาทออกยาตรย่าง มายังปรางค์สองกษัตริย์รัศมี นำลูกยามาเฝ้าเจ้าบูรี อัญชลีกราบก้มประณมกร ฯ กรุงกษัตริย์ทัศนาเห็นตาเฒ่า เข้ามาเฝ้ากับกุมารชาญสมร ดูรูปร่างโสภาสถาวร มีสุนทรไต่ถามตามสงกา ดูก่อนท่านเจ้าพระยามหาศาล พากุมารที่ไหนให้มาหา ช่างน่าชมสมศักดิ์ลักษณา ท่านพามามีธุระเป็นกระไร ฯ ท่านตาเฒ่าเคารพอภิวาท พจนาถทูลแจ้งแถลงไข กุมาราผู้นี้มิใช่ใคร เป็นหน่อไทยข้าชัดที่พลัดกัน แล้วทูลความตามปักษาพาไปไว้ เลี้ยงจนใหญ่สกุณาจะอาสัญ จึงได้พาเอามาให้ข้านั้น แจ้งสำคัญสิ้นสุดว่าบุตรา ข้าเจ้าจึงได้พาขึ้นมาเฝ้า ให้ผ่านเกล้าทราบตรงว่าวงศา ขอฝากฝังพึ่งบุญมุลิกา ด้วยตัวข้าเฒ่าแก่ชะแรลง ฯ พรหมทัตขัติยาฟังตาเฒ่า ที่บอกเล่าชื่นชมสมประสงค์ เรียกกุมารคลานไปเข้าใกล้องค์ พิศวงทรงชมภิรมย์เชย ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 11, กันยายน, 2560, 09:13:27 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ได้กลับมาธานีมิได้ม้วย กุศลช่วยอุดหนุนพ่อคุณเอ๋ย เราทุกข์ด้วยเจ้าหายมิวายเลย เป็นบุญเคยร่วมญาติมิคลาดกัน แล้วตรัสถามนามใดอย่างไรหรือ เจ้ามีชื่อเสียงไรไฉนนั่น งามอุดมสมศักดิ์น่ารักครัน สมพงพันธุ์กษัตริย์ขัติยา ฯ พระกุมารนอบนบอภิวาท พจนาถทูลองค์ทรงนาถา ตัวหม่อมฉันนั้นหรือชื่อสัจจา ชันษาข้าเจ้าสิบเก้าปี ท้าวชื่นชมโสมนัศแล้วตรัสว่า เจ้าอ่อนกว่าลูกข้าในราศี โอรสเรายี่สิบพอดิบดี ตัวเขามีนามนั้นชื่อฉันทา ท่านตาเรียกลูกยาเข้ามาใกล้ บอกให้ไหว้กุมาเรศเป็นเชษฐา พระกุมารมาประณตพจนา ทั้งสองราต่างรับคำนับกัน ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 12, กันยายน, 2560, 10:26:43 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ต่างยินดีมีจิตพิสมัย ไม่มีใจรังเกียจคิดเดียจฉันท์ ทั้งสองท้าวเจ้าพาราไม่อาธรรม์ ทรงผูกพันพิศวาสราชกุมาร ท่านตาเฒ่าเจ้าพระยาเวลาบ่าย ชวนลูกชายลาท้าวเจ้าสถาน แล้วออกจากปรางค์รัตน์ชัชวาลย์ พากุมารมาปราสาทราชวัง ฯ ครั้นอยู่มาหน่อไทยร้อยใจนัก กำเริบรักมิได้สิ้นถวิลหวัง จะหักใจไม่หยุดสุดประทัง ด้วยกำลังรุ่นหนุ่มกลุ้มอุรา อยากหาคู่สู่สมภิรมย์รัก ให้สมศักดิ์ตามมาดปรารถนา ครั้นจะบอกออกอรรถที่สัจจา ไหนบิดาจะให้ไปดังใจจง จะต้องหลอกบอกไปหาวิชาสอน คงให้จรดังจิตคิดประสงค์ ความประวิงกลิ้งกลับไม่หลับลง สุริยงจนแจ้งขึ้นแพร่งพราย ก็ตื่นจากแท่นทองเข้าห้องสรง ชำระองค์เฉิดฉันแล้วผันผาย มาหาบิดรมารดาท่านตายาย ลงน้อมกายกราบก้มบังคมคัล ฯ ทั้งสองเฒ่าเจ้าพระยามหาราช เห็นหน่อนารถลุกขยับมารับขวัญ คิดสงสัยไต่ถามไปตามกัน พ่อผายผันมาแต่เช้าเอาอะไร พระกุมารนอบนบอภิวาท เชิงฉลาดแจ้งความตามนิสัย ตัวลูกยาอาวรณ์ความร้อนใจ อยากจะใคร่เรียนวิชาให้ถาวร จะขอลาบิตุราชมาตุเรศ เที่ยวประเวศศึกษาวิชาสอน ไม่นานนักจักมาหาบิดร โปรดอวยพรอนุญาตให้คลาดคลาย ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 13, กันยายน, 2560, 07:41:18 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # เฒ่าชราสองศรีผู้มีศักดิ์ ฟังลูกรักลาไปให้ใจหาย เข้าสวมสอดกอดบุตรสุดเสียดาย ปลอบลูกชายห้ามปรามความอาลัย ทั้งบิดามารดาชราแล้ว พระลูกแก้วจะร้างไปข้างไหน ถ้ามีทุกข์ยุคเข็ญไม่เห็นใคร ได้ชื่นใจลูกยาทุกราตรี ถึงป่วยไข้ไร้ญาติขาดชีวิต พ่อดวงจิตตัวเจ้าได้เผาผี ทรัพย์สมบัติพัสถานประมาณมี สิ้นชีวีจะได้มอบให้ครอบครอง จะหาวิชาไปทำไมเล่า ทรัพย์ของเราบริบูรณ์พูลสนอง นึกสิ่งไรก็ได้ดังใจปอง เจ้าไม่ต้องเที่ยวหาวิชาเรียน พระกุมารฟังสารที่ทานทัด โทมนัสนอบนบลงซบเศียร เฝ้าวอนว่าข้าอยากจะภาคเพียร ไปร่ำเรียนศึกษาวิชาชาย ถึงอุดมสมบัติพัสถาน ย่อมเป็นการปฏิกูลเสื่อมสูญหาย ศิลปศาสตร์อาจประดับอยู่กับกาย อันตรายขัดข้องได้ป้องกัน แม้นไม่ให้ไปหาวิชาแล้ว อันดวงแก้วชีวาคงอาสัญ เฝ้าครวญคร่ำร่ำว่าทรงจาบัลย์ สะอื้นอั้นอารมณ์ไม่สมประดี ทั้งสองเฒ่าเศร้าใจอาลัยนัก เห็นลูกรักรันทดกำสรดศรี ประโลมปลอบกุมาราด้วยปราณี อย่าโสกีพ่อไม่ห้ามตามแต่ใจ เจ้าอยากจะไปหาวิชาสอน จะผันผ่อนลูกยาอัชฌาศัย เที่ยวหาครูรู้วิชาอย่าช้าไป รีบคลาไคลกลับมาหาบิดร ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 14, กันยายน, 2560, 08:36:35 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ความอาลัยในบุตรสุดสงสาร พจมานลูบหลังดฝ้าสั่งสอน พระกุมารกราบก้มประณมกร คลายอาวรณ์บิดาให้คลาไคล น้อมคำนับรับว่าไม่ช้าอยู่ ถ้าพบครูศึกษาวิชาได้ จะรีบมาหาบิดรอย้าร้อนใจ คงจะไม่คลาดคลาไปช้านาน ทั้งสองเฒ่าเจ้าพระยาอนุญาต ต่างประสาทพรให้บุตรสุดสงสาร ให้ลูกยาคลาไคลพ้นภัยพาล พบอาจารย์สอนสั่งได้ดังใจ พระสุริยวงศ์ทรงฤทธิ์มหิศร รับพระพรกราบก้มบังคมไหว้ ลาบิดรมารดาแล้วคลาไคล จากปรางค์ไชยไปเฝ้าเจ้าบูรี ครั้นถึงยังปรางค์ทองสองกษัตริย์ ลงน้อมหัตถ์ประณตบทศรี ทั้งสองท้าวเจ้าพาราทรงปราณี ตรัสพาทีไต่ถามตามเมตตา สบายดีหรือไฉนอย่างไรเจ้า ตัวของเราคิดถึงรำพึงหา มิได้เห็นเจ้าหายหลายเวลา ดูพักตราหมองหมางเป็นอย่างไร พระกุมารฟังสารโองการตรัส ประณมหัตถ์ทูลแจ้งแถลงไข อันตัวข้าอาวรณ์ความร้อนใจ อยากจะไปพากเพียรเรียนวิชา จึงได้ขึ้นมาลาฝ่าพระบาท แรมนิราศหาครูผู้ศึกษา ได้สำเร็จเสร็จสรรพจะกลับมา ขอทูลลาฝ่าละอองทั้งสองพระองค์ พรหมทัตฟังสารกุมารสนอง เห็นถูกต้องเชื้อชาติราชหงส์ จึงตรัสตอบชอบหาวิชาทรง สำหรับองค์ศิลปศาสตร์เป็นชาติชาย ( มีต่อ -) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 15, กันยายน, 2560, 10:37:10 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ดีแล้วเจ้าเราจะให้พี่ไปด้วย ให้ครูช่วยสอนสั่งการทั้งหลาย แล้วเรียกหน่อกษัตริย์ตรัสภิปราย พ่อโฉมฉายชื่นจิตของบิดร น้องของเจ้าเจามาลาคะคลาคลาด เรียนศิลปศาสตร์ศึกษาอุทาหรณ์ เขาคิดถูกลูกรักควรจักจร ไปฝึกสอนศึกษาวิชาชาญ ได้สำหรับกับองค์พระทรงเดช ตามพงศ์เพศหน่อท้าวเจ้าสถาน แม้นไม่มีวิชาเช่นสาธารณ์ พวกภัยพาลก็จะทำแต่ย่ำยี พระโอรสยศยงทรงสวัสดิ์ ได้ฟังตรัสรับรสบทศรี แล้วทูลความตามว่าบัญชามี ตัวลูกนี้คิดอยู่มิรู้วาย อยากจะใคร่ได้วิชาศึกษาไว้ แต่จนใจหม่อมฉันจะผันผาย ไม่มีเพื่อนไคลคลาเอกากาย สุดมั่นหมายเสาะหาพระอาจารย์ พระอนุชาจรลีก็ดีมาก ลูกก็อยากผายผันดังบรรหาร ไปด้วยน้องต้องหาวิชาชาญ ประกอบการปกครองกันสององค์ ท้าวทรงฟังโอรสพจนาถ สุดสวาทชื่นชมสมประสงค์ ตรัสบอกพระสัจจานราพงศ์ ขอฝากองค์เชษฐาจะคลาไคล อยากไปด้วยช่วยหาวิชาบ้าง อย่าทิ้งขว้างพี่ยาอัชฌาศัย ได้พบครูรู้วิชาอย่าช้าไป รีบครรไลกลับมายังธานี พระสัจจาอารีชุลีสนอง ข้าเป็นน้องมิได้อางขนางหนี ถึงยากเย็นเป็นตายวายชีวี คงเป็นที่ร่วมชีวิตจนปลิดปลง ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 16, กันยายน, 2560, 05:55:42 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # พระองค์อย่าห่วงใยในโอรส เจริญยศตามชาติราชหงศ์ วิชาครูรู้ได้ดังใจจง ฉันก็คงพามาไม่ช้านาน สองกษัตริย์ฟังรสพจนาถ สุดสวาทวาจาที่ว่าขาน ต่างชื่นช่วยอวยพรสอนกุมาร ในดงดาลนอนนั่งระวังภัย จะกินอยู่น้ำท่ากระยาหาร จงประมาณตรวจตราอัชฌาศัย ระมัดจิตผิดพลั้งระวังระไว มห้พ้นภัยศัตรูพวกหมู่มาร ให้ประสพพบครูผู้ประสิทธิ์ สมดังจิตเรียนวิชาได้กล้าหาญ ทั้งโรคาราคีอย่ามีพาล ให้สำราญศรีสวัสดิ์วัฒนา ฯ สองหน่อไทยได้ฟังที่สั่งสอน รับพระพรใส่ไว้ในเกศา ต่างพากันยินดีชุลีลา แล้วไคลคลาจากปราสาทราชวัง ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 17, กันยายน, 2560, 04:59:37 