มนชิดา พานิช
|
Permalink: Re: มาชิดลคนประพันธ์
มาลินีฉันท์ ๑๕ท่องฟ้าเมืองทองอภิรติทวิชาติชวน เริงพระพายหวน นภางค์พราว มยุระปณิธิเหินหาว ดั่งประดับดาว นะปักษา ดนุสิฤดิผจงพา นวลขนิษฐา ภิรมย์ยล คคนะรุจิระมณฑล พฤกษ์นิศาชล และสิงขร คละระดะนภวิถีจร พิศปโยธร สะพรั่งพราย ลุภวะสุตะสุรีย์ฉาย ชื่นเพราะเพรางาย อร่ามเรือง สุริยะรุจิสว่างเฟื่อง ส่องนครเมือง ประเทืองหล้า ประจุวิริยะจรัสจ้า ช่อลิขิตพา ระดาเดือน จิรนภกะวะภพเหมือน ดลทิวาเยือน คละเคลื่อนวัน ศิริจุติหฤทัยสรร ทุกฤดีพลัน สวรรค์โลม ณ ภวกษิดิอ่าโฉม รับรวีโน้ม ประโคมธาร นภมฤทุฤดูหว่าน บัวประดับลาน พิรุณโปรย ครูแดง
รายนามผู้เยี่ยมชม : ฟองเมฆ, ข้าวหอม, ปลายฝน คนงาม, น้ำหนาว, ตุ้ม ครองบุญ, Black Sword, ลิตเติลเกิร์ล, เนิน จำราย, เฟื่องฟ้า, เฒ่าธุลี, ขวัญฤทัย (กุ้งนา)
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
มนชิดา พานิช
|
Permalink: Re: มาชิดลคนประพันธ์
นิราศร้าง คิดถึงสุดแสนแดนอีสาน อยู่บางพลัดกลัดกลุ้มหนุ่มภูพาน หลงน้ำตาลหวานเด็ดเพชรบุรี พายเรือล่องท่องน้ำลำแควใหญ่ แม่กลองไหลใสเย็นเห็นแสงสี สะท้อนสาดพาดเช้าเย้าคีรี ลานนทีทาบทาพารัญจวน ยามสายัณห์ยอแสงแห่งย่ำค่ำ ตะวันต่ำแต่งแต้มดูแย้มสรวล นกถลาท่าบิดชิดกระบวน ยิ่งปั่นป่วนเป็นไปในฤดี โอ้อกเราเริ่มเหงาคราเฝ้าเห็น นกกระเต็นตามคู่อยู่จู๋จี๋ คิดถึงรักแรกกมลล้นทวี สิงห์บุรีที่พบประสบตา จากรักผ่านนานแล้วแก้วหลีกหนี ในชีวีนี้คงอยู่สงขลา ให้ห่างไกลกลบฝัง ณ พังงา กาลเวลาล่วงผ่านนานนักเอย ครูแดง
รายนามผู้เยี่ยมชม : เนิน จำราย, ลมหนาว ในสายหมอก, ปลายฝน คนงาม, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), ข้าวหอม, ตุ้ม ครองบุญ, น้ำหนาว, ฟองเมฆ, Black Sword, เฟื่องฟ้า, กร กรวิชญ์, ลิตเติลเกิร์ล, เฒ่าธุลี
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เฟื่องฟ้า
|
Permalink: Re: มาชิดลคนประพันธ์
