หากยามใด..หัวใจเธอเปลี่ยวเหงา
สายลมเศร้าเข้าล้วงห้วงแห่งฝัน
อรุณย่ำซ้ำโถมเข้าโรมรัน
ยังมีฉันคนนี้อยู่ที่เดิม
จะคอยปลอบคอยปรุงจรุงจิต
จะคอยอยู่ใกล้ชิดประดิษฐ์เริ่ม
รอยแจ่มใสจางด้อยคอยตักเติม
พร้อมจักเพิ่มรอยสุขใจให้กานดา
กรวิชญ์
ปล.พยายามให้เป็นกลอนเปล่า แต่ไม่ยอมเป็นครับ แหะ ๆ