หัวข้อ: ฉันเขียนกลอนเพื่ออะไร? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05, ธันวาคม, 2560, 09:10:44 PM เลยสนุกยุควัยไอหนุ่มสาว เขียนเรื่องคาวฉาวปากกระดากศรี เดินกระด้างข้างในไฟยังมี สะกิดทีเปกพ่อลออตา แค่ขบขำจำกัดบำบัดแก่ ชม้ายแลคอยหลบสยบซ่า ยินขับขานหวานเวียกเรียกอาวอา จ๊ะทิงจาฟ้าใสใจเบิกพอง ย่างก๊องแก๊งแข้งขาสารรูป มันน่าจูบลูบองค์ตรงไหนผ่อง หากสะสวยรวยสินดินละออง คงลอยล่องฟ่องฟ้าอ่าเดือนดาว ปัจจุบันฉันท้อไม่หล่อเหลา แก่หนวดเคราผมขนดำปนขาว มักเป็นลมอมเมี่ยงเสียงเหน่อยาว มือจับราวคลานพื้นขึ้นบันได เอาคำเก่าเล่าความโล้ตามเรื่อง ขลาดคุยเขื่องเพราเพรงวังเวงไหว ม่วนชมนกหกเหินกลางเนินไพร ปลูกลำไยไต่โหนกระโจนคู เห็นดีงามทรามชั่วมั่วสาแหรก- ขาดตุ่มแตกตำตาพาอดสู แสร้งละเลียดเสียดส่อทรฮู ได้เรียนรู้จารจดบรรณบทกลอน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ฉันเขียนกลอนเพื่ออะไร? เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 06, ธันวาคม, 2560, 09:45:11 AM ถามเขียนกลอนเพื่ออะไร..? ไม่รู้ได้ แต่เยาว์วัยไม่เคยเพียรเขียนมาก่อน ชอบดูหนัง(ตลุง)ทั้งคืนฝืนตานอน บทร้องกลอนส่วนใหญ่ฝังใจจำ จนฉันมาบ้ากลอนอยู่ตอนนี้ คิดให้ดีทีท่าก็น่าขำ แต่งหนังสือเป็นเล่มเล่มเต็มใจทำ แต่เวรกรรมคนอ่านมองผ่านเมิน ธนุ เสนสิงห์ :046 |