นิราศร้าง เสียงบรรเลงเพลงแว่วแถวถิ่นเหนือ สาวอะเคื้อคอยฟังฝั่งอีสาน อยู่บางพลัดกลัดกลุ้มหนุ่มภูพาน หลงน้ำตาลหวานเด็ดเพชรบุรี พายเรือล่องท่องน้ำลำแควใหญ่ แม่กลองไหลใสเย็นเห็นแสงสี สะท้อนสาดพาดเช้าเย้าคีรี ลานนทีทาบทาพารัญจวน ยามสายัณห์ยอแสงแห่งย่ำค่ำ ตะวันต่ำแต่งแต้มดูแย้มสรวล นกถลาท่าบิดชิดกระบวน ยิ่งปั่นป่วนเป็นไปในฤดี โอ้อกเราเริ่มเหงาคราเฝ้าเห็น นกกระเต็นตามคู่อยู่จู๋จี๋ คิดถึงรักแรกกมลล้นทวี สิงห์บุรีที่พบประสบตา จากรักผ่านนานแล้วแก้วหลีกหนี ในชีวีนี้คงอยู่สงขลา ให้ห่างไกลกลบฝัง ณ พังงา กาลเวลาล่วงเลยเอ่ยคะนึง ครูแดง ค่อยเลียบลัดตัดทางไปต่างถิ่น สุดแผ่นดินข้ามน้ำตามไปถึง พบแล้วจากกันไกลใจรำพึง นิราศซึ้งหวั่นหวามยามครุ่นคิด
8/9/2564
รายนามผู้เยี่ยมชม : เนิน จำราย, น้ำหนาว, ลิตเติลเกิร์ล, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), ข้าวหอม, กร กรวิชญ์, Black Sword, ฟองเมฆ, ก้าง ปลาทู, มนชิดา พานิช, ปลายฝน คนงาม, ลมหนาว ในสายหมอก, ตุ้ม ครองบุญ, เฒ่าธุลี
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
มนชิดา พานิช
|
Permalink: Re: มาชิดลคนประพันธ์
ถอดกลบทบันไดดาว ยามย่ำเย็น เห็นฟ้า มากับฝน เงยหน้ายล บนฟ้า ส่องคราเหงา เมฆาคล้อย ลอยฟ้า พาแลเงา นั่งแลเฝ้า ฝากฟ้า เวลาตรม มนชิดา พานิช
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
มนชิดา พานิช
|
Permalink: Re: มาชิดลคนประพันธ์
คำพูด มธุรสพจน์ซ่านหวานไม่เบื่อ ทำให้เชื่อน้ำคำพร่ำเฉลย ป้องปกปิดมิดหมดคำปดเปรย เพียงเอื้อนเอ่ยออกไปไม่เคลือบแคลง วจีร้ายหมายมาดอาฆาตแค้น ออกแทนท่วงท่ามาแถลง ยกเรื่องราวกล่าวอิงเท็จจริงแจง คำแสลงลืมง่ายคนหน่ายฟัง วาจาเหน็บเจ็บใจใครจะชอบ หากโต้ตอบต้องสู้ดูสักตั้ง หนักนิดเย้าเบาหน่อยคอยระวัง พลาดผิดพลั้งเผลอมีสีปะปน พากย์ละครป้อนเก่งเชลงบท มีทุกรสสรรค์สร้างอย่างเข้มข้น ลำดับเรื่องเรืองปัญญามหาชน บังเกิดผลพาสุขทุกครั้งไป พจนาภาษามากหลากหลาย มีลวดลายศัพท์สื่อสมัยใหม่ ลองเลือกเอาเท่าที่มีให้ใช้ ดีอย่างไรบังเกิดหรูเลิศลอย วัจนะคละคู่อู้คำเอิ้น ผสานเกริ่นกันนิดติดอีกหน่อย จะกล่อมเกลาเจ่าจดมิหยดย้อย เจรียงจ้อยขยายระบายคลอ วัจนาพาหลงวงศ์อักษร ลือกระฉ่อนชาวฝันสร้างสรรค์หนอ สอดแทรกเสริมเจิมจินต์รินพะนอ กานท์ชูช่อฉัตรชั้นอันวิไล พจนาวาจาวัจนะพากย์มนสื่อสารขับขานไข วจีชัด วัจนาคุณค่าใจ คำพูดไซร้ไวพจน์ปรากฎกลอน ครูแดง
รายนามผู้เยี่ยมชม : น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู, เนิน จำราย, กร กรวิชญ์, ลมหนาว ในสายหมอก, ตุ้ม ครองบุญ, Black Sword, ฟองเมฆ, ข้าวหอม, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), ลิตเติลเกิร์ล, เฒ่าธุลี
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
มนชิดา พานิช
|
Permalink: Re: มาชิดลคนประพันธ์
[tt=] เพียงออเซาะ เห็นหมอกฝน บนฟ้า มาลิบลิบ ตากระพริบ พิศดู อยู่ไหวไหว เป็นระลอกหมอกขาวพราวไกลไกล ลมเริ่มไหวแว่วฟังนั่งยองยองโอ้โอ้อกสะทกอยู่ฤดูหนาว สั่นสั่นร้าวรอแสงรวีส่อง โอบโอบแอบแนบผิวเป็นริ้วทอง ปกปกป้องกายอุ่นละมุนนอนได้แต่ครวญคิดคิดตามจิตหลง คอยพะวงเพ้อเพ้อละเมออ้อน มองทุกสิ่งสวยสวยด้วยละคร กิ่งไม้อ่อนโยนโยนโอนเอนไกวระนาบนอนเอิบอิ่มหน้ายิ้มแย้ม แม้เดือนแรมใบบังยังสู้ไหว บัวเบ่งบานหวานแว่วหริ่งเรไร ประดับในหนองน้ำค่ำมืดมอง เป็นเพื่อนคู่หมู่แมกมาลีฉม จะขอดมหอมกลิ่นรวยรินล่อง ดึกดึกนึกไปใคร่สมปอง แมงทับทองง่วงงับแล้วหลับลงครูแดง
รายนามผู้เยี่ยมชม : เนิน จำราย, ลิตเติลเกิร์ล, ฟองเมฆ, น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), ลมหนาว ในสายหมอก, ข้าวหอม, Black Sword, ตุ้ม ครองบุญ, กร กรวิชญ์, เฒ่าธุลี
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เนิน จำราย
|
Permalink: Re: มาชิดลคนประพันธ์
ความคิด
จินตนาการ.ผ่านพิศพินิจโลก สุขกับโศกคู่กันยากผันผ่อน อุปมาชึมเศร้าก่อนเข้านอน หมดพักผ่อนคงจำทิ้งย้ำคิด
สำนึก.หวนทวนย้อนแต่ก่อนเก่า มึนหรือเมายังข้องหมดหมองติด ตัวอ่อนไหวใจหมองจ้องหาทิศ ถูกหรือผิดครวญคร่ำปิดตำรา
ตรึกตรอง.รองรับกับชั่วบาป หรือกรรมสาปให้เป็นเหมือนเช่นบ้า ขัดหรือข้องลองสรุปอุปมา นั้นหรือหนาเพียงฝืนกลับคืนคำ
ข้องจิต.พินิจใจตั้งใต่สวน บางเรรวนมองหงายกลายเป็นคว่ำ ลืมหน้าบ่อยคล้อยหลังพลั้งลืมจำ บางครั้งร่ำสับสนตามกลใจ
จิตรคำนึงถึงกาลแผ่วผ่านทาง สุขมีสร้างแล้วทุกข์สนุกไฉน คงเป็นเวรเล่นกรรมเชิญทำไป เราสู้ได้ปิดหูยอมสู้ทน
เนินจำราย
รายนามผู้เยี่ยมชม : มนชิดา พานิช, ลิตเติลเกิร์ล, ฟองเมฆ, น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), ลมหนาว ในสายหมอก, ข้าวหอม, ตุ้ม ครองบุญ, Black Sword, กร กรวิชญ์, เฒ่าธุลี
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
มนชิดา พานิช
|
Permalink: Re: มาชิดลคนประพันธ์
กลบทคู่พระคู่นาง ( ศ.หมอใหญ่ ประดิษฐ์ )
สายสวาท
รักเคียงคู่ เคียงนุช รักสุดหวง ไม่อยากลวง อยากเห็น ไม่เป็นอื่น คิดสมจิต สมหวัง คิดยั่งยืน มิเทียวฝืน เทียวเยือน มิเลือนลา
โอ้อกเรา อกเขา โอ้เฝ้าฝัน คอยผูกพัน ผูกว่า คอยมาหา จำวันคืน วันนั้น จำนรรจา สุขใจพา ใจวน สุขล้นทรวง
เริ่มรู้จัก รู้จิต เริ่มติดต่อ ด้วยจดจ่อ จดตรึง ด้วยหึงหวง จองจดจำ จดใจ จองไว้ควง หนึ่งใจห่วง ใจล้วน หนึ่งนวลนาง ครูแดง
(กลบทคู่พระคู่นาง บังคับเพิ่มจากกลอนแปดคือ คำที่1/6ซ้ำคำเดียวกันในทุกวรรค คำที่2/4ซ้ำคำเดียวกัน ในทุกวรรค
รายนามผู้เยี่ยมชม : ตุ้ม ครองบุญ, ลมหนาว ในสายหมอก, ลิตเติลเกิร์ล, ฟองเมฆ, Black Sword, น้ำหนาว, กร กรวิชญ์, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), ก้าง ปลาทู, ปิ่นมุก, เฒ่าธุลี, เนิน จำราย, ข้าวหอม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
มนชิดา พานิช
|
Permalink: Re: มาชิดลคนประพันธ์
รวงชีวิตลิขิตฟ้า มองขอบฟ้าเมฆาล้อมกล่อมเฉิดฉาย เริงกรีดกรายพยับสลับสลัว หยุดร่ายฟ้อนต้อนตะวันพลันมืดมัว อณูขั้วเขตฤดูสู่ฝนนอง ข้าวในนาหน้าเกี่ยวก้มลงต่ำ เปียกชุ่มฉ่ำแช่ตมระทมหมอง รวงคอตกอกเซียวเขียวเหลืองทอง ลอยกลางหนองท้องทุ่งพยุงกาย ถึงเวลาพายุพัดถล่ม แสนขื่นขมจุกในนึกใจหาย ซับน้ำตาบ่ารินสิ้นระบาย ยังไม่สายคว้าเคียวเกี่ยวทันที ผลผลิตติดลบกระทบยิ่ง ความสัตย์จริงต้องยอมพร้อมเป็นหนี้ รอเมื่อไรไร่นาราคาดี ทุกชีวีพอประทังความหวังเดียว ครูแดง
รายนามผู้เยี่ยมชม : ขวัญฤทัย (กุ้งนา), ลมหนาว ในสายหมอก, น้ำหนาว, ปิ่นมุก, ตุ้ม ครองบุญ, เนิน จำราย, ฟองเมฆ, ข้าวหอม, Black Sword, ลิตเติลเกิร์ล, ก้าง ปลาทู, กร กรวิชญ์, ปลายฝน คนงาม, ชลนา ทิชากร
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
มนชิดา พานิช
|
Permalink: Re: มาชิดลคนประพันธ์
สายรุ้งจรุงฝัน
บันไดดาวพราวใสไสวยิ่ง ร้อยกรองพริ้งพรมแพรแลหลากสรรค์ สอดดิ้นทองผ่องพรายอนุพันธ์ บนช่อชั้นไฉไลบันไดดาว
เป็นคีตะมธุรสปรากฎเกียรติ งามละเมียดเหมือนมวลแป้งนวลขาว ลิขิตฝันกลั่นรดพจน์สกาว ลายรุ้งราวมนต์กานท์ประสานเคียง
ด้วยพลังหลั่งรินไม่สิ้นสูญ อนุมูลระยับสลับเสียง สู่เวหาคราส่องหมายมองเมียง ลำนำเพี้ยงต่างตรับขับขานกลอน
