บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา => ห้องกลอน คุณอภินันท์ นาคเกษม => ข้อความที่เริ่มโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 04, สิงหาคม, 2560, 12:08:02 AM



หัวข้อ: - เก็บดอกภาษาร้อยมาลัย -
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 04, สิงหาคม, 2560, 12:08:02 AM
(http://upic.me/i/qp/12670284_1005941452778006_1424694453047195035_n.png) (http://upic.me/show/61336546)

- เก็บดอกภาษาร้อยมาลัย -

ประจงร้อยมาลัยรักให้หล่อน
เป็นคำกลอนกล่อมขวัญในฝันเสมอ
คนเขียนกลอนคืนวันฝันพบเจอ
แต่ฝันเก้อเรื่อยมาระอาอาย

มาลัยรักไร้ฝุ่นกลิ่นกรุ่นหอม
ส่งมาพร้อมความฝันหวังมั่นหมาย
หล่อนคงรับจับวางไว้ข้างกาย
ถักทอสายใยสวาสดิ์ไม่ขาดตอน

ดอกภาษาผลิบานเต็มลานฝัน
เก็บคัดสรรสอดร้อยสร้อยอักษร
สร้างบันไดไต่ระดับเสียงขับกลอน
ถูกวรรคตอนจังหวะโยนทยอย

ร้อยคำหอมพร้อมคำรสฉ่ำหวาน
คำชื่นบานเบิกสบายคลายเหงาหงอย
กุหลาบรักแก้วพิกุลกลิ่นกรุ่นลอย
เป็นสายสร้อยคล้องใจไว้ประจำ

สั่งสร้อยคำจำจิบกระซิบกระเส่า
ให้ซึมเข้าโสตเธอนั้นทั้งวันค่ำ
“รักคิดถึง”ตรึงไว้มิคลายคำ
คอยตอกย้ำยืนยันกันเธอลืม....

เต็ม อภินันท์
ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัยธานี
๓๑ กรกฎาคม ๒๕๖๐
* ขอบคุณเว็บฯเจ้าของภาพในกูเกิล


หัวข้อ: Re: - เก็บดอกภาษาร้อยมาลัย -
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 04, สิงหาคม, 2560, 12:44:25 PM

มาลัยกวี

ร้อยกวีต่างใจมาลัยสาส์น
เป็นลำนำคำกานท์หวานดูดดื่ม
แทนรักแท้แน่นักใช่รักยืม
ให้เธอปลื้มทุกวันก่อนบรรทม

ก่อนหลับฝันคืนนี้ที่หมอนข้าง
มาลัยวางเคียงแก้มแซมปอยผม
หากคิดถึงคนร้อยถ้อยคารม
โปรดหยิบดมสักนิดก่อนนิทรา

หวั่นกวีที่ร้อยจะพลอยเก้อ
ยามเมื่อเธอรวนเรเสน่หา
ไปหลงชื่นอื่นคำจำนรรจา
ลืมคุณค่าภักดีที่เจาะจง

ไม่หวังเกินกว่านี้ฤดีเสี่ยง
ขอเป็นเพียงดอกหญ้าสบตาหงส์
แม้นมีใครหมายมั่นขวัญอนงค์
โปรดมั่นคงดวงจินต์อย่ายินยอม

ฝาก"มาลัยดอกรัก"เป็นสักขี
แทนฤดีคนไกลให้เธอหอม
แนบหมอนข้างต่างขวัญจงหมั่นดอม
คอยวันหลอมใจซึ้งเป็นหนึ่งเดียว

 :d09:

พรานไพร


หัวข้อ: Re: - เก็บดอกภาษาร้อยมาลัย -
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 06, สิงหาคม, 2560, 12:37:20 AM

แบ่งหัวใจให้กันวันละนิด
แบ่งความคิดถึงกันคืนฝันเปลี่ยว
แบ่งสายใยในรักฟั่นถักเกลียว
ข้ามหุบผาโดดเดี่ยวความห่างไกล

ทุกทุกความรู้สึกอันลึกซื้ง
ถ้อยคำนึงอาวรณ์อันอ่อนไหว
พ่วงผูกเป็นมาลาสร้อยมาลัย
คล้องหัวใจยามจากมิพรากจาง

ขอคำหวานหว่านลงจงจำหลัก
แนบนานนักอย่าหายหรือกลายห่าง
บนแผ่นดินถิ่นใจในจิตนาง
ผลิพราวพร่างผูกพันเป็นมั่นคง

ให้คำหวานหวานหอมอวยกล่อมเกล้า
หอมยวนเย้ายามหลับอย่าลับหลง
ทุกยามตื่นชื่นใจให้ยั่งยง
ปลอบประจงจารจิตประจำจินต์

ทุกค่ำคืนยืนยันจะมั่นถัก
มาลัยรักร้อยสู่มิรู้สิ้น
ใจสองเราร่วมเรียงเคียงชีวิน
ร่วมร้อยรินเคียงรัก.. ถักมาลา ฯ
:
.
- Black Sword -
 (หมู มยุรธุชบูรพา)