|
หัวข้อ: ...> //<... เริ่มหัวข้อโดย: มุกดาริน ที่ 07, มกราคม, 2558, 08:09:35 PM :d09:
มีคนอยากพับแผ่นฟ้ามาสักครึ่ง เพื่อให้ความคิดถึงอยู่ใกล้ใกล้ เพราะฟ้ากว้างระยะทางแสนห่างไกล กลัวหล่นหายในสายลมจมทะเล เขียนคิดถึงแปะฝั่งฟ้าเผื่อเธออ่าน หวังจรดจารถ้อยจำนรรจ์ไม่หันเห หากเหว่ว้าโปรดจำไว้ไม่รวนเร ไม่เคยเหรักหายห่างร้างจากเธอ มุกดาริน หัวข้อ: Re: ...> //<... เริ่มหัวข้อโดย: ขวดเก่า ที่ 08, มกราคม, 2558, 06:32:08 AM ผืนแผ่นฟ้าเบื้องบนใครคนหนึ่ง เฝ้ารำพึงแลดูอยู่เสมอ เธอมองมาเมื่อไรย่อมได้เจอ เขามีเธอเคียงคู่อยู่นิรันดร์ ยามเธอมองท้องฟ้าเห็นหน้าเขา ไม่ไกลเท่าความรู้สึกความนึกฝัน เอื้ออุ่นรักเผื่อแผ่กันและกัน ไร้ซึ่งวันเหินห่างระหว่างใจ เพิ่มเติม : ผมโพสต์กลอนนี้แล้วกลับไปอ่านกลอนก่อนนั้นของคุณมุกดาริน ผมเลยรู้ว่าคุณมุกดารินคงเป็นผู้ชาย ทีแรกผมนึกว่าผู้หญิง เชอะ หวานใจกลายเป็นชายไปแล้ว ช่างผมเถอะ ผมต้องหาทางออกเอง |