หัวข้อ: - สมองไม่สนองใจ - เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 02, กุมภาพันธ์, 2561, 10:43:22 PM (http://image.ibb.co/eRQJOm/10897019_1625909560970699_8231076746522264136_n.jpg) (http://imgbb.com/) - สมองไม่สนองใจ - "นิราศร้างห่างเพื่อนเหมือนตายดับ ข่าวเงียบหายหลายปีเร้นลี้ลับ เมื่อหวนกลับคืนมา...ชราแล้ว จับปากกาเขียนกลอนอีกตอนแก่ ทำยักแย่กระหย่องมิคล่องแคล่ว ส่งใจรักฝากมิตรทุกทิศแนว มาชนแก้วดวดเหล้าเคล้ากลอนเอย" นิราศสั้นวันดีหลายปีก่อน หลังเที่ยวร่อนเปะปะเอ้อระเหย ทิ้งงานกลอนนอนเปล่าไม่เกลาเกย เหมือนไม่เคยคลำคิดขีดเขียนกลอน กลอนเก่าเขียนเก็บไว้ไร้สนิม อ่านแล้วยิ้ม"รอยใจ"ยามวัยอ่อน อารมณ์โลดแล่นในหลายทางจร ลุยทั้งร้อนทั้งเย็นที่เห็นทาง คิดเขียนใหม่ได้ดีมิเหมือนเก่า อารมณ์เฒ่าคำทื่อเกินถากถาง ไม่เผ็ดร้อน,อ่อนหวานพาลระคาง คงต้องวางมือไปอีกไม่นาน อยากรู้เพื่อนเราเป็นเช่นนี้ไหม ยิ่งสูงวัยวายหมดรสมันหวาน แม้"นักกลอนนอนฝันเป็นสันดาน" อยากเขียนอ่านแต่สมองมิต้องใจ เต็ม อภินันท์ ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัย ๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑ * ขอบคุณเจ้าของภาพในเน็ต |