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ออกจากกรุงมุ่งมาพนาสณฑ์ จลดลตรงไปดังใจหวัง เสาะหาครูผู้ศึกษาในป่ารัง ด้วยใจตั้งพากเพียรเรียนวิชา เที่ยวแสวงแห่งที่มีสำนัก ที่ครูพักสอนฝึกได้ศึกษา จนถึงบ้านจันทคามพราหมณ์พฤฒา เห็นเคหามีลิขิตปิดทวาร ตรงเข้าไปอ่านดูก็รู้เหตุ ผู้วิเศษวิทยาปรีชาหาญ ประกอบตามความรู้แห่งกุมาร ใคร่ต้องการศึกษาวิชาชาย ได้เงินทองกองมีท่วมศรีษะ ครูจึงจะสอนให้ดังใจหมาย แม้นไร้ทรัพย์อับปางสิ้นวางวาย ก็อย่าหมายที่จะเพียรเรียนวิชา สองกุมารอ่านดูก็รู้สิ้น คิดถวิลตรองตรึกแล้วปรึกษา ให้จนในใจครันพระฉันทา บอกน้องยาทำอย่างไรไฉนดี ท่านพระครูผู้วิเศษแจ้งเหตุไว้ มีเงินทองกองให้ท่วมเกศี จึงจะได้ศึกษาวิชาดี เราไม่มีสินทรัพย์จะรับรอง พระอนุชาว่าน้องเห็นข้องขัด สุดจะจัดสินทรัพย์คำนับสนอง เราจากวังทางเดินสิ้นเงินทอง จะมากองบูชาให้อาจารย์ วิชาดีอย่างไรน้องไม่ชอบ ผิดระบอบครูพักเป็นหลักฐาน นิสัยครูผู้เลิศประเสริฐชาญ ไม่ต้องการลาภผลเป็นมลทิน พระฉันทาว่าน้องเจ้าตรองผิด ว่าใช่กิจครูจะรับเอาทรัพย์สิน ไม่รักเพียรเรียนวิชาในราคิน ด้วยสุดสิ้นสินทรัพย์คำนับครู (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 18, กันยายน, 2560, 09:48:06 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ที่ข้อนั้นมันไม่เป็นไรน้อง ถึงขัดข้องได้มาไปหาสู่ ต้องคำนับยับยั้งไปฟังดู จะได้รู้ผิดชอบประกอบการ แล้วชวนพระอนุชาพาลีลาศ ยุรยาตรเข้าไปในสถาน ถึงหอนั่งข้างหน้าเห็นอาจารย์ ลงกราบกรานฟังรสพจนา ฯ ท่านพราหมณ์เฒ่าเจ้าตำรามหาศาล เห็นกุมารทั้งคู่มาสู่หา ดูรูปร่างทั้งสองผ่องโสภา ก็รู้ว่าหน่อกษัตริย์ขัติวงศ์ จึงปราศรัยไต่ถามตามสงสาร สองกุมารข้าคิดพิศวง เจ้ามาหาว่าไรที่ใจจง จะประสงค์สิ่งไรไปไหนมา ฯ พระพี่น้องฟังสารอาจารย์ถาม จึงแจ้งความตามมาดปรารถนา ตัวข้านี้พี่น้องกันสองรา พระบิดาให้เที่ยวหาวิชาชาญ เที่ยวแสวงแห่งครูผู้วิเศษ จนถึงเขตจันทคามตามบรรหาร เห็นลิขิตปิดไว้ในทวาร หลานได้อ่านทราบสิ้นก็ยินดี จากเมืองมาสารพัดจะขัดข้อง สิ้นเงินทองที่จะรวมท่วมเกศี ได้การุณคุณตาโปรดปรานี วิชามีตื้นลึกขอฝึกปรือ ฯ พฤฒาฟังตั้งกระทู้ทำขู่เข็ญ มาพูดเล่นง่ายง่ายได้อยู่หรือ จะมาขอศึกษาเช่นหารือ มีหนังสือปิดอยู่ไม่ดูเอา มาว่าวอนสอนวิชาให้ข้าโปรด เสียประโยชน์สอนให้ไปเปล่าเปล่า ถ้าไม่เหมือนที่ปิดลิขิตเรา ไม่สอนเจ้าเสียเวลาข้าป่วยงาน ฯ ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 19, กันยายน, 2560, 08:40:40 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # พระสัจจากุมารชาญฉลาด ฟังพจนารถพฤฒาที่ว่าขาน ให้อึดอัดขัดข้องคิดตรองการ ปรีชาชาญเห็นอุบายหมายตกลง ด้วยหัวปลวกขึ้นตั้งอยู่หลังบ้าน สูงประมาณเพียงศรีษะดังประสงค์ จึงได้ถอดเอาพระธำมรงค์ มาวางลงที่ตรงหัวปลวกนั้น แล้วบอกกับพฤฒาบูชาสนอง ทั้งเงินทองกองท่วมศรีษะฉัน ช่วยสอนสั่งดังคำที่จำนรรจ์ ได้จัดสรรให้เหมือนว่าพระอาจารย์ ฯ ท่านพรามหณ์ดูรู้กุมารชาญฉลาด ควรประสาทวิชาให้กล้าหาญ พลางสรวลสันต์หันหน้าว่ากุมาร ปรีชาชาญรู้รอบประกอบกาย ที่เราเขียนลิขิตปิดเอาไว้ ไม่อยากได้ทรัพย์สินสิ้นทั้งหลาย เพราะหวังว่าจะหาปรีชาชาย ที่เชื้อสายกษัตริย์ขัติยา (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 20, กันยายน, 2560, 04:34:02 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # จึงจะให้วิชาของข้านี้ แม้นผู้ทีต่ำชาติวาสนา ก็ไม่มีทรัพย์ให้ได้วิชา ตัวของข้าจึงปิดลิขิตไว้ เจ้าผู้มีปรีชาอันสามารถ ศิลปศาสตร์ควรคิดประสิทธิ์ให้ เอาเถิดตาจะช่วยสอนอย่าร้อนใจ ค่อยอยู่ไปกับตาอุตส่าห์เพียร จึงจัดที่สำนักให้พักผ่อน แล้วฝึกสอนลูกศิษย์ให้ขีดเขียน ทั้งเวทมนต์สนใจสอนให้เรียน จำนงเนียรฝึกสอนให้ผ่อนปรน พระฉันทาสอนมนต์ปลูกต้นไม้ วันเดียวให้พฤกษีนั้นมีผล พระสัจจาผู้วิเศษสอนเวทมนต์ ร้องเรียกฝนตกโรยลงโปรยปราย ศิลปศาสตร์ปราดเปรื่องเรืองพระเดช โลกเชษฐ์สอนสั่งสิ้นทั้งหลาย สองกุมารฝึกหัดสังวัทธยาย ดังมั่นหมายจดจำได้ชำนาญ ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 21, กันยายน, 2560, 07:08:56 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # จนสิ้นตามความรู้ครูประสิทธิ์ มิได้ปิดบังไว้ให้แก่หลาน เห็นเรียนรู้แคล่วคล่องสองกุมาร พระอาจารย์มีรสพจนา วิชาครูรู้รอบประกอบกิจ ตามประสิทธิ์สมมาดปรารถนา เจ้าจงกลับคืนหลังยังพารา พระบิดาชนนีได้ดีใจ แล้วจับยามตามตำรามหาเวท ก็แจ้งเหตุมั่นคงไม่สงสัย เจ้าพี่น้องสองราจะคลาไคล คงจะได้คู่ครองทั้งสองคน แต่กุมารฉันทาถ้าจะบิด ทุจริตคิดเห็นไม่เป็นผล เจ้าสัจจาซื่อสัตย์ระมัดตน เจริญชนวัฒาข้างหน้านาน ครั้นแจ้งความตามคัมภีร์สิ้นถี่ถ้วน พลางเสสรวลผินหน้ามาว่าขาน ช่วยสั่งสอนพี่น้องสองกุมาร ในศีลทานซื่อตรงเป็นมงคล (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 22, กันยายน, 2560, 05:23:08 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ถึงเสียสินดีกว่ารักษาสัตย์ มัธยัสถ์สืบสร้างทางกุศล อย่ากลับกลายถ่ายเทด้วยเล่ห์กล ทรชนลืมที่ผู้มีคุณ ทุจริตคิดเนรคุณเขา เทพเจ้าเทวบุตรไม่อุดหนุน จะแช่งชักหักเข็ญให้เป็นจุณ ถึงมีบุญก็คงยับอัปรา นี่แลเจ้าเราสั่งจงฟังสอน คงถาวรไปนานนะหลานหนา แล้วหยิยดาบกายสิทธิ์เรืองฤทธา ให้สัจจาความเอ็นดูเจ้ากุมาร แล้วบอกว่าอาวุธนี้สุดกล้า ปราบปัจจามิตรสิ้นทุกถิ่นฐาน พลางอวยพรจรไปพ้นภัยพาล ทิศอีสานหลานยาจงคลาไคล ฯ สองกุมารรับพรสุนทรสาร จะจากท่านพฤฒาน้ำตาไหล เฝ้าครวญคร่ำอำลาด้วยอาลัย แล้วคลาไคลจากเคหาท่านอาจารย์ พ้นจากเขตจันทคามที่พราหมณ์อยู่ ตามคำครูมิให้ผิดทิศอีสาน ต่างรีบรัดตัดตรงเข้าดงดาร สองกุมารเคียงคลอจรจัล ฯ จะยกข้อขอกล่าวเจ้านิเวศน์ พระทรงเดชเคียงคู่สุริฉัน นามปัญจาพระองค์ผู้ทรงธรรม์ ครองเขตคันธ์มิถิลาแห่งธานี นางโฉมยงค์นงลักษณ์อัครราช ชื่อโอภาสโสภามารศรี มีเอกองค์นงนุชพระบุตรี พระนามมีพัชชายุพาพาล วิไลล้ำขำคมสมสงวน ดังจะชวนชายชมสมสมาน ได้สิบสี่ชันษาปรีชาชาญ ประกอบการรู้รอบที่ชอบธรรม์ ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 23, กันยายน, 2560, 05:25:08 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ฝ่ายมารดาอ่อนองค์ทรงวิโยค บังเกิดโรคแทบว่าจะอาสัญ หมอรักษาพยาบาลมานานครัน ที่โรคันฟั่นเฟือนไม่เคลื่อนคลาย วันนั้นนางอยากจะกินมะม่วง ให้เศร้าทรวงหวิวหวิวหิวกระหาย กรุงกษัตริย์ตรัสบัญชาเสนานาย ให้ผันผายหาพวงมะม่วงมา เวลานี้สิ้นที่ฤดูล่วง ผลมะม่วงเว้นวายสุดหมายหา ไปประกาศกับเหล่าชาวพารา อัมพวาของใครผู้ใดมี จงเอามาถวายดังหมายมั่น จะรางวัลให้หนักยศศักดิ์ศรี รีบพากันไปหาอย่าช้าที ขุนเสนีคำนับรับโองการ แล้วพากันครรไลไปประกาศ ประชาราษฎร์ทั่วสิ้นทุกถิ่นฐาน อัมพวาใครมีนฤบาล จะประทานรางวัลอนันตัง เที่ยงตีฆ้องร้องป่าวชาวกรุงศรี ก็ไม่มีของใครดังใจหวัง จนสิ้นรอบขอบเขตนิเวศน์วัง ไม่ได้ดังทรงธรรม์ที่บัญชา ฯ ฝ่ายพี่น้องสององค์ทรงประเวศ ถึงประเทศเขตคันธ์ด้วยหรรษา เห็นเสนีที่ฆ้องร้องป่าวมา แสวงหาผลพวงมะม่วงวาย พระพี่น้องร้องถามตามสงสัย เป็นกระไรมาประกาศดังมาดหมาย หามะม่วงไปทำไมไฉนนาย จะถวายอัมพวาของข้ามี ฯ พวกเสนีดีใจเข้าไปหา แล้วบอกว่าองค์ท้าวเจ้ากรุงศรี ต้องการผลอัมพวาเวลานี้ ถ้าใครมีคงรวยด้วยรางวัล ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 24, กันยายน, 2560, 07:34:34 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ทั้งเงินทองกองกูลมากมูลนัก