หากเป็นได้บันไดนี้วจีส่ง จรุงตรงแมกนภาป่าสิงขร กระจายดาวราวเพชรเก็จขจร เงาสะท้อนทอแสงแหล่งประพันธ์
รวมดาวเด่นเล่นสกาฝ่าโต้คลื่น ดาวดาษดื่นระดมคารมกลั่น วาจาทิพย์จิบถ้อยร้อยรำพัน โคลงร่ายเลิศเฉิดฉันพรรณนา
ครูแดง
รายนามผู้เยี่ยมชม : เนิน จำราย, ปลายฝน คนงาม, ตุ้ม ครองบุญ, น้ำหนาว, ฟองเมฆ, ข้าวหอม, Black Sword, ลมหนาว ในสายหมอก, ก้าง ปลาทู, ปิ่นมุก, ชลนา ทิชากร, กร กรวิชญ์, ลิตเติลเกิร์ล
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เนิน จำราย
|
Permalink: Re: มาชิดลคนประพันธ์
ขอโทษ รออารมณ์
เขียนแล้วกดเล่ายากเข้าเครื่อง ขัดเคืองข้องคิดประดิษฐ์ใหม่ เขียนข่าวเล่าเรื่องประเทืองไป ทำไมหมดบุญตอบคุณครู
พิมพ์แล้วจารเล่าราวสองหน ตัวต้นฉบับมลายหายสุดกู่ คิดถึงจึงเขียนเวียนเพื่อรู้ รำลึกเธออยู่ตลอดกาล
วนเวียนเขียนใหม่ยามไหลลื่น ขอคืนโทษหนักเป็นหลักฐาน รอทีรอท่าไม่ช้านาน กรองกานต์รอชื่นร่ำรื่น.ฤทัย
เนิน จำราย
รายนามผู้เยี่ยมชม : ปลายฝน คนงาม, น้ำหนาว, ฟองเมฆ, ข้าวหอม, Black Sword, ลมหนาว ในสายหมอก, ก้าง ปลาทู, ปิ่นมุก, ชลนา ทิชากร, กร กรวิชญ์, มนชิดา พานิช, ลิตเติลเกิร์ล
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
มนชิดา พานิช
|
Permalink: Re: มาชิดลคนประพันธ์
กลบท กลวงกต ( ท่านอาจารย์สมศักดิ์ ชำนาญกิจ ประดิษฐ์ )
บ่น หน่อย ลอย เรือ พาย ตาม สาย น้ำ อย่า พาย จ้ำ ทาง ผ่าน ฝั่ง ธาร ไหล จง รีบ เร่ง ตาม ซอย คลอง ล้น ไว มา หาย ไป หว่าง ท่อง น้อง ห่วง คอย
น้ำไหลไว คอยมา จงอย่าบ่น สายธารล้น ห่วงหาย รีบพายหน่อย ตามฝั่งคลอง น้องไป เร่งจ้ำลอย พายผ่านซอย ท่องหว่าง ตามทางเรือ
ครูแดง
( กำหนดในบทที่๒ ให้อ่านตามสีอักษรของบทที่๑ เริ่มจากท้ายวรรคแรกลงมาตามสีเดียวกันจนครบทุกวรรค )
รายนามผู้เยี่ยมชม : ฟองเมฆ, ตุ้ม ครองบุญ, ลมหนาว ในสายหมอก, กร กรวิชญ์, ปลายฝน คนงาม, น้ำหนาว, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), Black Sword, ก้าง ปลาทู, ลิตเติลเกิร์ล, เนิน จำราย
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
มนชิดา พานิช
|
Permalink: Re: มาชิดลคนประพันธ์
ฟ้ากับน้ำ
