บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลบท => ข้อความที่เริ่มโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 23, กันยายน, 2560, 04:38:36 PM



หัวข้อ: # กลบท เบญจภาค # * ชีวิตไม่เที่ยง *
เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 23, กันยายน, 2560, 04:38:36 PM
(http://upic.me/i/tr/60-17.jpg) (http://upic.me/show/61600816)


# กลบท เบญจภาค #

* ชีวิตไม่เที่ยง *

(โคลงสี่ดั้นสินธุมาลา)
ทรัพย์อินทรีย์หนี้นั่น..มีวัน หมดแล
ที่กฏบทเรียนผัน.......เปลี่ยนได้
เลิกยึดติดใดพลัน.....ใจหวั่น ไปฤา
ไม่ปลงให้ได้ไร้.........รักชัง ฯ.

ควรฟังนิดจิตแท้.......ยังแปร ผันเอย
ฝังมั่นบั่นล่วงแด.......หน่วงทั้ง
รูปกายเสื่อมดังแล....ยังแก่ พังเอย
ดั่งเกินยั้งครั้งรั้ง.......นั่นแล ฯ.

(กลอนสุภาพ)
ทรัพย์อินทรีย์..หนี้นั่น..มีวันหมด
แลที่กฏ..บทเรียน..ผันเปลี่ยนได้
เลิกยึดติด..ใดพลัน..ใจหวั่นไป*
ฤาไม่ปลง..ให้ได้..ไร้รักชัง*

ควรฟังนิด..จิตแท้..ยังแปรผัน*
เอยฝังมั่น..บั่นล่วง..แดหน่วงทั้ง*
รูปกายเสื่อม..ดังแล..ยังแก่พัง*
เอยดั่งเกิน..ยั้งครั้ง..รั้งนั่นแล*

(วิชชุมมาลาฉันท์ ๘)
ทรัพย์อินทรีย์หนี้..นั่นมีวันหมด
แลที่กฏบท..........เรียนผันเปลี่ยนได้
เลิกยึดติดใด........พลันใจหวั่นไป
ฤาไม่ปลงให้........ได้ไร้รักชัง

ควรฟังนิดจิต........ยังคิดแปรผัน
เอยฝังมั่นบั่น........ล่วงแดหน่วงทั้ง
รูปกายเสื่อมดัง.....แลยังแก่พัง
เอยดั่งเกินยั้ง........ครั้งรั้งนั่นแล

(กาพย์ฉบัง ๑๖)
ทรัพย์อินทรีย์หนี้นั่นมี...วันหมดแลที่
...กฏบทเรียนผันเปลี่ยนได้

เลิกยึดติดใดพลันใจ...หวั่นไปฤาไม่
...ปลงให้ได้ไร้รักชัง

ควรฟังนิดจิตแท้ยัง...แปรผันเอยฝัง
...มั่นบั่นล่วงแดหน่วงทั้ง

รูปกายเสื่อมดังแลยัง...แก่พังเอยดั่ง
...เกินยั้งครั้งรั้งนั่นแล

(ร่ายยาว)
ทรัพย์อินทรีย์หนี้นั่นมีวันหมด...แลที่กฏบทเรียน...ผันเปลี่ยนได้เลิกยึดติดใด...พลันใจหวั่นไปฤาไม่...ปลงให้ได้ไร้รักชัง...ควรฟังนิดจิตแท้ยังแปรผัน...เอยฝังมั่นบั่นล่วง...แดหน่วงทั้งรูปกายเสื่อมดัง...แลยังแก่พังเอยดั่ง...เกินยั้งครั้งรั้งนั่นแล

หญิงหนิงพราว วลี
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

กลบท เบญจภาคภาค คือการเขียนบทร้อยกรองหนึ่งเนื้อความแล้วอ่านได้ตรงฉันทลักษณ์ทั้ง-โคลง-กลอน -กาพย์-ฉันท์-ร่ายโดยไม่มีการเปลี่ยน หรือสลับคำและตำแหน่ง โดยเด็ดขาด




หัวข้อ: Re: # กลบท เบญจภาค # * ชีวิตไม่เที่ยง *
เริ่มหัวข้อโดย: นักเลงกลอน ที่ 25, กันยายน, 2560, 09:10:40 PM



ปกติของคนที่แต่งกลอนโคลง โคลงกลอน หรือกลอนกาพย์ กาพย์กลอน นี้ก็จะต้องใช้สมองคิดทั้งสองด้าน
ไปในเวลาเดียวกัน ซึ่งถ้าเปรียบเป็นคอมพิวเตอร์ก็คือ มี CPU 2 คอร์
แต่คนที่คิดแต่งโคลงฉันท์กาพย์กลอนร่าย 5 อย่างไปในเวลาเดียวกันนี่ ต้องใช้สมองมากถึงห้าส่วน 500%
ถ้าเปรียบเป็นคอมพิวเตอร์นี้ต้องมี CPU  ถึง 5 คอร์  ยากมาก  ความสามารถระดับ ซุปเปอร์ไซย่าก็อต


  ขอซููฮก  :a013: :a013:   :020:


แต่งโคลง,ฉันท์,กาพย์,กลอน,ร่าย,ร่อนเชี่ยว
เพียงบทเดียว ๕ หลัก  ทลักษณ์ฉัน
มิต้องจับสับคำสิ่งสำคัญ
เป็นร่าย,ฉันท์,กาพย์,กลอน,โคลง,โยงดุจเดิม

ช่างประดิษฐ์คิดค้นฝึกฝนเพียร
งานขีดเขียนขยันรังสรรค์เพิ่ม
รอบรู้หลักนักแต่งหาแหล่งเติม
จากจุดเริ่มสู่จุดหมายเฉิดฉายแวว


สริญ  สาระทะ    :041:   :001:






หัวข้อ: Re: # กลบท เบญจภาค # * ชีวิตไม่เที่ยง *
เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 27, กันยายน, 2560, 10:41:50 AM
ครั้งหนึ่งเคยเข้าไปขอคำแนะนำจากพี่ชาย(คนเก่ง)คนหนึ่งตอนที่กำลังเขียนกลบทจตุภาคนั้นพี่ชายบอกว่าหากเขียนเกิน ทวิภาค แล้วจะไม่ลื่นไหลเพราะคุมจังหวะคำของแต่ละอย่างและเนื้อหาของเรื่องที่เขียนนั้นได้ยาก ซึ่งก็เป็นจริงดังคำพี่ชายว่า ฉันทลักษณ์ในบางส่วนจึงยังไม่มีสิ่งใดที่สมบูรณ์โดยแท้ ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะพี่สริญ

        " ข้าน้อยมิบังอาจ"
ขอบคุณพี่ที่ชมเชยเอื้อนเอ่ยอรรถ
ยังฝึกหัดกลบทพจน์ยังแผ่ว
พอครูพักก็ลักจำนำเป็นแนว
แต่ไม่แคล้วความมิคมมิสมบูรณ์

น้องยังคงต้องฝึกฝนค้นหาหลัก
สื่อลายลักษณ์เป็นอาจินตราบสิ้นสูญ
ขอเรียนรู้เรื่อยเรื่อยไปได้เพิ่มพูน
ขอเทิดทูนบรรพชนคิดค้นกลอน

 :a013: :a013: :a013:

ด้วยความเคารพ..จากใจ
หญิงหนิง พราววลี