|
หัวข้อ: รักเจ้าเอย เริ่มหัวข้อโดย: รุ้งปลายฟ้า ที่ 19, พฤศจิกายน, 2559, 10:34:21 PM (http://image.ibb.co/eOD0am/13315485_184677891928957_6707356451936088444_n.jpg) (http://imgbb.com/)
:AddEmoticons00935: :AddEmoticons00935: :AddEmoticons00935: ม่านรตีที่สัมผัสต้องถูกเนื้อ หอมระเรื่อเชื่อในห้วงแห่งฝัน อีกไม่กี่เพลาคงพบกัน เฝ้ารอวันสุขสันต์ฉันและเธอ อันรอยยิ้มพริ้มแก้มเธอในวันนั้น รู้ไหมมันติดตรึงใจฉันเสมอ วันแรกที่ฉันเดินสวนกับเธอ ก็แอบเพ้อละเมอไปไม่รู้ตัว ยิ่งนานวันหวั่นไหวในดวงจิต เฝ้าครุ่นคิดถึงความรักวนในหัว โอ้เธอเอยรู้หรือไม่ฉันสุดกลัว เฝ้าแต่กลัวเธอจะมีเจ้าของใจ แล้ววิปโยคแห่งใจก็มาถึง ประดุจหนึ่งห้วงเลวร้ายจากแห่งไหน ไฉนเลยเล่ารักแท้ที่ให้ไป ช่างเปล่าไร้ใยดีมีตอบมา โอ้เธอเอยเธอเอ๋ยทำร้ายจิต ไปชื่นชิดสาวใหม่ให้หวลหา ไม่เอ่ยแจ้งแถลงถ้อยวาจา จู่ๆคว้าเขามาเป็นคู่เชย เย้ยเหยียดหยันมั่นหน้าห้าร้อยบาท ตัดฉันขาดจากโลกทำเมินเฉย เวลาที่เรารู้จักหายลับเลย เหมือนไม่เคยเกรงใจให้อกตรม ....รุ้งปลายฟ้า.............. หัวข้อ: Re: รักเจ้าเอย เริ่มหัวข้อโดย: โดเรม่อน ที่ 20, พฤศจิกายน, 2559, 01:42:07 PM เมื่อยามเศร้าร้องไห้อย่าไปฝืน หากความขื่นข้องอกจนอกขม ปล่อยให้น้ำตาไหลคลายระทม เพื่อจะข่มหัวใจให้ฟื้นคืน วาสนาคงมิใช่ในคู่แท้ อาจเพียงแต่พบพลัดสิ้นขัดขืน ประคองลมหายใจให้ยาวยืน เหมือนว่าตื่นจากฝันอันหลอกลวง แค่ฝันร้ายในความระกำหม่น สู้อดทนผ่านไปให้พ้นช่วง โศกน้ำตาล้างตาให้ตื่นทรวง ฟ้าดาวดวงยังระยับรับชีพนี้ ม่อนจัง |