อีกยศศักดิ์อย่างยิ่งทุกสิ่งสรรพ์ แม้นเจ้ามีมะม่วงอย่าหวงกัน จะผายผันนำไปให้ได้ดี ไหนอยู่ไหนอัมพวาให้ข้าเห็น อย่าพูดเล่นลวงท้าวเจ้ากรุงศรี ถ้าพลั้งพลาดหลังลายวายชีวี อย่าพาทีง่ายๆจะวายปราณ ฯ พระฉันทาว่าไม่ลวงมะม่วงนี้ ของเรามีจริงหนาเหมือนว่าขาน ถ้าได้เฝ้าเจ้าบุรีมีโองการ จะกราบกรานทูลถวายอย่างหมายใจ ฯ พวกเสนีมีศักดิ์ต่างซักถาม เห็นได้ความมั่นคงสิ้นสงสัย พาพี่น้องสองราให้คลาไคล นำเข้าไปเฝ้าองค์พระทรงธรรม์ ฯ องค์ท่านท้าวเจ้าบุรีเห็นพี่น้อง ดูผุดผ่องน่าชมล้วนคมสัน พากันมานอบนบอภิวันท์ จึงมีบัญชาถามความเสนา ผลมะม่วงได้มาหรือหาไม่ นี่เจ้าไปพาใครให้มาหา ผิดสังเกตเหตุไรจึงได้มา อัมพวาหาได้รึไม่มี เสนาในได้ฟังรับสั่งตรัส ลงน้อมหัตถ์ประณตบทศรี แล้วทูลว่าทั้งสองพี่น้องนี้ รับว่ามีอัมพวาข้าได้ซัก เห็นมั่นคงแม่นยำดังคำว่า จึงพามาเฝ้าองค์พระทรงศักดิ์ ว่าได้เฝ้าเจ้าเมืองไม่เยื้องยัก นั่นแลจักถวายพวงมะม่วงมี ฯ ท้าวทรงฟังเสนาที่ว่าขาน ถามกุมารพี่น้องทั้งสองศรี เจ้ามีผลอัมพวาดังพาที ประเดี๋ยวนี้อยู่ไหนมิได้ยล ฯ (มีต่อ -) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 25, กันยายน, 2560, 08:08:21 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # * ยายกับตา เล่ม ๓ * พระฉันทาได้ฟังรับสั่งถาม จึงทูลความตามที่มีนุสนธิ์ มะม่วงมีวิเศษด้วยเวทมนต์ ให้เกิดผลขึ้นได้ถวายองค์ ขอแต่เม็ดอัมพวาให้ข้าเถิด จะให้เกิดผนเป็นเช่นประสงค์ ไม่เหมือนว่าข้านั้นที่มั่นคง พระจงลงอาญาฆ่าให้ตาย ฯ ท้าวทรงฟังยังสงสัยไฉนเจ้า กล้าลวงเราแกล้งหลอกบอกถวาย พระฉันทาว่าขอรับไม่กลับกลาย ไม่เหมือนหมายรับอาญาให้ฆ่าฟัน พระจอมวังฟังสารกุมารว่า ให้สัญญารุนแรงเห็นแข็งขัน โสมนัสตรัสว่าถ้าเช่นนั้น จะรางวัลเงินทองที่ต้องใจ แล้วสั่งเสนาในอย่าได้ช้า เม็ดอัมพวายังมีอยู่ที่ไหน เอามาให้กุมารผู้ชาญไชย จะเพาะให้เป็นผลทันคนกิน ฯ (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 26, กันยายน, 2560, 07:26:38 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ขุนเสนาคำนับที่รับสั่ง ไม่รอรั้งพากันรีบผันผิน ได้เม็ดมะม่วงร่วงค้างอยู่กลางดิน สมถวิลเอามาได้ให้กุมาร ฯ พระฉันทาปราโมทย์ประโยชน์หวัง ตามสอนสั่งพฤฒามหาศาล ก็ปลูกเม็ดอัมพวาหน้าพระลาน แล้วโอมอ่านมนต์ประสิทธิ์ฤทธิไกร ประเดี๋ยวหนึ่งจึงเห็นขึ้นเป็นต้น เป็นพวงผลนับร้อยสอยไม่ไหว พากันชมเปรมปรีดิ์ดีกระไร องค์ท้าวไทยสรวลสันต์จำนรรจา ประเดี๋ยวเดียวเพาะปลูกมีลูกผล ช่างเหลือล้นบุรุษสุดจะหา วิชานี้เจ้าได้ที่ไหนมา ปลูกพฤกษาทันกินไม่สิ้นวัน ฯ (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 27, กันยายน, 2560, 08:11:41 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # พระฉันทาโยโสด้วยโวหาร หลู่คุณท่านทุจริตคิดบิดผัน จะแจ้งความตามจริงทุกสิ่งอัน เสียคมสันอดสูลูกผู้ชาย จึงแกล้งกล่าวเกลื่อนกลบด้วยลบหลู่ ไม่มีครูสอนสั่งสิ้นทั้งหลาย ข้ารู้ตามลมปราณสันดานกาย คิดมั่นหมายนึกทำแต่ลำพัง ฯ พระสัจจาฟังสารรำคาญจิต ช่างเบือนบิดพูดได้ดังใจหวัง จะทูลขัดสัจจาก็น่าชัง เลยนิ่งนั่งก้มยิ้มอยู่พริ้มพราย ฯ ท้าวปัญจาคิดว่าจริงไม่ตรึงจิต มีบัณฑิตเกิดขึ้นได้ดีใจหลาย ทรงชื่นชมโสมนัสตรัสภิปราย สมเป็นชายเชื้อชาติราชกวี แล้วตรัสถามสองศรีพี่น้องนั้น เป็นพงศ์พันธุ์เจ้านิเวศน์หรือเศรษฐี เป็นไฉนจึงได้มาถึงธานี เจ้าตัวมีนามใดไฉนนา ฯ พระฉันทาชิงทูลประมูลสนอง ข้าทั้งสองมียศโอรสา เป็นหน่อเนื้อเชื้อกษัตริย์ขัติยา ครองพาราณสีบูรีรัตน์ นามข้านั้นฉันทาผู้กล้าแกล้ว นั่นน้องแก้วร่วมวงศ์พงศ์กษัตริย์ มีนามพระสัจจาสมญาชัด ได้พรากพลัดนัคเรศเขตคันธ์ ฯ ท้าวฟังเล่าเผ่าพงศ์วงศ์กษัตริย์ โสมนัสน่าชมล้วนคมสัน จึงตรัสตอบชอบใจให้รางวัล อยู่ด้วยกันก็ได้เป็นไรมี ทั้งพี่น้องต้องลำบากจากสถาน เราสงสารจะบำรุงไว้กรุงศรี จึงตรัวสั่งข้าเฝ้าเหล่าเสนี จงจัดที่ให้อยู่สองกุมาร ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 28, กันยายน, 2560, 07:38:22 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # แล้วหยิบผลอัมพวาที่หาได้ เข้าสู่ในปรางค์มาศราชฐาน ประทานให้กับองค์นางนงคราญ ยุพาพาลทรงประชวนป่วนฤทัย ได้เสวยอัมพวาโรคานั้น ค่อยผ่อนผันเปลื้องปลดขึ้นสดใส โรคบรรเทาเบาบางเสื่อมสร่างไป ก็หายไข้ผ่องศรีฉวีวรรณ พระภูมินทร์ปิ่นกษัตริย์ตรัสประภาส บอกนางนาฏนงเยาว์สาวสวรรค์ เจ้าพี่น้องสองศรีนั้นดีครัน คนสำคัญฉันทาปรีชาชาญ เพาะมะม่วงทันใดได้เป็นต้น มีพวงผลนักหนาผลาหาร จึงได้มาให้เจ้าเยาวมาลย์ รับประทานเคลื่อนคลายหายประชวร ต้องทดแรนแทนคุณอุดหนุนเขา ธิดาเราโฉมงามทรามสงวน พี่อยากจะยกให้หรือไม่ควร เจ้าใคร่ครวญจะเห็นเป็นกระไร มเหสีตริตรึกฟังปรึกษา น้อมวันทาทูลความตามนิสัย สุดแท้แต่องค์พระภูวไนย แต่ในใจน้องคิดผิดประมาณ ด้วยเห็นว่าเป็นการรำคาญอยู่ ยังไม่รู้ประจักษ์ในหลักฐาน แต่เพียงเพาะอัมพวาบรรณาการ จะประทานให้บุตรียังมิควร ท้าวฟังองค์นงคราญสารสนอง เห็นถูกต้องมั่นคงทรงพระสรวล ตรัสเชยชมโฉมตรูรู้ประมวล ตามกระบวนแบบอย่างป่างบูราณ ต้องทดลองตรองตรึกให้ลึกล้ำ เห็นแม่นยำแกล้วกล้าปรีชาหาญ จึงควรให้ธิดายุพาพาล แล้วภูบาลเข้าในที่ไสยา ( มีต่อ ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 30, กันยายน, 2560, 06:22:40 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # เผอิญองค์ทรงธรรม์มาวันหนึ่ง ให้รำพึงอัดอั้นตันนาสา อยากเสวยผลมะม่วงล่วงเวลา อัมพวาขาดสิ้นฤดูวาย เสด็จออกที่นั่งบัลลังก์รัตน์ จึงเอื้อนอรรถตรัสประภาษดังมาดหมาย ดูก่อนเจ้าฉันทาปรีชาชาย เพราะกระหายทรงริ้วหวิวฤทัย อยากเสวยอัมพวาผลาผล เจ้าเป็นคนวิเศษรู้เวทไสย ปลูกผลมะม่วงนั้นได้ทันใจ เพราะเราใคร่ได้กินจินตนา ฯ พระฉันทารับสารโองการตรัส ก็รีบจัดแจงปลูกต้นพฤกษา ผลมะม่วงไม่งอกขึ้นออกมา เพราะฉันทากุมารสันดานคน ด้วยลบหลู่ครูท่านพาลเป็นโทษ เสียประโยชน์เคยได้มิให้ผล กลับได้อายขายหน้าประชาชน ทั้งเวทมนต์ลับเลื่อมลงเสื่อมคลาย นี่แลท่านจงยลที่คนผิด ควรจะคิดจำจดเช่นกฎหมาย ไม่รู้จักคุณท่านสันดานชาย มักกลับกลายให้รับอัประมาณ ผู้ใดดีมีคุณการุญสนอง ควรยกย่องสรรเสริญเจริญสาร กตัญญูรู้รอบประกอบการ เจริญนานเทพช่วยอำนวยพร ฯ ฝ่ายฉันทาหน้าสลดหมดความคิด ด้วยตัวผิดลบหลู่ที่ครูสอน ปลูกมะม่วงลวงท้าวเจ้านคร จึงขาดตอนต้นไม้มิได้เป็น ฯ กรุงกษัตริย์ตรัสถามตามสงสัย เป็นไฉนต้นไม้จึงไม่เห็น เคยปลูกงอกออกพลันไม่ทันเย็น ไม่เหมือนเช่นหนหลังเป็นอย่างไร ฯ ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 30, กันยายน, 2560, 06:28:21 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # พระฉันทาได้ฟังรับสั่งถาม ให้ครั่นคร้ามขยาดคิดหวาดไหว จึงแกล้งทูลมูลกิจนั้นผิดไป ไม้จึงไม่ไดัออกขึ้นงอกงาม เพราะส่าต้องเวลาโลกาวินาศ ถูกอุบาทว์ทักกะทินสิ้นทั้งสาม จงทราบใต้บาทมูลดังทูลความ ได้ต้องตามศิลปศาสตร์จึงคลาดคลาย ฯ ท้าวฟังเล่าเค้ามูลทูลสนอง ว่าถูกต้องอุบาทว์จึงจาดหาย ไม่รู้เท่าเจ้าใจในอุบาย ตรัสภิปรายนับถือคิดซื่อตรง เสร็จประภาษราชการพระผ่านเกล้า เสด็จเข้าปรางค์มาศราชหงส์ คิดฝังปลูกผูกพันไม่มั่นคง พิศวงพี่น้องสองกุมาร เกิดวิบัติขัดสนด้วยฝนแล้ง ข้าวปลาแพงสุดสิ้นในถิ่นฐาน ราษฎรร้อนรนสุดทนทาน อดอาหารการกินสิ้นทุกคน ได้ขัดจ้องหมองศรีกุลียุค มาร้องทุกข์เจ้านิเวศน์แจ้วเหตุผล ขอพระองค์ทรงเมตตาประชาชน ไม่มีฝนสิ้นประโยชร์โภชนา