พิมพ์หน้านี้

ดาษดาวเรืองเหลืองลานเริ่มบานแล้ว
ลมหนาวแผ่วโชยระคนแทรกฝนฝอย
ปี่ชวาซ้อมบรรเลงเพลงบัวลอย
โอ้ จันทร์คล้อยครอบเขตประเทศระทม

พานพูนกลีบบุหงาดารารัตน์
ช่อจันทน์จัดกลิ่นจางวางผสม
แต่วันนั้นวันโศกวันโลกตรม
จะเหลือลมขืนร่างได้อย่างไร

พระจิตกาธานก้านระกำเริ่มจำหลัก
กนกจักเจียนกลมสมสมัย
หนอ แน่แล้วแก้วเกล้าของเผ่าไท
ที่หวังไว้ว่าฝันจะพลันจริง

วันสีดำเดือนพร่าจะมาถึง
แลโลกตรึงหม่นพยับทุกสรรพสิ่ง
ระงมไห้ไร้หลักจะพักพิง
เหลืออ้อยอิ่งอาลัยขวัญกับควันลอย ฯ

พรายม่าน
๒๐.๑๐.๖๐

บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล