♥♥.มิเท่าทัน...♥♥
♥
ลมพัดแผ่วแว่วแว่วแจ้วเสียงขัน
ไก่ขยันขันขันปลุกลุกตื่น
เคยนอนเรียงเคียงเคียงข้างกลางคืน
มาเป็นอื่นขื่นขื่นขมตรมทรวง
♥
ว่าครั้งหนึ่งซึ้งซึ้งนักรักยิ่ง
รักไม่จริงทิ้งทิ้งไปไม่ชื่น
ลุกหุนหันผันผันผ่านวานซืน
ไม่ยั่งยืนฝืนฝืนรักหักใจ
♥
ดอกรักผุดหลุดหลุดร่วงทรวงช้ำ
เคยหวานล้ำฉ่ำฉ่ำชื่นยื่นให้
เคลือบยาพิษผิดผิดหวังพลั้งไป
เคียงคนใหม่ไกลไกลห่างร้างรา
♥
พอปรับใจไห้ไห้หวนครวญถึง
รักซาบซึ้งตรึงตรึงใจใฝ่หา
คำพูดหวานผ่านผ่านหูบูชา
นานวันมารารากันฝันไป
♥
หรือคิดไว้ในในใจไปจาก
อยู่ลำบากยากยากนักผลักไส
จึงแปรเปลี่ยนเวียนเวียนผันปันใจ
หมดเยื่อใยไกลไกลห่างร้างรา
♥
ธรรมชาติมาดมาดหมายชายหญิง
รักไม่จริงทิ้งทิ้งไปใฝ่หา
มิเท่าทันผันผันแปรแลตา
วิงวอนว่า”อย่า”อย่าทิ้งจริงใจ
♥
ชลนา ทิชากร