คสามรันทดอดข้าวชาวกรุงศรี คงถึงที่ชีสังสิ้นสังขาร์ ผู้ดำรงนัคเรศได้เมตตา ชูชีวาข้าบาทราษฎร ฯ ท้าวฟังเหล่าชาวบูรีไม่มีสุข มาร้องทุกข์สิ้นกำลังเป็นสังหรณ์ อดอาหารบรรดาประชากร ได้เดือดร้อนร้องทุกข์จะลุกลาม ด้วยฝนแล้งแหล่งหล้าสิ้นอาหาร พระภูบาลร้อนใจตรัสไตร่ถาม พวกข้าเฝ้าเหล่ากวีทั้งชีพราหมณ์ ประกอบความรู้บ้างทำอย่างไร ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 03, ตุลาคม, 2560, 08:17:33 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # โภชนาหากินสิ้นแสวง ด้วยฝนแล้งธัญญาสิ้นอาศัย อดข้าวปลาพากันลงบรรลัย ทำไฉนสามนต์ให้ฝนมี ฯ เสนาในได้ฟังรับสั่งตรัส ให้ติดขัดจะบำรุงชาวกรุงศรี ต่างทูลความตามกิจตั้งพิธี คงจะมีพลาหกในตกลง บ้างก็ว่าแห่อึ่งอ่างหรือคางคก ฝนคงตกต้องตามความประสงค์ บ้างก็ว่าพระเสวกข้างเอกองค์ ผูกเทียบลงตั้งที่พิธีการ บ้างก็ว่าแห่นางแมวแล้วคงดี ฝนคงมีแม่นมั่งดังบรรหาร ท้าวทรงฟังกล่าวรสพจมาน ให้จัดการตามว่าเสนาใน ตั้งพิธีกำหนดหมดทุกอย่าง ก็เว้นว่างวารีหามีไม่ องค์ท่านท้าวเจ้านครให้ร้อนใจ ชาวเวียงชัยร้องราชไม่ขาดวัน ฯ กรุงกษัตริย์ขัดแค้นแสนสงสาร สิ้นอาหารชาวพาราจะอาสัญ ตรัสปรึกษาข้าบาทราชมัญ จะทำฉันใดดีบูรีเรา กระทำกิจพิธีไม่มีฝน ประชาชนรันทดต้องอดข้าว เกิดวิบัติขัดขวางค่อยบางเบา ได้โศกเศร้ากำสรดด้วยอดกิน ฯ พระสัจจาเฝ้าฟังรับสั่งตรัส ลงน้อมหัตถ์ทูลองค์พระทรงศิลป์ ที่ฝนแล้งแหล่งหล้าสิ้นวาริน ในพื้นดินสิ้นน้ำจะทำนา ขออาสาภูวไนยไขอุทก ให้ฝนตกตามมาดปรารถนา ได้พูลผลขนเอาทั้งข้าวปลา พระองค์อย่าอาวรณ์ร้อนพระทัย ฯ (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 03, ตุลาคม, 2560, 08:19:20 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ท้าวทรงธรรม์ปัญจาฟังว่าขาน เกษมสานต์หรรษามาปราศรัย จริงเหมือนว่าเช่นนั้นหรือฉันใด ถ้าทำได้เหมือนคำที่รำพัน จะยกตามความชอบประกอบผล ให้เหลือล้นอย่างยิ่งทุกสิ่งสรรพ์ ปรารถนาสิ่งใดจะให้ปัน อย่าช้าพลันเร่งคิดทำกิจการ ฯ พระสัจจากล้าหาญชาญฉลาด ฟังประภาษคำนับรับบรรหาร ก็เข้าที่ไสยเวทวิเศษชาญ นั่งโอมอ่านเรียกฝนด้วยมนตรา เดชคาถาอาถรรพ์เสียงหวั่นไหว ร้อนถึงในไอศวรรย์ชั้นเวหา เมฆชอุ่มคลุ้มฝนบนเมฆา ไขธาราตกโรยลงโปรยปราย (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 03, ตุลาคม, 2560, 08:23:29 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # พิรุณแรงแหล่งหล้าสุธาสถาน ชลธารไหลหยาดไม่ขาดสาย ชาวบูรีดีใจได้สบาย ทั้งหญิงชายเอมโอชโภชนา เจ้าบูรีปรีดิ์เปีมเกษมสันต์ ใหัรางวัลตามยศโอรสา แลัวพระองค์ทรงตรัสถามสัจจา รู้วิชาเรียกฝนคนสำคัญ ตัวเจ้าได้ศึกษามาแต่ไหน จึงเข้าใจเรียกฝนบนสวรรค์ ตั้งพิธีทำมาสารพัน พิรุณนั้นก็ไม่ตกอุทกลง ฯ พระสัจจาฟังท้าวเจ้านิเวศน์ ตรัสถามเหตุที่คิดพิศวง ยกเค้ามูลทูลความไปตามตรง วิชาทรงเรียนมาแต่อาจารย์ สำนักจันทคามพราหมณ์ประเทศ โลกเชษฐ์เป็นครูผู้บรรหาร สอนให้ฝึกศึกษาวิชาชาญ พระภูบาลจงทราบดังกราบทูล ฯ องค์ท่านท้าวเจ้านิเวศน์เกศสถาน ฟังกุมารทูลสิ้นบดินทร์สูรย์ ไม่กลับกลอกบอกเล่าตามเค้ามูล ทรงเพิ่มพูนโสมนัสในหัททัย จึงตรัสตอบชอบเหลือเจ้าเชื้อปราชญ์ แสนฉลาดรู้เวทข้างเพทไสย ได้ช่วยทุกข์ราษฎรหายร้อนใจ เราจะให้เอิบอาบลาภสการ ฯ พระทรงธรรม์หรรษาบัญชาเสร็จ กลับเสด็จเข้าไปในสถาน แล้วตรัสบอกชายายุพาพาล เจ้ากุมารสัจจาปรีชาชาย มีประโยชน์โปรดสัตว์ที่ขัดสน ให้เกิดฝนตกอยู่ไม่รู้หาย บรรดาเหล่าชาวบูรีมีสบาย ได้ขวนขวายข้าวปลาทำนากิน ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 04, ตุลาคม, 2560, 09:46:24 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # เขามีคุณหนุนแผ่นดินสิ้นวิบัติ จะต้องจัดให้สมอารมณ์ถวิล นึกจะให้ธิดายุพาพิน ให้อยู่กินคู่ชมเห็นสมกัน แต่หนึ่งหญิงชายสองเห็นข้องขัด สุดจะจัดเป็นเอกภิเษกสรร ข้างฝ่ายว่าเชษฐาฉันทานั้น ก็พัวพันความชอบประกอบมี สุดจะให้ผู้ใดไฉนน้อง ขอปรองดองปรึกษามารศรี แต่ฉันทาข้าดูไม่สู้ดี วิชามีมักขยับจะกลับกลาย มเหสีฟังสารโองการถาม จะทูลความผิดคาดที่มาดหมาย สุดแท้แต่พระองค์ทรงทำนาย ทั้งยองฝ่ายจะให้ผู้ใดดี จะให้งามตามบุตรีแลดีนัก ตามใจรักร่วมชมประสมศรี เจ้าคนกลางเห็นงามก็ตามที สมกับที่ประโยชน์จะโปรดปราน ฯ ท้าวปัญจาว่างามตามระบอบ พี่เห็นชอบนักหนาที่ว่าขาน แล้วตรัสถามธิดายุพาพาน เยาวมาลย์ดวงจิตบิตุรงค์ พ่อจะให้โฉมศรีเจ้ามีคู่ ต้องถามดูตามจิตพิศวง ด้วยกุมารพี่น้องทั้งสององค์ ประเสริฐทรงความชอบประกอบกัน จะยกชูผู้ใดให้เป็นคู่ ก็สุดรู้สุดขัดจะจัดสรร สุดแท้แต่ใจลูกจะผูกพัน ที่หมายมั่นเสน่หาเป็นสามี ฯ พระธิดาได้ฟังรับสั่งถาม ให้เขินขามข้องขัดด้วยบัดสี คะนึงนึกตรึกตราแล้วพาที พระภูมีจะให้อยู่เป็นคู่ครอง (มีต่อ -) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 05, ตุลาคม, 2560, 10:19:10 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ลูกไม่ขัดบรรหารพระผ่านฟ้า แต่เห็นว่าสุดหมายด้วยชายสอง ลูกขอทำกำหนดจะทดลอง ให้ถูกต้องปัญหาปรีชาชาย ถ้าแม้นทายปริศนาของข้าถูก ต้องใจลูกผูกพันที่มั่นหมาย จึงจะคิดพิศวาสมิคลาดคลาย ถ้าแม้นทายผิดไปไม่ใยดี ฯ ท้าวชื่นชมโสมนัสตรัสประภาษ เจ้าเชื้อปราชญ์ปรีชามารศรี จะลองคิดปริศนาหาสามี ผู้ใดดีจึงจะอยู่เป็นคู่ครอง พ่อจะพาคลาไคลไปข้างหน้า ทายปัญหาโวหารกุมารสอง แล้วนำหน้าพาย่างจากปรางค์ทอง ออกยังท้องพระโรงรัตน์ชัชวาลย์ พวกขาเฝ้าเกล้าก้มบังคมบาท ทั้งหน่อนารถอยู่เฝ้าเจ้าสถาน ต่างมีจิตพิศวงด้วยนงคราญ ฤดีดาลหวังสวาทราชบุตรี ธิบดินทร์ปิ่นกษัตริย์ตรัสประภาษ ด้วยหน่อนารถพี่น้องทั้งสองศรี เจ้าทั้งคู่ผู้ประกอบความชอบมี ตัวเรานี้คิดอยู่ไม่รู้วาย จะยกพระธิดาของข้าให้ แต่จนใจคิดคาดที่มาดหมาย ด้วยหญิงเดียวเกี่ยวข้องเป็นสองชาย ความระคายพี่น้องจะหมองใจ เจ้าทั้งสองต้องคิดปริศนา พระธิดามีแจ้งแถลงไข ใครทายถูกปัญหาที่ว่าไว้ เราจะให้โฉมตรูเป็นคู่ครอง พระพี่น้องสององค์พงศ์กษัตริย์ ได้ฟังตรัสยินดีชุลีสนอง ที่ปัญหาข้าคำนับขอรับรอง ให้ถูกต้องปริศนายุพาพาล (มีต่อ -) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 06, ตุลาคม, 2560, 10:17:54 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ขอเชิญองค์นงเยาว์เล่าแถลง บอกให้แจ้งปัญหาที่ว่าขาน อยากใครฟังปริศนาปรีชาชาญ จะวิถารลึกล้ำข้อทำนาย พระจอมวังฟังสารกุมารสนอง ตะรับรองผันแปรแก้ถวาย ท้าวยิ้มเยื้อนเอื้อนอรรถตรัสภิปราย บอกโฉมฉายบุตรีผู้ปรีชา ในปัญหาว่ากระไรบอกให้แน่ เขาจะแก้มิให้ผิดปริศนา จงลองดูผู้ที่มีปัญญา ข้อปัญหาบอกเล่าให้เขาฟัง พระบุตรีปรีชาปัญญาลึก รู้ตรองตรึกแบบอย่างแต่ป่างหลัง ออกไปนั่งยังที่มู่ลี่บัง ฟังรับสั่งทรงธรรม์ที่บัญชา จึงกล่าวตามความรู้ท่านผู้ปราชญ์ รู้จักคาดแจ้งจิตปริศนา มีสามข้อขอถามตามกิจจา ข้อหนึ่งว่าไม่มีสองต้องกับใคร ข้อสองว่าสองนี้ไม่มีสาม จะขอถามปัญหาว่าไฉน อีกข้อสามไม่มีสี่แต่นี้ไป เชิญแก้ไขปัญหาที่ท้าทาย สองกุมารฟังปัญหาธิดาถาม สิ้นทั้งสามข้อนั้นดังมั่นหมาย พระฉันทาอวดกล้าปรีชาชาย จะขอทายแข่งขัดพระสัจจา จึงว่าข้อที่หนึ่งไม่มีสอง ทายว่าต้องกับองค์ทรงนาถา เจ้าแผ่นดินปิ่นกษัตริย์ขัติยา แต่เอกาไม่มีสองครองศฤงคาร ข้อสองว่าสองไม่มีสาม จะทายตามปัญหาที่ว่าขาน ได้แก่บิดามนรดาเป็นประทาน แต่สองท่านเป็นที่ยินดีกัน (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 07, ตุลาคม, 2560, 10:04:45 