น้ำท่วมหล้าป่าเขาลำเนาทั่ว ฝนมืดมัวมองไปใจหวิวหวิว พายุลมพรมฝ่าฟ้าเป็นทิว ฝนลอยลิ่วโปรยหยาดสาดซัดแรง
หลายวันกับหลายคืนสอื้นเสียง สายฟ้าเปรี้ยงแปล๊บแปล๊บแลบส่องแสง ลงประชดรดดินสิ้นหน้าแล้ง เหมือนหนึ่งแกล้งล้นหลากมากจนเกิน
แม่คงคาไหลบ่าน้ำป่าทะลัก ต้นพืชผักแผ่ผายตายเกาะเถิน พระพิรุณหนุนรับเพิ่มยับเยิน วิหคเหินทิ้งนาหายหน้าเลย
แต่มนุษย์สุดแสนแค้นเคืองขุ่น น้ำเหนือหนุนหนักหนาฟ้าเจ้าเอ๋ย ปีนี้หรือปีไหนใคร่ภิเปรย ก็อย่างเคยขนหนีลี้ลุกลน
บ้านน้องพ้องเพื่อนพี่อยู่ที่ไหน แม้ใกล้ไกลระวังฟ้าหลังฝน ลมหนาวคราวนี้คงสุดทน คงได้บ่นบ้างหนอรอมานาน
ครูแดง
รายนามผู้เยี่ยมชม : Black Sword, ข้าวหอม, ฟองเมฆ, กร กรวิชญ์, ลิตเติลเกิร์ล, ลมหนาว ในสายหมอก, น้ำหนาว, ตุ้ม ครองบุญ, ปลายฝน คนงาม, เนิน จำราย, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), ก้าง ปลาทู
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
มนชิดา พานิช
|
Permalink: Re: มาชิดลคนประพันธ์
คืนคิดถึงคืนหนึ่งผ่านนานเนิ่นเกินไกลฝัน นั่งรำพันภาพเพ้อละเมอหา เอนกายนอนซ่อนจิตอนิจจา สุดเหว่ว้าแว่วไปในอารมณ์ สะดุ้งขึ้นอีกครั้งยังไม่หาย มิสลายหลอกหลอนย้อนความขม มองภาพเก่าเร้าใจไยระทม เก็บมาชมชอกช้ำระกำทรวง อดีตขีดเส้นซ่อนเร้นอยู่ เคยได้รู้รสหวานนานลุล่วง ย้อนเวลามาได้ใจอยากทวง สักหนี่งช่วงของจิตคิดถึงกัน ครูแดง
รายนามผู้เยี่ยมชม : ขวัญฤทัย (กุ้งนา), Black Sword, ลมหนาว ในสายหมอก, ฟองเมฆ, ลิตเติลเกิร์ล, ข้าวหอม, กร กรวิชญ์, น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู, ตุ้ม ครองบุญ, ปิ่นมุก, เนิน จำราย
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เนิน จำราย
|
Permalink: Re: มาชิดลคนประพันธ์
ธรรมชาติ/ลงโทษ/ฉันก็โดนลงโทษ
ธรรมชาติฟาดฟันห้ำหั่นโลก พาวิโยคมาเยือนแม้นเตือนต้าน แต่ก่อนเก่าเบาหนักยักเยิ่นนาน ข้ามหลายกาลเกิดเหตุสักเพทภัย
ปัจจุบันย้อนกาลเหตุผ่านเถิด ภัยพิบัติก่อเกิดให้สงสัย เป็นเช่นนี้ปีต่อปีที่เติมวัย เลี่ยงอาลัยยากเกินถ้อยเพลินเรียง
เมื่อโทษมาลาไปแม้นใจแป้ว ประสบการณ์ถึงแล้วใดอย่าเถียง ยินยอมรับกับภัยว่าใกล้เคียง หันมองเมียงหน้าหลังเรายังทัน
เนิน จำราย
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|