|
หัวข้อ: ความรู้สึกที่ไม่แตกต่าง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02, มกราคม, 2561, 08:46:37 PM พยุงผอมอ้อมฟากจากชายป่า ดูสีหน้าท่าเพลียสูญเสียขวัญ ไร้ปลอกคอเจ้าของคอยคุ้มกัน ยืนขาสั่นหวั่นหวาดยังขลาดกลัว สะดุ้งโลดโดดแผล็วแมวใครนะ ทุกเช้าปะเกาะขอนตอนฟ้าหลัว สองข้างคราบฉาบฝุ่นขนขุ่นมัว สองหูหัวจมูกถูกดำทา คงนอนแนบแอบซุ่มพงพุ่มไม้ ลมเข้าไส้โหยหิวเดินลิ่วหา นำแห้งหอบหมอบลงส่งสายตา เคล้าแข้งขาโอนอ่อนวอนเอ็นดู บิปลาจี่จุ่มแจ่วแล้วหยิบยื่น ดีใจรื่นชื่นอิ่มท้องยิ้มสู่ จับขัดสีฉวีแวมฟอกแชมพู มะมาอยู่ขนำสวนลำไย ที่ถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงหวังเจ้า เป็นยามเฝ้าผลดอกกระรอกไล่ บึ้งบ่างหนูรูรากกัดกากใบ พอทำได้อีกแรงช่วยแบ่งเบา ค่ำเลยล่วงดวงจันทร์พลันกระจ่าง ข้าขดร่างลงอิงหลังพิงเสา เจ้านอนหนุนอุ่นไอจากไฟเตา ข้าหง่อมเหงาเจ้าหง่าวขาดสาวเคียง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ความรู้สึกที่ไม่แตกต่าง เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 03, มกราคม, 2561, 02:20:35 PM (https://scontent.fbkk17-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/23844913_1394154950693287_3205940592110482174_n.jpg?oh=31fc1b6b185408af7dcb5838e3a87a47&oe=5AF782D6) บ้านแคบ เห็นมะแมวยังนอนทับกันเลย เจ้า"นำโชค"แน่เชียวเหมียวหง่าวนั่น รอหลายวันไร้แววไม่แหง่วเสียง หรือติดท้ายบรรทุกหลบซุกเคียง ขึ้นเคี้ยวเมี่ยงเมืองเหนือเมื่อปลายปี มั่นใจนักแน่แน่วนั่นแมวน้อง ฟังสิร้องได้ชัวร์ตัวส้มสี ตาจมูกหูคางหางเรียวรี ขาทั้งสี่ครบครัน คือ...สัญลักษณ์ ฝากอ้ายแลเลี้ยงดูให้อยู่ชิด นอนแนบติดอกซ้ายอย่าไสผลัก ซูบซีดเซียวเหี่ยวห่อนวอนฟูมฟัก วันว่างพักงานพร่องน้องไปรับ Sasi :d08: หัวข้อ: Re: ความรู้สึกที่ไม่แตกต่าง เริ่มหัวข้อโดย: ปลายฝน คนงาม ที่ 04, มกราคม, 2561, 09:41:45 AM เจ้า"นำโชค"ลืมเรือนเก่าไปเฝ้ารัก แอบอิงพักบ้านใครไม่ยอมกลับ เจ้าสาวแป้งแต่งเก้อเธอนั่งนับ พ่อจ้องจับเงินขันหมากยากแล้วละ แล้วแม่บ้านยังคิดทรยศ แมวทั้งหมดยกให้เขาไปล่ะ สาวแป้งช้ำชอกใจไปเถอะนะ "ปู่กด"จะทำเช่นไร ไปคิดเถอะ :d04: ปลายฝน คนงาม |