หัวข้อ: - มิสอนดอกแต่บอกน้อง - เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 20, พฤษภาคม, 2559, 12:01:30 AM (http://upic.me/i/j5/13227234_1811584979065060_2747838879585052788_n.jpg) (http://upic.me/show/58504179) มิสอนดอกแต่บอกน้อง ................ ความพิสุทธิ์หรือทรามก็ตามเถิด มิใช่เกิดกับกายของชายหญิง แต่เกิดกับดวงจิตที่คิดจริง ดีทรามสิงอยู่ในใจทุกคน ค่าของคนใช่ที่เพราะมีทรัพย์ หรือได้รับการศึกษามาแต่ต้น ทรัพย์วิชาเพียงแค่แก้ความจน จะให้ผลแก่ตัวเพียงชั่วคราว ความพิสุทธิ์ของหญิงอันจริงแท้ มิใช่แต่รูปงามทรงความสาว ของสิ่งนี้ความชื่นไม่ยืนยาว ถ้าจะกล่าวค่ามันนั้นเพียงดิน ปัถพีนี้ต่ำสุดคำเปรียบ ย่อมถูกเหยียบย่ำอยู่มิรู้สิ้น มิเห็นมีแดนใดไร้ราคิน มากมลทินแต่คงทรงราคา แม้ถูกเหยียบยำยีขยี้เล่น ดินก็เด่นดีอยู่ชื่นชูหล้า มิโสมมโทรมโซจมโลกา ยังรักษาความเป็นดินตราบภินท์พัง ดวงใจเปรียบจันทราและอาทิตย์ คราเมฆปิดมัวไม่ใสเปล่งปลั่ง ราคีครองหมองหม่นหมู่ชนชัง คุณค่าหลั่งรินพรูลงสู่ทราม @ อันความคิดชั่วร้ายคล้ายเมฆหมอก เมื่อมันพอกใจคนอยู่ล้นหลาม ความพิสุทธิ์คนดีที่เคยงาม กลายเป็นความเลวลงน้องจงรู้.. @ พลายแก้ว ส่งผ่าน เต็ม อภินันท์ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๙ / ๑๘.๓๐ น. * ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต หัวข้อ: Re: - มิสอนดอกแต่บอกน้อง - เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 21, พฤษภาคม, 2559, 12:06:31 AM
|