กลบท  ภมรเมา
   คุณอภินันท์    นาคเกษม  ผู้ประดิษฐ์


  ล่องพลิ้วพลิ้วปลิวไหวแว่วเสียงสั่ง
เหมือนหวังหวังวาดไว้ในใจหนอ
นั่งเอียงเอียงเคียงหมอนนอนอ่านรอ
ใจฝ่อฝ่อฝันเหมือนดาวเลื่อนลอย
คิดตามตามยามว่างใจร้างรัก
อกหักหักหวนให้ใจเริ่มหงอย
คนเหงาเหงาเฝ้าหาตั้งตาคอย
ไร้รอยรอยลาลับไม่กลับคืน
ลมพัดพัดลัดลู่ดูยอดเขา
แรงเร้าเร้าเงาเมฆเฉกลูกคลื่น
กลบแสงแสงแรงลมไม่กลมกลืน
จึงฝืนฝืนฝากเดือนเตือนความจำ
เริ่มหนาวหนาวคราวฝนฝากฟากฟ้า
ยิ่งพาพาเพ้อไปใจถลำ
ครวญคิดคิดทิศทางบางระกำ
เพลงร่ำร่ำร้องหาอุราตรม
          ครูแดง