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ข้อที่สามนี้ไซร้ไม่มีสี่ เนื้อความมีแจ้งจริงทุกสิ่งสรรพ์ พระพุทธ์พระธรรมพระสงฆ์คงสำคัญ แต่เท่านั้นสามองค์ที่ทรงไตรย์ นางฟังแก้ปัญหาที่ว่าขาน ด้วยโวหารกล่าวความตามนิสัย จึงร้องว่าความคิดนั้นผิดไป ไม่ต้องในปัญหาที่มาทาย ข้อหนึ่งว่าได้กับจอมกษัตริย์ ไม่แม่นชัดเจ้าบูรีก็มีหลาย ไม่เป็นหนึ่งจะนับมากลับกลาย ด้วยมากมายเจ้าบูรีที่มีนาม ที่ข้อสองแก้ไขในปัญหา ว่าบิดาชนนีไม่มีสาม ไม่ถูกต้องติดต่อในข้อความ ด้วยมีนามพ่อแม่ไม่แน่นอน (มีต่อ-) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 09, ตุลาคม, 2560, 01:32:51 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # คือบุตรมีพ่อเลี้ยงและแม่เลี้ยง ไม่แท้เที่ยงอย่างว่าอุทาหรณ์ ที่ข้อสามแก้ไขในสุนทร พยากรณ์มีสามที่งามทรง คือพระพุทธ์พระธรรมพระสงฆ์นั้น ไม่แม่นมั่นข้อความตามประสงค์ ยังพระทรายพระเจดีย์ก็มีองค์ ไม่มั่นคงแม่นยำเหมือนคำทาย พระฉันทาอาธรรม์ให้ตันจิต ตัวทายผิดคิดอดสูไม่รู้หาย ให้สุดจิตคิดแค้นแสนระคาย ด้วยความอายไพร่ฟ้าเสนาใน ฯ ฝ่ายว่าพระสัจจาปรีชาหาญ จึงทูลสารข้อความตามนิสัย พระฉันทานั้นคิดทายผิดไป ไม่ต้องในปริศนายุพาพาล ข้าขอแก้แปรผันในปัญหา ตามบัญชาตรองตริสันนิษฐาน ข้อหนึ่งว่าไม่มีสองจะพ้องพาน ตามโวหารข้าเห็นเป็นสำคัญ มีแต่หนึ่งคือว่าภาณุมาศ ในอากาศสอดส่องห้องสวรรค์ แต่ดวงเดียวเจียวหนาในสามัญ เป็นแม่นมั่นดังคำที่ทำนาย ที่ว่าสองเท่านี้ไม่มีสาม เป็นข้อความสำคัญที่มั่นหมาย ก็ได้แก่เกิดดับสำหรับกาย ไม่คลาดคลายมีอยู่ทุกผู้คน ที่ปัญหาว่าสามไม่มีสี่ คือในตรีภพสามตามนุสนธิ์ มิได้มีสี่จะมาปะปน ในสากลสามภพบรรจบกัน จบสามข้อปัญหาสุดาสดับ ก็ร้องรับถูกจริงทุกสิ่งสรรพ์ พอดนตรีตีประโคมครึกโครมครัน ต่างพากันสรรเสริญเจริญพร ฯ (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 09, ตุลาคม, 2560, 07:53:55 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # องค์ท่านท้าวเจ้าพาราแสนปราโมทย์ สมประโยชน์ภิญโญสโมสร ยกธิดาให้องค์พงศ์นิกร อำนวยพรทั้งสองให้ครองกัน พระสัจจาได้ฟังรับสั่งตรัส มัธยัสถ์แน่นอนรู้ผ่อนผัน จึงมูลว่าการุญพระคุณครัน ที่ทรงธรรม์ประสิทธิ์ให้ธิดา แต่ตัวข้าเป็นน้องข้องขัดอยู่ จะมีคู่ผิดเภทก่อนเชษฐา ไม่ต้องความตามกาลบูราณมา คารหาก็จะมีราคีพาล ขอยกพระบุตรีให้พี่ก่อน อุทาหรณ์ตามอย่างทางสมาน ข้าจะพลอยชื่นชอบประกอบการ ได้โปรดปรานดังข้าที่พาที ท้าวฟังเล่าเค้ามูลที่ทูลเหตุ สุดวิเศษวาจาเป็นราศี ให้อั้นอัดขัดข้องหมองฤดี จึงพาทีตอบความไปตามการ ที่เจ้าว่ามานั้นก็ถูกต้อง แต่ขัดข้องร่วมรักผิดหลักฐาน ด้วยเจ้าทายปริศนาปรีชาชาญ ประกอบการถูกต้องกันสองรา จะกลับยกอรทัยไปให้พี่ ไม่ถูกที่ในกิจผิดนักหนา จะต้องถามตามจิตพระธิดา ถ้าแม้นว่านางยอมเราพร้อมใจ แล้วตรัสถามบุตรีศรีสมร เจ้าบังอรจะเห็นเป็นไฉน ผู้แก้ปัญหาตกเขายกไป ขอให้ให้บุตรีกีบพี่ยา ด้วยตัวเจาเป็นน้องข้องขัดอยู่ จะมีคู่ผิดเภทก่อนเชษฐา พ่อขอถามตามจิตพระธิดา กัลยาณ์เห็นงามก็ตามใจ (มีต่อ-) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 10, ตุลาคม, 2560, 07:31:23 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # พระบุตรีศรีสวัสดิ์ฟังตรัสถาม ไม่ต้องตามคู่คิดพิสมัย จึงทูลความตามกิจนั้นผิดไป ที่จะให้เชษฐาเป็นสามี เพราะลูกคิดปริศนาจะหาคู่ มีความรู้ควรครองกันสองศรี ที่ปัญญาหาไม่มีได้ดี เป็นราคีตัวลูกไม่ผูกพัน พระพี่ชายทายปัญหาของข้าผิด ที่จะคิดร่วมชมภิรมย์ขวัญ เช่นหมองคล้ำน้ำนวลไม่ควรกัน กระหม่อมฉันสุดสิ้นจะยินดี พระฉันทาหน้าม้านฟังสารสมร ดังศรรอนทรวงแน่นแสนบัดสี ลุกสะบัดขัดแค้นแสนทวี แล้วพาทีบอกนุชาเราลาไป พลางชำเลืองเคืองค้อนแล้วจรออก มายังนอกพาราหาช้าไม่ พระสัจจาเห็นเชษฐานั้นคลาไคล ความร้อนใจภักดีด้วยพี่ยา จึงทูลท้าวเจ้าบูรีชุลีสนอง ฉันจะต้องตามเสด็จพระเชษฐา ขอฝากเจ้าเยาวมิตรพระธิดา แล้วจะมารับน้องไปครองวัง ฯ กรุงกษัตริย์อัดอั้นให้ตันอก แสนวิตกที่จะขาดสวาทหวัง จึงตรัสว่าข้าขอจงรอรั้ง พอแต่งแต้งเสกสองให้ครองกัน แล้วเจ้าจึงคลาไคลเราไม่ว่า ตามเชษฐามั่นหมายจงผายผัน พระสัจจาว่าพี่ที่สำคัญ กระหม่อมฉันทิ้งไม่ได้ต้องไปตาม ด้วยบิดามารดาบัญชาสั่ง จงระวังกันมาพนาหนาม จะทิ้งขว้างห่างพี่จะมีความ ผิดไม่ตามบัญชาบิดานั้น (มีต่อ-) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 11, ตุลาคม, 2560, 06:53:20 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ฝากโฉมตรูคู่ครองพระน้องรัก ไม่ช้านักฉันจะกลับมารับขวัญ แล้วทูลลาคลาไคลออกไปพลัน พอมาทันเชษฐาพากันไป ฯ ยังมีที่วัดร้างในกลางป่า ทั้งศาลกุฎีมีอาศัย มาณพชื่อเมธาปรีชาไว อยู่ที่ในอาศรมพรหมจรรย์ เป็นผู้ซื่อถือสัตย์สันทัดเที่ยง ไม่ลำเอียงแม่นยำธรรมขันธ์ มาณพหนึ่งใจพาลชาญฉกรรจ์ มีนามนั้นนิครนเป็นคนพาล อาศัยอยู่ศาลาที่หน้าโบสถ์ ความเหี้ยมโหดแต่ข้างจะล้างผลาญ ฝ่ายว่าพระพี่น้องสองกุมาร ถึงสถานแห่งที่กุฎีดง (มีต่อ -) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 12, ตุลาคม, 2560, 09:02:37 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ต่างพากันผันผายคิดหมายมาด ยังอาวาสริมเขามีเสาหงส์ เที่ยวแลชมร่มเตียนเดินเวียนวง ทั้งสององค์โสมนัสทัศนา เห็นมาณพสองราอยู่หน้าโบสถ์ ต่างปราโมทย์ดีใจเข้าไปหา เดียรถีย์นิครนคนพาลา พจนาหยิ่งยวดข้างอวดดี ฝ่าเมธาปราศรัยมิให้หมอง ตามทำนองถือศีลชินศรี พระสัจจาฟังเมธาที่พาที ความยินดีผูกพันเห็นมั่นคง แต่ฝ่ายพระฉันทาหาได้ชอบ ไม่ประกอบในจิตพิศวง ชอบมาณพนิครนว่าคนตรง มีใจจงผูกรัสามัคคี สองมาณพไต่ถามตามสงสัย ท่านอยู่ไหนจึงมาพนาสี แต่สองคนด้นมาช่างกล้าดี นามท่านนี้ฉันใดไฉนนาย พระฉันทาพาทีเราพี่น้อง ได้ขัดข้องพากันเที่ยวผันผาย เป็นหน่อเนื้อเชื้อวงศ์พงศ์นารายณ์ เราพี่ชายนามนั้นพระฉันทา พระน้องหรือชื่อว่าสัจจานั้น พลัดเขตคันธ์ไม่แจ้งแสวงหา ท่านทั้งสองนามใดไฉนนา จึงได้มาอยู่ที่กุฎีดง สองมาณพพบเจ้าเล่าแถลง ได้รู้แจ้งหน่อนารถราชหงส์ ต่างหรรษาพาทีไมตรีตรง ด้วยใจจงผูกรักตั้งภักดี เจ้าเมธาแจ้งความว่านามข้า ชื่อเมธาอยู่พาราสาวัตถี เมื่อฝนแล้งโภชนาหาไม่มี ตัวข้านี้จึงมาอยู่อาราม (มีต่อ -) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 13, ตุลาคม, 2560, 06:30:25 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # เจ้านิครนบอกว่าตัวข้าหรือ นามข้าชื่อนิครนคนสยาม ที่อยู่ยังเขตคันธ์จันทคาม เพราะได้ความเคืองขัดวิบัติมี จึงได้จากถิ่นฐานกันดารนัก เข้ามาพักวัดวาพนาสี แล้วมาณพสองราต่างพาที ขอภักดีตามองค์พระทรงธรรม์ สองหน่อนารถฟังว่าสวามิภักดิ์ อารีรักไมตรีดีขยัน ทรงหรรษาปราศรัยขอบใจครัน ที่ผูกพันจงรักความภักดี จะรักท่านฉันญาติที่มาดหมาย ไม่เบื่อหน่ายให้หมองทั้งสองศรี แล้วตรัสชวนด่วนมาไม่ช้าที จรลีด้นไปในไพรวัน (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 14, ตุลาคม, 2560, 06:39:20 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # เที่ยวสัญจรอ่อนมาอดอาหาร แสนกันดารดงดอนสุดผ่อนผัน ความรันทดอดอยากลำบากครัน แทบชีวันวายวางในกลางไพร พอมาถึงบ้านเศรษฐีผู้วิเศษ อยู่ในเขตบูรีโรมวิสัย ต่างพากันเปรมปรีดิ์ความดีใจ เห็นบ้านใหญ่มั่งคั่งคนมั่งมี ลงหยุดยั้งนั่งนึกคิดปรึกษา ตัวเรามาถึงเขตบ้านเศรษฐี จะเข้าแวะแทะเล็มด้วยเต็มที ไฉนดีโภชนาได้มากิน เจ้าเมธาคนซื่อความถือสัตย์ มัธยัสถ์ทูลตามความถวิล เราลองเข้าไปหาไม่ราคิน