บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา => ห้องกลอน คุณอภินันท์ นาคเกษม => ข้อความที่เริ่มโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 09, สิงหาคม, 2558, 06:46:52 PM



หัวข้อ: หากดวงตาเธอไร้แววชัง
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 09, สิงหาคม, 2558, 06:46:52 PM
(http://upic.me/i/7a/10339715_796081543838591_8261934601513456555_n-370.jpg) (http://upic.me/show/56419935)

หากดวงตาเธอไร้แววชัง

เธอระเบียบเรียบร้อยแต่สร้อยเศร้า
ปรากฏเค้ามูลคิดเคยผิดหวัง
ในดวงตาเธอสิงแววชิงชัง
อารมณ์หลั่งล้นเอ่อโอบเหม่อลอย

สองริมโอษฐ์เม้มปิดสนิทแน่น
อมความแค้นเก็บเค้าความเหงาหงอย
สลัดรักผลักหวังไม่ยั้งคอย
เหมือนยอมปล่อยชีวิตเป็นสิทธิ์กรรม

หน้าไม่เติบเอิบอิ่มแหยยิ้มแห้ง
หวาดระแวงมารบาปหยาบขย้ำ
เงาขามขลาดรายรอบเข้าครอบงำ
ดูอึ้งอ้ำอึกอักทนหนักใจ

อยากจะโอ๋โอบอุ้มพรมจุมพิต
ปลุกปลอบจิตให้แย้มเริงแจ่มใส
ประโลมขวัญไม่ห่างเริดร้างไกล
มิยอมให้หดหู่อยู่เดียวดาย

แสนสงสารเนื้อนวลซวนเซาซบ
ความเศร้ากลบเกลื่อนความงดงามหาย
บุรุษใดให้เธอรับความอับอาย
ช่างใจร้ายป่าเถื่อนเหมือนใจกา

เธอระเบียบเรียบร้อยแต่สร้อยเศร้า
ยังมีเค้างามชวนใจหวนหา
หากไม่มีแววชังฝังดวงตา
ฉันจะถาโถมจับประทับทรวง...


@ เต็ม อภินันท์
๑ สิงหาคม ๒๕๕๘/ ๑๕.๑๑ น
* ขอบคุณกูเกิลผู้เอื้อเฟื่้อภาพประกอบเรื่อง *



หัวข้อ: Re: หากดวงตาเธอไร้แววชัง
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 10, สิงหาคม, 2558, 12:04:38 AM

เธอระเบียบเรียบร้อยแต่สร้อยเศร้า *
อยากจะเฝ้าปลอบโยนสิ้นหม่นห้วง
ให้หัวใจคลายโศกจากโลกลวง
ให้พ้นบ่วงบทช้ำที่กล้ำกราย

อยากจะเปลี่ยนนัยน์ตาที่ว่าชัง
ปลอบประทังให้แคล้วส่งแววฉาย
ให้ส่งแสงสีแก้วอย่างแพรวพราย
และลืมชายที่ทำให้ช้ำจินต์

ปรารถนาเบิกยิ้มที่ริมปาก
แม้นจะยากเย็นแท้กระแสสิ้น
เพราะหัวใจเจ็บร้าวผ่าวราคิน
ยังถวิลหวังประคับประคองคอย

เสนอจิตชิดชอบขอปลอบเจ้า
สิ้นหมองเศร้าสู่สุขแม้สุดสอย
จะลบเลือนแผลเก่าที่ร้าวรอย
เพียงหนึ่งน้อยยิ้มได้ไร้ระแวง

โลกยังมีที่ว่างหนทางสุข
แม้นความทุกข์ครอบคลุมมาสุมแสร้ง
แต่รักแท้ยังมีมิปลอมแปลง
ขออย่าแหนงหน่ายอก สะทกอุรา *

ขอเวลาสักน้อยเถิดกลอยจิต
มิล่วงสิทธิ์แห่งใจให้หนักหนา
เพื่อรอยยิ้มอิ่มแย้มแต้มโลกา
เพื่อนัยน์ตาสดใส.. ไร้แววชัง ฯ
:
.
- Black Sword -
(หมู  มยุรธุชบูรพา)