[ ท่ามกลาง ● กลอนกลบทกบเต้นต่อยหอย ]
[ ๑ ]
๏ กำลังใจ........ไกลลี้จาก.........พรากเขนย
ลมรำเพย.........เลยร่ายพ้น........จนสงัด
มันหงอยเหงา....เมางุ่มง่าม.........คร้ามชะมัด
ขอได้ซัด.........ขัดแดซีด...........ขีดละเลง
[ ๒ ]
๏ ลบสีดำ.........ล้ำเส้นโดด.........โหดมหันต์
มืดมิดพลัน........มันหมองพล่าน.....คร้านเขย่ง
เอื้อมสุดปลาย....อายเสียเปล่า......สาวกระเตง
กลับลอยเคว้ง......เกรงหลุดคว้า......กว่าได้ครอง
[ ๓ ]
๏ มองโลกกว้าง....หมางลบกวาด....ดาษดายดื่น
ข้าทนฝืน............ขืนทบฝาก.......มากเป็นสอง
รีบกำจัด.............รัดกุมจิต..........คิดไตร่ตรอง
จักกุก่อง.............จ้องเก็บเกี่ยว....เสี้ยวนาที
[ ๔ ]
๏ หากมาใส่.........ให้หมดสิ้น........ยินเสียงพร่ำ
ทั้งคมคำ.............ทำคั่นคู่...........ชูราศี
เพื่อเติมก่อ...........พอเติบก่อน......หย่อนวจี
จับบดบี้...............จี้บอกบท.........รสรูปความ
" อักษราวุธ "
๑๑ ม.ค. ๕๘