|
หัวข้อ: กลบท บุษบงแย้มผกา...-๐ ใจ ที่ไหวหวั่น ๐- เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 25, พฤษภาคม, 2557, 11:18:03 PM (https://i.ibb.co/hgVCKC5/image.jpg) (https://imgbb.com/) - กลบท บุษบงแย้มผกา - -๐ ใจ ที่ไหวหวั่น ๐- ๑. หวั่นหวาดไหวใจเราครวญเฝ้าคิด หวั่นหลงผิดพลาดพลั้งกี่ครั้งหน หวั่นหลงเล่ห์ลวงร้ายเวียนว่ายวน หวั่นผ่านพ้นหันห่างเส้นทางดี ๒. หวั่นหวาดไหวใจเอ๋ยมิเคยสิ้น หวั่นภาคถิ่นแบ่งชั้นกั้นศักดิ์ศรี หวั่นสังคมตรมแตกสามัคคี หวั่นผู้ชี้ช่องผิดในทิศทาง ๓. หวั่นมวลมิตรจิตจมระทมทุกข์ หวั่นสิ้นสุขสับสนเศร้าหม่นหมาง หวั่นพี่น้องพ้องเพื่อนลับเลือนราง หวั่นเคว้งคว้างรุ่มร้อนมิผ่อนคลาย ๔. หวั่นดวงแก้วทั้งสามจะคล้ำหมอง หวั่นแสงทองธรรมสว่างจะร้างหาย หวั่นแสงแก้วแวววับจะลับวาย หวั่นอกคล้ายท่วมท้นกมลมาน ๕. หวั่นสูญสิ้นศักดิ์ศรีซึ่งชีวิต หวั่นพ่ายฤทธิ์กิเลสอาเพศผลาญ หวั่นเรื่องร้ายกรายกล้ำรุกรำบาญ หวั่นภัยพาลครองจริตแผ่พิษตรม ๖. หวั่นเพียงไหนใจถวิลมิสิ้นหวัง หวั่นทุกครั้งยืนหยัดสู้ขัดขม หวั่นเพียงไหนตั้งสติดำริชม หวั่นเพียงไหนใจจะข่ม.. และข้ามไป ๚ะ๛ - Black Sword - (หมู มยุรธุชบูรพา) ขอบคุณภาพจาก Internet ๐----------------------๐ กลบท บุษบงแย้มผกา ข้อบัญญัติ : บัญญัติพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ ..- ให้ใช้คำต้นวรรค ๑ คำ เป็นคำบังคับใช้นำหน้าทุกวรรค ไปเรื่อย ๆ จนจบสำนวนกลอนนั้น ๆ อ้างอิง : กลบทนี้มีปรากฎที่มาเฉพาะในตำรากลบท "ศิริวิบุลกิตติ์" ... |