ขอเขากินเขาคงให้เป็นไรมี เจ้านิครนคนพาลสันดานกาก จึงออกปากกล่าวว่าน่าบัดสี ไปขอข้าวเขากินมันสิ้นดี เหมือนเต็มทีแล้วหนอลงขอทาน เรากำลังทั้งสี่ยังมีมาก ควรจะกรากชิงสมบัติพัสถาน จะไปง้อขอร้องไม่ต้องการ อัปมาณเสียชาติอำนาจชาย พระฉันทาอารมณ์นิยมชอบ จึงตรัสตอบเช่นนี้ดีใจหาย พระสัจจาว่าผิดจะคิดร้าย ทำอันตรายเขานี้ไม่ดีเลย ทำเหมือนพี่เมธาที่ว่าขาน ประกอบการอย่างดีนะพี่เอ๋ย เขาคงจะการุญเหมือนคุ้นเคย อย่าคิดเลยจะชิงเอาศฤงคาร ต่างเกี่ยงเยี่ยงเถียงอยู่ไม่รู้หาย ทั้งสองฝ่ายตอบโต้ด้วยโวหาร เดียรถีย์นิครนเป็นคนพาล คิดตรองการผ่อนให้ดังใจจง (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 15, ตุลาคม, 2560, 09:13:46 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # จะทำตามเมธาที่ว่าไว้ สุดแต่ใจไม่ห้ามตามประสงค์ พระฉันทายอมยกให้ตกลง แล้วชวนองค์อนุชานั้นคลาไคล เข้ามาหาเศรษฐีผู้มีทรัพย์ ทำคำนับตรงหน้าฟังปราศรัย ท่านเศรษฐีมีศักดิ์ร้องทักไป อยู่ที่ไหนมานี่ทั้งสี่คน พระฉันทาบอกว่าข้าทั้งสี่ พลัดถิ่นที่วิบัติได้ขัดสน ที่เร่ร่อนจรมาในอารญ ความยากจนจึงมาเข้าหานาย หวังประโยชน์โภชนาธัญญาหาร ขอพึ่งท่านเป็นกำลังข้าทั้งหลาย ด้วยรันทดอดอยากมามากมาย ระกำกายตรอมตรมลงซมซาน ท่านเศรษฐีมีทรัพย์สดับพจน์ มธุรสวอนว่าน่าสงสาร ความปรานีพี่น้องสองกุมาร จึงว่าขานไปตามความเมตตา ไม่มีกินสิ้นหมดความอดอยาก ได้บั่นบากหน้าเจ้าเข้ามาหา เราจะช่วยอุดหนุนกรุณา ทั้งข้าวปลาถมไปจะให้กิน อยู่กับข้าก็ได้เป็นไรเจ้า ทรัพย์ของเรากินเท่าไรก็ไม่สิ้น สองพระหน่อวรวงศ์พงศ์นรินทร์ มีความยินดีนักได้พักพิง ต่างนบนอบขอบคุณการุญรัก ช่างดีนักคุณชายทั้งนายหญิง ขอเป็นข้าพยายามด้วยความจริง ไม่เย่อหยิ่งรับให้ท่านใช้งาน ฯ (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 16, ตุลาคม, 2560, 08:27:15 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # * เล่ม ๔ * สองเศรษฐีมียศฟังพจนารถ สุดสวาทสุนทรที่อ่อนหวาน ท่านผู้หญิงถูกลูกยอเสียพอการ เกษมสานต์นั่งยิ้มอยู่พริ้มพราย แล้วว่าข้าทั้งสองครองสมบัติ ก็ยังขัดหน่อเนื้อสืบเชื้อสาย จะรักเจ้าบริสุทธิ์เหมือนบุตรชาย ดังมั่นหมายไร้ลูกที่ผูกพัน แล้วสั่งเหล่าบ่าวไพร่อย่าได้ช้า ในเคหาปูปัดดูจัดสรร ให้ทั้งสองลูกกูอยู่ด้วยกัน สารพันเครื่องใช้จงให้มี นางพวกเล่าสาวใช้มิได้ช้า รับบัญชาพากันขมันขมี มาจัดแจงแต่งห้องล้วนของมี กั้นมู่ลี่ยี่ภู่ปูสำรอง (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 17, ตุลาคม, 2560, 06:58:52 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # เขนยหนุนหมอนข้างวางสำหรับ มีเสร็จสรรพพร้อมพริ้มด้วยสิ่งของ แลอร่ามงามเหลืองด้วยเครื่องทอง แล้วเชิญสองหน่อไทยเข้าไปพัก พระฉันทาพาน้องเข้าห้องหับ มาประทับแท่นที่ผู้มีศักดิ์ ทั้งพี่เลี้ยงสองศรีที่ร่วมรัก สามิภักดิ์เคียงข้างไม่ห่างไกล พระพี่น้องสององค์ค่อยทรงชื่น สำราญรื่นได้มาอยู่อาศัย สองเศรษฐีมิให้ขัดเคืองหัททัย แกตามใจรักใคร่เสียไม่เบา เจ้านิครนคนพาลสันดานกาก คิดแต่อยากจะหมายทำร้ายเขา จึงบอกพระฉันทาได้ท่าเรา ควรจะเข้าแย่งชิงศฤงคาร ฆ่าเศรษฐีผัวเมียเสียทั้งสอง เราได้ครองสมบัติพัสถาน จะนิ่งอยู่ดูเห็นไม่เป็นการ เขารำคาญก็จะไล่ให้ไคลคลา พระฉันทาอารมณ์นิยมหยาบ เห็นแก่ลาภตรัสตอบชอบนักหนา ฟังสำนวนปรวนเปรฝ่ายเมธา จึงบอกว่าผิดอย่างในทางธรรม์ สองเศรษฐีมีคุณการุญรัก กลับจะหักหาญฆ่าเขาอาสัญ ผิดมนุษย์ทุจริตจิตฉกรรจ์ ทำเช่นนั้นพาตนเป็นมลทิน พระสัจจาฟังชอบตอบว่าถูก ที่พันผูกคิดกลับเอาทรัพย์สิน อย่างที่นิครนว่าเป็นราคิน เช่นโหดหินทรชนเป็นคนพาล พระฉันทาหน้าบึ้งด้วยขึ้งโกรธ มากล่าวโทษหยาบช้าที่ว่าขาน ไม่ปรองดองเคืองขัดพูดทัดทาน ให้เดือดดาลขุ่นข้องหมองกระมล (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 18, ตุลาคม, 2560, 08:00:09 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # จึงว่าเจ้าสองศรีคนดีนัก ย่อมรู้จักผิดพลั้งไม่หวังผล อย่ามาขัดจังหวะอยู่ปะปน ไปให้พ้นสิ้นญาติต้องขาดกัน พระสัจจาปรารมภ์ลงก้มหน้า ฟังเชษฐาตัดรอนไม่ผ่อนผัน ชสนเมธาลามาไม่ช้าพลัน เข้าห้องกั้นชั้นในที่ไสยา รำคาญแค้นอุระด้วยพระพี่ ไม่รู้ที่จะนึกจึกปรึกษา จะทำฉันใดดีพี่เมธา พระเชษฐาไม่เป็นผลเชื่อคนพาล กลับขับไล่เราไปไม่ให้อยู่ ฉันก็สู้ก้มหน้าทนว่าขาน เขาจะทำความผิดคิดรำคาญ จะคิดอ่านแก้ไขไฉนดี เจ้าเมธาว่าพาลสันดานร้าย อย่าใกล้กายพาชั่วเอาตัวหนี เหมือนของเน่าเข้าชิดติดกายี เป็นราคีพาเหม็นเหมือนเช่นกัน พระสัจจาตรัสตอบว่าชอบนัก ที่พี่ชักอธิบายให้ผายผัน แต่จะไปไกลพี่ที่สำคัญ สุดที่ฉันจะคลาดนิราศลา ด้วยองค์เจ้านครร่วมสอนสั่ง ให้ระวังภูวเรศพระเชษฐา จะทิ้งองค์ทรงธรรม์ผิดบัญชา ที่สัจจาเสียไปมิใช่คน พี่เลี้ยงนั่งฟังคำที่ร่ำตรัส เห็นซื่อสัตย์สืบสร้างทางกุศล จะทักท้วงล่วงว่าเข้าตาจน ต้องผ่อนปรนรอรั้งคอยฟังการ ฝ่ายนิครนคนร้ายหมายประโยชน์ ใจเหี้ยมโหดแต่ข้างจะล้างผลาญ เพลาดึกตรึกตรองลำพองพาล พจมานทูลองค์พงศ์นรา (มีต่อ -) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 19, ตุลาคม, 2560, 08:08:59 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # จะนิ่งอยู่ทำไมไฉนนี่ ค่ำวันนี้ได้ทีดีนักหนา ไปจับสองเศรษฐีผลาญชีวา พระราชาได้ทรัพย์ศฤงคาร พระฉันทาว่าดีแล้วพี่เอ๋ย อย่าช้าเลยเข้าไปในสถาน ฆ่าเศรษฐีเสียให้บรรลัยลาญ บริวารฝ่ายน้องจะป้องกัน เจ้านิครนคนพาลใจหาญกล้า มาเคหาเศรษฐีขมีขมัน เข้าห้องในไสยาไม่ช้าพลัน แหวกม่านกั้นแลมองค่อยย่องกราย เห็นผัวเมียพัวพันกอดกันหลับ เงื้อขยับดาบฟันดังมั่นหมาย ถูกแต่ผัวหัวขาดเลือดสาดกาย ข้าฝ่ายยายเศรษฐีวิ่งหนีไป พอรุ่งเช้าบ่าวไพร่ตกใจแซ่ จะเข้าแก้พัลวันกันหวั่นไหว พระฉันทาฆ่าฟันลงบรรลัย พวกข้าไทยเข็ดขามไปตามกัน ( มีต่อ -) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 20, ตุลาคม, 2560, 10:07:36 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ต่างยินยอมพร้อมใจในโอวาท เกรงอำนาจภูธรต้องผ่อนผัน พระหน่อนารถฉันทาใจอาธรรม์ ครองเขตคันธ์เศรษฐีแสนปรีดา ฝ่ายว่าเจ้าเมธาปรีชาหาญ รู้ประมาณการเอกอุเบกขา เจ้านิครนคนพาลกับฉันทา มาคิดฆ่าสองเศรษฐีสิ้นชีวัน ชาติคนพาลนานไปคงได้ม้วย เราอยู่ด้วยก็จะพากันอาสัญ จำจะต้องหลีกตนให้พ้นกัน จะผายผันติดขัดพระสัจจา นับถือพี่มีสัตย์สันทัดเที่ยง ไม่หลีกเลี่ยงทิ้งขว้างห่างเชษฐา จะต้องหลอกลวงให้เธอไคลคลา แล้วจึงพาแรมร้างให้ห่างไป ครั้นคิดพลางทางว่าเวลานี้ ตัวของพี่ร้อนจิตผิดนิสัย อยากจะชวนอนุชานั้นคลาไคล ไปชมไพรเถื่อนถ้ำให้สำราญ (มีต่อ-) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 21, ตุลาคม, 2560, 09:36:53 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # เก็บมาลัยในป่าผลาผล สรงสาชลเล่นน้ำลำละหาร แต่พอให้สบายวายรำคาญ สุริยฉานเย็นหน่อยจึงค่อยมา พระสัจจาว่าพี่เห็นดีมาก นัองก็อยากจะไปไพรพฤกษา ไม่มีความสบายหลายเวลา ด้วยเชษฐาฆ่าเศรษฐีผู้มีคุณ เจ้าเมธาว่าเห็นไม่เป็นผล เพราะนิครนคนเขลามันเฝ้าหนุน พระเชื่อฟังวาจาอ้ายทารุณ ความหมกมุ่นหวังผลตามคนพาล เพราะเช่นนี้พี่รำคาญทำการผิด ความร้อนจิตจึงจะไปชมไพรสาณฑ์ แล้วนำหน้าพาออกนอกทวาร จากสถานตรงมาพนาวัน แกล้งพาองค์พงค์กษัตริย์ออกลัดเลี้ยว เดินท่องเที่ยวชมไม้ในไพรสัณฑ์ ทำเวียนวงหลงทางกลางอารัญ เลยผายผันลิบลับไม่กลับมา ฝ่ายว่ายายเศรษฐีที่หนีนั้น เที่ยวด้นดั้นมาในไพรพฤกษา