หัวข้อ: - แม้เปียกก็ต้องทน - เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 10, สิงหาคม, 2560, 12:00:51 AM (http://upic.me/i/cg/01xwd.jpg) (http://upic.me/show/61366845) - แม้เปียกก็ต้องทน - เมฆที่ลอยละลายเป็นสายหล่น เรียก"เม็ดฝน"จากฟ้ารดหล้าชุ่ม รดมากจนนองระลอกเจิ่งซอกมุม เป็นการสุมทุกข์ใส่ให้ผู้คน วลาหกตกซ่านโบราณว่า อยู่ใต้ฟ้าดีชั่วอย่ากลัวฝน ควรต้องพร้อมยอมเปียกปอนสายชล หนาวก็ทนสู้หนาวคราวฝนพรำ เช่นอยู่ในอารมณ์สังคมโลก ย่อมเปียกโชกธารถ้อยที่พล่อยพร่่ำ ทั้งสรรเสริญนินทาว่าประจำ ทุกน้ำคำสาดใส่ไม่เว้นวัน เปียกน้ำฝนทนหนาวเป็นคราวครั้ง เปียกน้ำคำพรูพรั่งทั้ง"ยอ,หยัน" ถึงอย่างไรก็ต้องทนตามรู้ทัน ไม่อย่างนั้นหมดหวัง"ตายทั้งเป็น" เต็ม อภินันท์ ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัย ค่ำคืนที่ ๙ สิงหาคม ๒๕๖๐ * ขอบคุณเจ้าของภาพในเนต |