ฟ้า

( อัมพร หาว เวหา โพยม นภ ทิฆัมพร คคนางค์ คคนานต์ นภดล นภา นภาลัย เวหาศ  )

ฟ้ากับใจ

  พิภพสวยด้วยฟ้านภาหาว
เวหาศพราวพรมพื้นทุกตื่นฝัน
เริ่มอรุณหมุนใหม่ไล้ตะวัน
ตัวของฉันยังคงดำรงตาม

เวหาวาดสาดแสงแจรงสี
รุ้งรวีเรืองรองส่องอร่าม
ทิวอัมพรฟ้อนหล้าอุษางาม
ทุกทุกยามยลซึ้งคิดถึงเธอ

วิหคโผโล้ฟ้าถลาร่อน
ทิฆัมพรแผ่ผายคล้ายเสนอ
นภเสกเมฆเหมือนเป็นเพื่อนเกลอ
ดั่งเสมอมีรักอยู่คู่เคียงใจ

คคนางค์สางแล้วแจ้วไก่ขัน
เจื้อยประชันสกุณาร่าแจ่มใส
เหมือนออเซาะเกาะคู่จู๋จี๋ไป
เจ้ารู้ไหมใครเล่าที่เฝ้าคอย

นภาลัยโลมขวัญวันหวามหวิว
ใบไม้พลิ้วกิ่งสูงจูงหญ้าสอย
สะบัดก้านต้านลมข่มตาลอย
แลเคลิ้มคล้อยว่ารักเรียกกวักเรา

นภดลบนหล้าอ่าเลอสรวง
รวมทั้งปวงเปล่งประกายคลายความเหงา
เงียบสงบพบสุขทุกข์บรรเทา
หาใดเท่าเทียบโพยมโน้มฤทัย

ครูแดง

วันกวีนิพนธ์สากล

 กวีนิพนธ์ดลคิดสร้าง            สำคัญ
กำหนดทั่วพร้อมกัน               เกริกก้อง
โคลงกลอนกล่าวเสกสรรค์   จรุงจิต
จารลิขิตคำร้อง              เรื่องร้อยรจนา

ปรัชญาศาสตร์แจ่มแจ้ง    แจรงกานท์
เรียงแต่งเติมดวงมาน        เจิดจ้า
บรรเลงล่องขับขาน          บังเกิด
กำเนิดศิลป์นำหน้า            ลุชั้นพลังใจ

วิไลพจน์หยดย้อย       แยบยล
กวีนิพนธ์สากล      กล่าวไว้
เป็นอมตะผล         คีตลักษณ์
 เชิงประจักษ์จึงให้    ประดับด้วยดาวหรู

ชูผดุงรุ่งเรื้อง        ประเทืองกวี
รวมสิ่งจารวจี       โลกรู้
เป็นปราชญ์ก่อเกียรติศรี   ลือกระฉ่อน
รวมกาพย์กลอนนามผู้     พรั่งพร้อมนามไสว

ผลงานใดล้ำค่า      คณนา
ยี่สิบเอ็ดมีนา          ประกาศไว้
ทุกสารสื่อศึกษา      คงอยู่
หมวดหมู่นำมาใช้    แต่ต้นจนลูกหลาน

ครูแดง

วงศ์วรรณกรรม

    ฟากฟ้าฝันพันดาวพราวเวหน
ฤดีดลด้นเดินเพลินแดนสรวง
แดนนิมิตลิขิตกล่อมน้อมชูบวง
ราวทุกดวงสะบัดโบกโลกกวี
กาพย์กลโคลงโยงสายร่ายสะท้อน
ดาวอักษรสวมชฎามารศรี
กรีดกรายกรอ่อนช้อยร้อยวจี
เทพพาทีท่องกานท์วิมานใจ
โลกของฝันวรรณศิลป์ยินยลยิ่ง
นำทุกสิ่งผูกมนต์สะกดใส่
จินต์วิสิฐคิดสรรค์กลั่นหทัย
ร้อยมาลัยละเมียดเกียรตินักกลอน
อนุรักษ์หลักแผนลงแผ่นผา
ลงศิลาหล่อไว้ให้กระฉ่อน
เจียรสลักศักดิ์จอมหอมขจร
ร่าเริงฟ้อนฝากฟ้าพรรณราย
รวมกวินทร์ปิ่นดาวก้าวเรืองรุ่ง
เจิดจรุงมุ่งหวังดังจุดหมาย
ดำรงลักษณ์อักขระเชิดระบาย
มิสูญหายจากวงศ์วรรณกรรม

ครูแดง
(  มนขิดา   พานิช  )