|
หัวข้อ: เศร้าอะไรขนาดนี้ ไม่มีอะไรจะแต่ง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02, สิงหาคม, 2560, 09:32:12 PM คิดแค่หวังตั้งใจซื้อใบเสี้ยว เลือกใบเดียวโชคผูกพาถูกเป๋ง ซื้อชุดใหญ่ใช่เราเจ้านักเลง หรือเดาเก่งเพ่งแถนแม่นตำรา ก็ครองจนปนเจ็บเจ็ดสิบขวบ โดนกินรวบใต้ดินเกลี้ยงสิ้นท่า รถจำนำเรือนจำนองสองสวนนา ขายเขาฆ่าหมดคอกควายสิบตัว หนังติดเนื้อเสื้อติดเตี่ยวเที่ยวเร่ร่อน คือที่นอนหมอนใบมุดใต้ขัว อาบวันเว้นเหม็นไคลยุงไกลกลัว งายแลงจั่วข้าวคนก้นบาตรพระ สำมะเลเทเมาเฝ้าสถาน อยู่ช่วยงานแต่งดาวิวาหะ งานศพเศร้าเข้าเมรุไม่เคยละ ป๊ะเท่งป๊ะม่วนหนัวแห่ครัวตาน เวลาทางว่างขาวก้าวเดินผิด จนชีวิตใกล้จะอวสานต์ รู้สึกตัวชั่วดีอีกทีพาน โรครุมรานรันทดหมดเรี่ยวแรง รับยังชีพชราเดือนคราครั้ง เจียดสตังค์ซื้อหวยรวยกินแบ่ง รวยเต็งโต๊ดใต้ดินกินรวบแทง จ่อมกระแป๋งไว้จองห้องศาลา รพีกาญจน์ |