ด้วยพรั่นตัวกลัวภัยรีบไคลคลา ถึงพาราโรมวิไสยดีใจนัก รีบเข้าในบูรีมิได้ช้า ตรงมาหาเสนีผู้มีศักดิ์ ความประหม่าปรารมภ์ลงก้มพักตร์ แจ้งประจักษ์ตามมีไพรีพาล เสนาในได้แจ้งแสดงเหตุ ก็นำเศรษฐีเฝ้าเจ้าสถาน ยายชราปรารมภ์ลงก้มกราน สะทกสะท้านพรั่นตัวด้วยกลัวภัย พระจอมเจ้าฤาสายเห็นยายเฒ่า เข้ามาเฝ้าพระองค์คิดสงสัย จึงเอื้อนอรรถตรัสถามเนื้อความไป เป็นไฉนยายชรามาหาเรา ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 23, ตุลาคม, 2560, 08:11:28 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # เสนานายฝ่ายหน้าผู้กล้าหาญ รับโองการกราบก้มบังคมไหว้ รีบมาจัดทวยหาญที่ชาญไชย พลไกรพร้อมถ้วนกระบวนกัน ให้เศรษฐีนำทางในกลางหน แล้วยกพลนิกายออกผายผัน รีบคลาไคลไม่ช้าได้ห้าวัน ถึงเขตคันธ์เศรษฐีที่สำนัก ขุนอำมาตย์บอกให้พสกไพร่ล้อม เข้าโอบอ้อมปิดทางสั่งต้านดัก ต่างโห่ร้องก้องกึกเสียงคึกคัก เข้าโหมหักจับกุมตะลุมบอน พระฉันทากับนิครนเป็นคนกล้า เห็นเข้ามาล้อมจับสลับสลอน มิได้คิดย่นย่อออกต่อกร เข้าราญรอนรับรองแต่สองคน พวกบ่าวไพร่เศรษฐีต่างหนีหาย ทั้งหญิงชายชายซ้อนซับกับสับสน พระฉันทากล้าหาญการประจญ กับนิครนรับรองด้วยว่องไว (มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 24, ตุลาคม, 2560, 07:37:10 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # พวกไพร่พร้อมล้อมรุมเข้ากลุ้มจับ สุดจะรับรบอยู่สู้ไม่ไหว ไพร่พลรุมกลุ้มพัลวันไป ก็จับได้นิครนลงจนตัว กับฉันทาอ่อนเปลี้ยลงเสียท่า จนพูดจาไม่ออกลงกลอกหัว พวกโยธาพากันเข้าพันพัว จำเอาตัวจำจองทั้งสองรา ขุนมหาโยธาเสนาใหญ่ ครั้นจับได้คนพาลที่หาญกล้า ทรัพย์สมบัติข้าไทยทั้งไร่นา ก็มอบมาให้เศรษฐีตามที่ทาง แล้วสั่งให้ไพร่พลคุมคนร้าย เผื่อสหายตามติดมากีดขวาง ฆ่ามันให้บรรลัยอย่าไว้วาง ครั้นสั่งพลางโยธาก็คลาไคล ข้ามทุ่งนาป่าชัฏลัดวิถี หมายมาที่ธานีโรมวิสัย ครั้นถึงยังนิเวศน์เขตเวียงไชย พลไกรตรงมาเข้าธานี ก็หยุดยั้งทวยหารพระลานหน้า ขุนเสนาผู้ใหญ่ชาญไชยศรี ให้คุมตัวหน่อไทยเป็นไพรี จรลีเข้าเฝ้าเจ้าพารา จักรพงศ์ทรงธรรมเห็นอำมาตย์ ตรัสประภาษเป็นไฉนอย่างไรหวา ไปจับโจรปล้นเขาได้เอามา หรือเสียท่าขัดขวางเป็นอย่างไร ขุนเสนีมียศบทศรี อ้ายตัวดีพาลาจับมาได้ ทั้งสองราอาจองค์ทะนงใจ ได้ชิงไชยต่อสู้อยู่เป็นนาน ฯ กรุงกษัตริย์ทัศนาปัจจามิตร บังอาจจิตดูหมิ่นถึงถิ่นฐาน ตวาดก้องร้องว่าอ้ายสาธารณ์ มาประหารเศรษฐีชีวาวาย ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 25, ตุลาคม, 2560, 10:04:17 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ชิงสมบัติตัดเจ้าของเข้าครองทรัพย์ แล้วยังกลับรบพุ่งคิดมุ่งหมาย โทษของมึงสองคนไม่พ้นตาย อ้ายผู้ร้ายมาแต่หนตำบลใด พระฉันทาได้ฟังรับสั่งถาม จะครั่นคร้ามอาญาก็หาไม่ จึงบอกว่าตัวข้ามาแต่ไกล เป็นหน่อไทยขัดเคืองพลัดเมืองมา ที่ทำผิดท่านกลับไปจับได้ จงฆ่าให้บรรลัยไปเถิดหนา เรามิได้ย่นย่อมรณา อย่าชักช้าไตร่สวนไม่ควรการ ฯ ท้าวฟังเรื่องเคืองขัดตรัสตวาด ยังบังอาจพูดจาทำกล้าหาญ เจ้าเชื้อวงศ์ทรงศักดิ์จักรพาฬ มาทำการผิดชาติราชวงศ์ ยังคิดเห็นเป็นเชื้อเนื้อกษัตริย์ ครั้นจะตัดชีพลุ่ยให้ผุยผง จะเสียชาติขัติยานราพงศ์ จะต้องลงโทษไว้น้ำใจพาล จึงบัญชาสามนต์อ้ายคนร้าย โทษถึงตายแต่ว่าอย่าประหาร เอาจองจำทำพอทรมาน ดัดสันดานให้นึกรู้สึกกาย ฯ กรุงกษัตริย์ตรัสเสร็จเสด็จกลับ เข้าประทับแท่นที่มณีฉาย เสนาเข้าจับกุมคุมผู้ร้าย พาผันผายเข้ากระสันพันธนา สงสารพระฉันทาต้องมาติด คบคนผิดติดคุกทุกข์นักหนา นี่แลคำผู้เฒ่าท่านกล่าวมา จะคบหาผู้คนต้องสนใจ ถ้าคนพาลพาลพาไปหาชั่ว ได้หมองมัวตัววิบัติจนตัดษัย คบเมธาพาตนให้พ้นภัย ชักนำให้แต่ข้างทางเจริญ ฯ (มีต่อ-) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 29, ตุลาคม, 2560, 08:28:46 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ป่างพระองค์ทรงโฉมโรมวิไสย ร้อนพระทัยไม่เป็นสุขความฉุกเฉิน จะใคร่ไปชมไพรเสียให้เพลิน ตามแนวเนินป่าชัฏทัศนา เสด็จออกที่นั่งบัลลังก์อาสน์ สั่งอำมาตย์สองฝ่ายทั้งซ้ายขวา เราจะไปไพรพนมชมมาลา อย่าได้ช้าเตรียมกันจะครรไล ขุนเสนีสี่นายข้างฝ่ายหน้า รับบัญชากราบก้มบังคมไหว้ มาเร่งรัดจัดโยธาอาชาไนย ในทันใดพร้อมถ้วนกระบวนกัน ฯ องค์ท่านเท้าเจ้านิเวศน์เกศกษัตริย์ โสมนัสจะไปชมไพรสัณฑ์ มาขึ้นทรงอาชาไม่ช้าพลัน พลขันธ์ห้อมล้อมจอมนิกร เดินกระบวนด่วนมาพนาสณฑ์ พวกไพร่พลเป็นลำดับสลับสลอน พ้นนิเวศน์เขตคันธ์รีบสัญจร ถึงดงดอนรื่นร่มพนมวัน องค์ท่านเท้าเจ้าพาราแสนปราโมทย์ ชมเขาโขดรุกขาพนาสัณฑ์ เป็นซุ้มเซิงเพิงผาศิลาชัน มาลัยพันเลี้อยทอดยอดระย้า บ้างผลิดอกออกผลลงหล่นร่วง อัมพาพวงสุกงอมบนจอมผา เหล่าปักษิณบินไขว่อยู่ไปมา ลงเล็มล่าผลพฤกษีไล่ตีกัน จตุบาททวิบาทออกกลาดเกลื่อน เดินตามเพื่อนเริงร่าพนาสัณฑ์ มาลัยรื่นชื่นในพระทัยครัน พระทรงธรรม์ชทเพลินเจริญใจ ฯ จะกล่าวพวกโจรป่านั้นห้าร้อย ชื่อเจ้าหยอยใจร้ายเป็นนายใหญ่ คอยเที่ยวปล้นคนมาพนาลัย คุมพวกไพร่กะเกณฑ์ตระเวนดง ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 30, ตุลาคม, 2560, 08:59:33 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # พอแลเห็นท้าวไทยมาในป่า พวกพาลาชื่นชมสมประสงค์ นายโจรให้ไพร่อ้อมเข้าล้อมองค์ แล้วก็ตรงบุกรุกทำคุกคาม ตวาดก้องร้องว่าพระยาใหญ่ บังอาจใจตัวเองไม่เกรงขาม ป่าของข้าไม่ควรมาลวนลาม เที่ยวเล่นตามใจตัวไม่กลัวใคร ต้นไม้ยับสับสนออกป่นปี้ จะถึงที่กรุงกษัตริย์ต้องตัดษัย ถ้ารักตัวกลัวชีวันจะบรรลัย ที่ท่านใส่เครื่องทรงถอดส่งมา ตัวเราจึงจะโปรดยกโทษให้ ถ้าหาไม่ชีวังคงสังขาร์ สิ้นทั้งเหล่าไพร่นายวายชีวา เราจะฆ่าเสียให้หนำไม่ยำเยง ฯ ท่านท้าวไทยได้สดับให้คับอก แสนวิตกโจรพาลหาญข่มเหง จึงตรัสโต้ตอบไปมิได้เกรง ป่าของเอ็งตัวเราไม่เข้าใจ ธรรมดาป่าไม้ในไพรสณฑ์ สำหรับคนไปมาได้อาศัย จะปรับเราเอาดังจิตเห็นผิดไป ใครจะให้เครื่องประดับสำหรับองค์ นายโจรฟังคั่งแค้นแสนพิโรธ แกว่งดาบโดดลุกลามตามประสงค์ พวกไพร่พลโจรไพรใจทะนง รณรงค์ไล่รุกเข้าบุกกัน พลบูรีตีรันประจัญรับ ต่างกลอกกลับฟันแทงด้วยแข็งขัน ข้างพวกโจรปล้นไพรใจฉกรรจ์ ไล่ฟาดฟันพลบูรีชีวาวาย เข้ารบพุ่งกรุงกษัตริย์ได้ขัดสน เห็นไพร่พลป่นป้ออกหนีหาย สู้รบรับขับสู้ผู้เดียวดาย พวกผู้ร้ายล้อมจับแทบอับจน ฯ ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 31, ตุลาคม, 2560, 08:50:03 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ฝ่ายว่าพระสัจจาเมธานั้น เที่ยวพากันเยื้องย่างมากลางหน ถึงเขาขวางกลางไพรเห็นไพร่พล พวกโจรปล้นล้อมท้าวเจ้าบูรี รู้คะเนเมธาจึงว่าขาน พวกโจรพาลรบพุ่งเจ้ากรุงศรี น่าสมเวชเวทนาเจ้าธานี จะถึงที่วายชนม์ด้วยคนพาล เราควรจะช่วยไว้อย่าให้ม้วย เอ็นดูด้วยท่านเท้าเจ้าสถาน พระสัจจาว่าชอบประกอบการ ควรทัดทานห้ามปรามสงครามนั้น พระตรัสพลางย่างไปร้องไตร่ถาม นี่ข้อความเป็นอย่างไรไฉนนั่น มาล้อมสู้ผู้เดียวขับเคี่ยวกัน มีโทษทัณฑ์ผิดพลั้งเป็นอย่างไร ฯ นายโจรป่ากล้าหาญพาลฉกาจ เห็นหน่อนารถล่วงลามมาถามไถ่ แกว่งกระบี่ชี้หน้าแล้วว่าไป บังอาจใจมาถามเนื้อความเรา ทำอวดกล้าน่าเตะมาเกะกะ ใช่ธุระล่วงบามาถามเขา มึงไม่รู้จักกูทำดูเบา ประเดี๋ยวเกล้าจะกลิ้งอยู่กลางดง พระทรงฟังโจรป่าที่ว่ากล่าว ให้ร้อนร้าวในจิตดังพิษสง จึงว่าเหวยโจรไพรใจทะนง ทำอาจองขู่ข่มด้วยลมพาล เราถามความโดยดีกลับพิโรธ มาขึ้งโกรธกล่าวอ้างจะล้างผลาญ อ้ายโจรกากปากกล้าชาติสาธารณ์ จะวายปราณป่นปี้ทั้งรี้พล นายโจรฟังคั่งแค้นแสนโทษา ต้อนโยธาไล่จับอยู่สับสน พระสัจจากล้าหาญพาลประจญ กับสองคนพี่เลี้ยงที่เคียงองค์ (มีต่อ-) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 01, พฤศจิกายน, 2560, 09:10:16 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # เข้าฟาดฟันโจรไพรไล่พิฆาต ลงพินาศแตกกระจุยเป็นผุยผง แต่ตัวนายโจรใหญ่ใจทะนง ด้วยอยู่คงองอาจทนศาสตรา เห็นพวกเหล่าบ่าวไพร่บรรลัยยับ สุดรอรับอ่อนเปลี้ยลงเสียท่า พระหน่อนารถฟาดคอมรณา สิ้นชีวาวายวางอยู่กลางไพร เจ้าบูรีมีจิตพิศวาส เห็นหน่อนารถช่วยจำกัดโจรตัดษัย รีบมาหาพาทีด้วยดีใจ ดีกระไรเจ้าช่วยไม่ม้วยมรณ์ ได้ล้างปลาญพาลภัยแก้ไขเรา คุณของเจ้าใหญ่ยิ่งกว่าสิงขร ขอเชิญเจ้าเข้าไปในนคร ได้ถาวรอุปถัมภ์ให้สำราญ ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 02, พฤศจิกายน, 2560, 09:14:10 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # แล้วนำหน้าพาองค์พงศ์กษัตริย์ ออกเลี้ยวลัดตัดไปในไพรสาณฑ์ สักครู่หนึ่งถึงพาราหน้าพระลาน พระภูบาลขึ้นนั่งบัลลังก์รัตน์ พวกเสนีดีใจเข้าไปเฝ้า ลงก้มเกล้าคอยฟังรับสั่งตรัส เจ้าพาราชื่นชมโสมนัส จึงเอื้อนอรรถถามองค์พงศ์นรา เต้าทั้งสองผ่องใสไฉนนั่น จึงพากันมาในไพรพฤกษา เราขอถามนามวงศ์ด้วยสงกา อยู่พาราแห่งหนตำบลใด ฯ พระสัจจาฟังท้าวกล่าวประภาษ อัพภิวาททูลความตามนิสัย ข้าชื่อว่าสัจจานราไชย เป็นเชื้อไขพงศ์กษัตริย์ขัติยา ได้วิบัติขัดข้องต้องลำบาก กำจัดจากนิเวศน์กับเชษฐา ได้มาพบพวกพ้องอีกสองรา พากันมาตามทางในกลางไพร มาถึงบ้านเศรษฐีผู้มีศักดิ์ ก็เข้าพักวอนว่าขออาศัย ท่านเศรษฐีมีทรัพย์ก็รับไว้ ครั้นอยู่ไปนิครนเป็นคนพาล ชวนให้พระเชษฐาฆ่าเศรษฐี เห็นกับที่สมบัติพัสถาน พี่เมธาคิดเห็นไม่เป็นการ ความรำคาญกลัวผิดจะติดพัน จึงได้ชักชวนข้าให้คลาคลาด แรมนิราศเที่ยวมาพนาสัณฑ์ จึงได้มาพบองค์พระทรงธรรม์ ช่วยฆ่าฟันโจรร้ายให้วายชนม์ ฯ ท้าวฟังความตามเจ้าเล่าแถลง ได้จะแจ้งสิ้นเสร็จในเหตุผล รู้เหล่ากอหน่อไทยใช่ไพร่พล ภูวดลหรรษาแล้วพาที ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 03, พฤศจิกายน, 2560, 09:50:20 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # เชษฐาเจ้าหรืออย่างไรเราไม่รู้ เป็นศัตรูสองคนปล้นเศรษฐี เราให้จับตัวมายังธานี ประเดี๋ยวนี้ก็ยังขังเอาไว้ พระสัจจาฟังท้าวที่เล่าแจ้ง ให้ระแวงในจิตคิดสงสัย จะเป็นพี่เราบ้างหรืออย่างไร จำจะให้เขาพามาให้รู้ ครั้นคิดพลางทางทูลมูลเหตุ ได้โปรดเกศผู้ร้ายอย่างไรอยู่ ประหลาดมากหลากใจอยากใคร่ดู โปรดสั่งผู้คุมเขาให้เอามา จักรพงศ์ทรงฟังรับสั่งโปรด ถอดนักโทษปล้นเศรษฐีมาทีหวา ขุนอำมาตย์ราชมัญรับบัญชา ก็รีบมาหน้าวังที่ขังคน ถอดนักโทษสองราที่ฆ่าเขา พามาเฝ้าจอมวังดังนุสนธิ์ พระฉันทาเห็นน้องหมองกระมล ทั้งนิครนก้มพักตร์ไม่ทักทาย (มีต่อ ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 04, พฤศจิกายน, 2560, 07:18:00 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # พระสัจจาเบือนเนตรเห็นเชษฐา ต้องอาญาท้าวไทยให้ใจหาย วิ่งเข้ามาอัญชลีพระพี่ชาย ลงฟูมฟายชลเนตรสังเวชครัน แล้วกราบทูลท้าวไทยจงได้โปรด ด้วยนักโทษผู้นี้พี่หม่อมฉัน ที่เหี้ยมโหดโทษผิดมีติดพัน พระทรงธรรม์จงงดโปรดลดลา เจ้าจอมวังฟังบอกที่ออกโอษฐ์ ทูลขอโทษแจ้งเหตุว่าเชษฐา ไม่ขืนขัดตรัสตามความเมตตา เป็นพี่ยาของเจ้าพึงเข้าใจ ประพฤติตนคนพาลสันดาลโฉด จึงต้องโทษทัณฑ์หนักเพียงตักษัย เจ้าทูลขอก็เห็นไม่เป็นไร จะยกให้กับเจ้าช่วยเรามา แล้วจึงมีบรรหารโองการโปรด ถอดนักโทษเปลื้องปลดงดโทษา พระหน่อนารถกับนิครนพ้นอาญา ลงก้มหน้าได้รับความอับอาย ฯ ท่านท้าวไทยใจรักอยู่นักหนา ด้วยสัจจาความเอ็นดูไม่รู้หาย จึงยิ้มเยื้อนเอื้อนอรรถตรัสภิปราย ตามมั่นหมายเอื้อเฟื้อเป็นเชื้อวงศ์ จึงว่าข้าการุณขอบคุณเจ้า ที่ช่วยเรามาได้ไม่ผุยผง จึงต้องแทนคุณให้ดังใจจง เรามีองค์นงนุชพระบุตรี นางทรามชมสมญาผกามาศ จะประสาทให้ครองกันสองศรี โดยที่สุดอุดหนุนคุณเจ้ามี ทั้งบูรีก็จะมอบให้ครอบครอง พระสัจจาคนซื่อด้วยถือสัตย์ มัธยัสถ์เหลือดีไม่มีสอง จึงนบนอบตอบความตามทำนอง ฝ่าละอองโปรดเกศทรงเมตตา ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 05, พฤศจิกายน, 2560, 08:15:28 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # จะยกพระบุตรีผู้มีศักดิ์ ให้ร่วมรักพิศวงเป็นวงศา ขอบพระคุณยิ่งล้นคณนา แต่ตัวข้าขอคำนับสุดรับรอง ด้วยข้านี้มีคู่อยู่แล้วหนา พระธิดาก็จะเสียเป็นเมียสอง จะได้ขายบาทาฝ่าละออง ให้มัวหมองมลทินเขานินทา ท่านทรงเดชเมตตากับข้านี้ ขอบุตรีภูวเรศให้เชษฐา ควรมิควรขอพระกรุณา พระอาญาขอไว้ใต้ธุลี ฯ ท้าวฟังเล่าเค้ามูลที่ทูลขัด เห็นซื่อสัตย์วาจาเป็นราศี อุเบกขาหาไหนเห็นไม่มี ที่พาทีถูกต้องทำนองความ กลับจะขออรทัยให้กับพี่ เจ้าธานีตรองตรึกให้นึกขาม ในพระทัยไม่ชอบจึงตอบตาม ประกอบความมัธยัสถ์เจ้าสัจจา เรายกธิดาให้ไม่ประสงค์ กลับขอองค์เยวเรศให้เชษฐา เพราะว่าตัวเจ้านั้นมีภรรยา ไม่หวังหามักมากในราคกาม ที่จะขอบุตรีให้พี่เจ้า ตัวของเราในจิตยังคิดขาม ด้วยพี่ตัวชั่วช้าพาลาลาม มักทำความทรชนเป็นคนพาล ถ้าแม้นยกธิดาของข้าให้ ก็จะได้ร้อนเร่าด้วยห้าวหาญ เราแหนงจิตคิดเห็นไม่เป็นการ ด้วยคนพาลเป็นมิตรเห็นผิดครัน พระสัจจานบนอบตอบสนอง ที่มัวหมองชั่วช้าเชษฐาฉัน เพราะนิครนคนชั่วมาพัวพัน ใจฉกรรจ์แนะนำแต่ทำร้าย ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 06, พฤศจิกายน, 2560, 09:16:19 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # พระเชษฐาหารือนับถือเขา พลอยมัวเมาปัวเปียจึงเสียหาย เหมือนคบพาลพาลพาหาอุบาย ถ้าคบฝ่ายเมธาคงถาวร ที่เชษฐาทำผิดคงคิดกลับ ข้าขอรับผิดพลั้งควรสั่งสอน เห็นกับข้าได้เอ็นดูเถิดภูธร คิดตัดรอนนิครนให้พ้นไป ฯ ท้าวฟังรสพจมานสารสนอง เห็นถูกต้องวาจาที่ปราศรัย จึงเอื้อนอรรถตรัสตอบว่าชอบใจ จะยกให้พี่เจ้าเยาวมาลย์ แล้วท้าวให้ไล่นิครนไปพ้นเขต ให้เยาวเรศร่วมรักสมัครสมาน อยู่กับพระฉันทายุพาพาล ได้สำราญสุขโขด้วยโภคา ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 07, พฤศจิกายน, 2560, 09:36:03 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # พระฉันทากลับจิตคิดระมัด ตั้งซื่อสัตย์อย่างเอกอุเบกขา ไม่เป็นพาลราญรอนเหมือนก่อนมา เจริญผาสุกสิ้นมลทินพาล ที่ท่านว่าต้นตรงปลายลงคด สุดกำหนดหมายแม่นเป็นแก่นสาร ที่ต้นคดปลายตรงคงเป็นการ ท่านบรรหารใช้ได้นานไปดี พระฉันทากับพระอนุชาชาติ อภิวาทลาท้าวเจ้ากรุงศรี ก็พาองค์ธิดาจ่กธานี มาถึงที่มิถิลาได้ห้าวัน พระสัจจาแวะหาท้าวเจ้าสถาน รับนงคราญอัคเรศไปเขตขันธ์ ถึงพาราณสีที่เขตคันธ์ ก็พากันเข้าเฝ้าเจ้าพารา ฯ ( มีต่อ - ) หัวข้อ: Re: # นิทานไทยคำกลอน # * ยายกับตา * เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 08, พฤศจิกายน, 2560, 08:33:23 PM # นิทานยายกับตา (ปลูกข้าว) # ท้าวพรหมทัตขัติวงศ์พระทรงเกล้า กับสองเฒ่าผู้มียศถา เห็นลูกกลับบูรีแสนปรีดา พจนาไต่ถามเนื้อความกัน พรหมทัตขัติวงศ์พงศ์กษัตริย์ มอบสมบัติหน่อไทยครองไอศวรรย์ พระสัจจาร่วมวงศ์ด้วยพงศ์พันธุ์ ไม่เดียดฉันท์ร่วมรักสามัคคี ได้เป็นอุปราชในราชฐาน บัญชาการช่วยบำรุงในกรุงศรี ได้สิ้นทุกข์สุขาชาวธานี ต่างยินดีชื่นช่วยอำนวยไชย ก็สิ้นเรื่องยายตาที่ว่ากล่าว ตามเรื่องราวบูราณท่านขานไข เป็นภาษิตคิดกลอนพอสอนใจ เอาไว้ให้กำหนดจดจำเอย ฯ. 《《《จบบริบูรณ์ 》》》 |