|
หัวข้อ: รอวันผ่าน.. เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 20, กุมภาพันธ์, 2558, 10:00:43 PM (https://i.ibb.co/YPgLrxZ/shzc7.jpg) (https://imgbb.com/) ทะเลใจใกล้นิ่งเหมือนยิ่งเจ็บ ความหนาวเหน็บเนื้อในก้อนใจขม วันเวลาพาโศกโรคเศร้าซม เฝ้าเสพสมสิ่งขื่นเต็มผืนมาน อยากลบเขาเบาช้ำยากทำได้ เส้นสายใยโยงเข้ารุมเผาผลาญ มอบดวงจิตชิดรัดเกินทัดทาน รอวันผ่านทุกข์พ้น ยังทนรอ ลิตเติลเกิร์ล (https://i.ibb.co/zRwkJZY/ukbfh.gif) (https://imgbb.com/) fLWaioLEGkE หัวข้อ: Re: รอวันผ่าน.. เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 21, กุมภาพันธ์, 2558, 02:27:03 PM ถ้าหากพี่มีฤทธิ์สิทธิ์ปัดเป่า จะปัดทุกข์ให้เจ้าที่เร้าจ่อ ลบแผลร้ายคลายช้ำกรรมทุกข์ท้อ เหตุหุ้มห่อนงคราญพานระทม นำเจ้าแหวกว่ายในสายใยรัก อวลไอภักดิ์การุณย์ละมุนห่ม สัมผัสมวลล้วนปะอภิรมย์ ที่เจ้าจมห้วงทุกข์ให้สุขคืน๚ะ๛ ระนาดเอก :fower02: หัวข้อ: Re: รอวันผ่าน.. เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 21, กุมภาพันธ์, 2558, 02:53:12 PM หมายขอมอบใจพี่เป็นที่ทิ่้ง ทุกทุกสิ่งที่ตรมและขมขื่น เพื่อให้เธอพบรักแท้แน่ยาวยืน เพียงเธอชื่น..พี่ช้ำบ้าง...ช่างหัวมัน... ธนุ เสนสิงห์ :045: หัวข้อ: Re: รอวันผ่าน.. เริ่มหัวข้อโดย: หญิงหนิง พราววลี ที่ 21, กุมภาพันธ์, 2558, 04:27:36 PM เอาคำลวงดวงแดทิ้งแม่โขง แล้วจะโล่ง หัวใจ เลิกไหวหวั่น เขาไม่รัก ปักจิต คิดผูกพัน ไม่สำคัญ รักตน เลิกสนชาย :045: หัวข้อ: Re: รอวันผ่าน.. เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 21, กุมภาพันธ์, 2558, 08:28:48 PM
หัวข้อ: Re: รอวันผ่าน.. เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 21, กุมภาพันธ์, 2558, 10:35:21 PM :d25: มาร่วมกินส้มตำดูรำสาว ยามปวดร้าวร้องโฮโชว์ไม่เขิน สะโพกลายส่ายน่องร้องลำเดิน เพราะชายเมินทำพิษติดสุรา ก่อนนี้เธอสดใสไร้หม่นหมอง เคยพบน้องตอนเล็กเด็กหรรษา สี่สิบปีผ่านพ้นจนพี่มา โอ้กานดาเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งอำ ปากอิ่มหนาตาคมดูกลมใส หน้าเรียวไข่ได้แลแม่งามขำ ดังตกหลุมลวงเล่ห์เสน่ห์ทำ บัดนี้ดำทั้งหน้าชราเยือน อุตส่าห์เก็บเงินทองเป็นของหมั้น กลับมาพลันอกหักรักถูกเฉือน เธอลืมสิ้นสัญญาเลยมาเตือน อย่าทำเหมือนเบื่อง่ายชายภักดี เห็นเธอเมินเดินหลบเมื่อพบหน้า จึงขอลาขาดกันวันดิถี ปาดน้ำตาเอ่ยคำย้ำวลี วอนโฉมศรีจ่ายมาค่าส้มตำ ๚๛ :a020: :d24: ...พรานไพร... หัวข้อ: Re: รอวันผ่าน.. เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 23, กุมภาพันธ์, 2558, 03:04:48 PM ที่เห็นรำนำหน้า..หน้าสลอน คนที่ฟ้อนหน้าเวทีมีคนขำ หาใช่น้องสักหน่อยอย่าปล่อยอำ น้องผิวขาวใช่ดำตามร่ำลือ คนที่เห็นคนนั้นคือท่านแม่ ท่านก็แก่ตามวัยมิใช่หรือ ตัวของน้องอยู่ในห้องลองฝีมือ ประดิษฐ์สื่อส่งถักอักษรา น้องยังสาวขาวหม๋วยสวยเสมอ หากได้พบสบเจอละเมอหา เสียงหวานหวานซ่านซึ้งถึงอุรา พอเห็นหน้าค่าส้มตำ...ให้หม่ำฟรี :d05: หญิงลิตฯ |