หัวข้อ: ✿..ไม่ควรถามแค่ยามทุกข์..✿ เริ่มหัวข้อโดย: พชรบงกช ที่ 16, กุมภาพันธ์, 2556, 08:36:27 AM (http://www.flowerslover.in.th/wp-content/uploads/2012/05/%E0%B8%94%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8%9E%E0%B8%B4%E0%B8%81%E0%B8%B8%E0%B8%A53.jpg) ไม่จำเป็นต้องถามเมื่อยามทุกข์ ไม่จำเป็นต้องสุขแล้วเลิกถาม ไม่จำเป็นต้องฟังใครบอกความ ไม่จำเป็นต้องตามมารยาทดี แม้ไม่เกิดทุกข์ท้อก็ถามเถอะ แม้ไม่เกิดทุกข์เจอะถามได้นี่ แม้ไม่เกิดทุกข์ใดก็ไมตรี แม้ไม่เกิดทุกข์มีได้ทักทาย อย่าคิดว่าต้องทุกข์จึงควรทัก อย่าคิดว่าต้องหนักลำบากหลาย อย่าคิดว่าต้องไข้ไม่สบาย อย่าคิดว่าต้องอายถามเดิมเดิม อย่างน้อยก็ได้เอ่ยวิสาสะ อย่างน้อยก็ได้นะรู้เรื่องเพิ่ม อย่างน้อยก็ได้ของสมองเติม อย่างน้อยก็ได้เสริมเพิ่มมิตรแท้ สุขหรือทุกข์ถามไถ่ไม่ต้องเกี่ยง สุขหรือทุกข์ถามเพียงเป็นเพื่อนแน่ สุขหรือทุกข์ถามได้ไม่ต้องแปล สุขหรือทุกข์ถามแม้รู้เรื่องราว ดอกพิกุลไม่ร่วงยามเอ่ยปาก ดอกพิกุลไม่จากสีนวลขาว ดอกพิกุลไม่กลายเป็นหนอนคาว ดอกพิกุลไม่ร้าวกลีบกระจาย (http://www.infoforthai.com/forum/Smileys/Emo_try/a1(1).gif) (http://up-pic.net/i/24W.gif) (http://upic.me/i/27/pfdqzgi6r3i.gif) กลบทกลอน: ดอกไม้พวงคำน้อง X X X X O O O O ซ้ำคำ ๔ คำ ต้นวรรค เปลี่ยนกระทู้ทุกบท (๔ วรรค) หมู่นักสนมว่าแม่ร่มโพธิ์ทองทิพย์ หมู่นักสนมว่าจะลิบครรไลสถาน หมู่นักสนมว่าแม่ร่มโพธิ์นากนาน หมู่นักสนมว่าลมกาลประหารพัด ต่างต่างองค์ต่างทรงค่อนทรวงโลก ต่างต่างองค์ต่างวิโยคแสนสาหัส ต่างต่างองค์ต่างทรงซึ่งโทมนัส ต่างต่างองค์ต่างอัดอั้นอุรา (ศิริวิบุลกิตติ์) กลบทกลอน: ดอกไม้พวงพู่ร้อย ลักษณะบังคับเหมือนกับดอกไม้พวงคำน้องทุกประการ นิจจาเอ๋ยกระไรเลยไม่เคยเห็น นิจจาเอ๋ยกระไรน่าน้ำตากระเด็น นิจจาเอ๋ยกระไรได้เช่นนี้ แค้นใจเจ็บใจงมหลงลมล่อ แค้นใจเจ็บใจหนอไม่พอที่ แค้นใจเจ็บใจหนอเพราะเชื่อดี แค้นใจเจ็บใจกระจี้บัดสีใจ (พระราชนิพนธ์: ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน ฯ) |